Tesla Model Y Long Range

We zien het je denken, en inderdaad: de Tesla Model Y is in grote lijnen dezelfde auto als de Model 3. Uiteraard staat hij iets hoger, maar de aandrijftechniek en het interieur met het enkele scherm zijn vrijwel identiek. Het grote verschil is dat de Model Y iets langer en breder is, waardoor er zelfs ruimte is voor een (optionele) derde zitrij. Die zal ruim genoeg zijn voor kleine kinderen of voor hobbymatige landmijnverzamelaars.

De Tesla Model Y is daarnaast zeker ruim genoeg voor vier volwassenen. De vijfde persoon die op de achterbank in het midden moet zitten, heeft een handig nisje voor zijn voeten in plaats van een transmissietunnel, wat net even wat meer ruimte biedt. Een ander verschil is dat de Model Y een offroad-modus heeft, al waren de drempels in de buurt niet groot genoeg om die uitgebreid te testen, helaas. Voor de extra ruimte en hoogte levert de Tesla Model Y wel iets in aan sprintprestaties, plus zo’n 90 kilometer aan actieradius, en hij kost iets meer dan de Model 3.

De actieradius van de Tesla Model Y Long Range

Met de opgegeven 500+ kilometer voor de Tesla Model Y Long Range AWD moet je overigens een heel eind komen, als je niet te veel gaat spelen met het rechterpedaal. De 0-naar-100-tijd is officieel 5 seconden, maar de elektromotor reageert nog directer dan een Nederlander in Japan, dus het voelt een stuk sneller. Vooral korte tussensprintjes van pak ’m beet 30 naar 80 km/u zijn bijna gewelddadig. En dan is er nog een Performance-versie onderweg.

Rijden wil de Model Y trouwens graag voor je doen in de Autopilot-stand, al werkt dat niet feilloos. Wat ons betreft het grootste nadeel van Autopilot ligt niet bij de auto zelf, maar bij de wetgeving. Het is (voor nu) wijselijk verplicht dat autonome systemen alleen werken als bestuurders hun handjes netjes aan het stuur houden. We kunnen ons nog goed herinneren dat Mercedes vol trots nieuwe ‘handen-op-het-stuur-detectie’ introduceerde op basis van aanraking. Dat werkt hetzelfde als een touchscreen van een telefoon. We vonden het toen nogal een onderweldigend nieuwtje, maar we begrijpen de triomfantelijkheid nu beter.

Je mag niet té stil zitten

De Tesla Model Y gebruikt nog de oudere methode waarbij het stuur aan de weerstand en kleine bewegingen van de bestuurder voelt of iemand het nog wel beet heeft. Het idee is waarschijnlijk dat je onbewust altijd een beetje beweegt. Wellicht hebben we onze roeping als chirurg gemist, maar met Autopilot geactiveerd en netjes twee handen aan het stuur, kregen we toch regelmatig de melding dat we eventjes aan het stuur moesten wiebelen.

We zaten te stil, blijkbaar. Het gebeurde ook vaak precies als we de auto zelfstandig van rijstrook wilden laten wisselen, waardoor zelf het eerste beweginkje moesten maken en het eigenlijk makkelijker was om zelf even de handeling uit te voeren. Daarnaast moet je sowieso met je handen meebewegen als de auto zelf een rijstrook opschuift, waardoor het helemaal een vrij nutteloze exercitie wordt.

De Tesla Model Y Long Range wil liever helemaal zelf rijden, vermoeden we

We begrijpen heel goed dat Tesla niet wil investeren in een inductieve detectie. Het Amerikaanse merk wil dolgraag Full Self-Driving uitrollen, waarbij de handjes volledig in de lucht mogen. De hele detectie is dan uiteindelijk overbodig. Overigens: zoek voor de gein eens een video op van FSD en je snapt dat het nog wel eventjes gaat duren voordat het zover is.

De adaptieve cruisecontrol werkt gelukkig heel behoorlijk en volledig zelf rijden is dan eigenlijk het gemakkelijkst. Ook het leukst, trouwens. Je zou het niet verwachten van een SUV van ruim 2.000 kilo en zonder adaptieve dempers, maar de Model Y lust wel een bochtje of twee.

De voorwielen volgen de input van het stuur gretig op voor directe koerswisseling. Via de boordcomputer kun je de weerstand van het stuur aangenaam hoog zetten en de Michelin Pilot Sport-banden bieden serieuze grip. Bij het uitkomen van een lange snelle bocht of bij het snel wisselen van richting merk je wel dat de twee ton nog graag even door wil. Natuurkundeleraar Bijlsma zou trots zijn geweest als we het woord inertie hadden gebruikt. Híj vond overigens nooit dat we ‘te stil zaten’.

Is de Tesla Model Y Long Range comfortabel?

Qua comfort is de Y wat aan de stevige kant, maar vervelend is het doorgaans niet. Tesla weet hier de sweet spot goed te raken. Trouwens, wie een Tesla wil kopen om zijn bochtenprestaties en de hoge zit minder belangrijk vindt, kan beter even wachten op het Track Pack voor de Model 3.

Via de boordcomputer kun je de acceleratie ook in de Chill-modus zetten, waardoor de auto gemoedelijker reageert op het rechterpedaal. Zeker als je nog moet wennen aan de manier waarop de auto remt als je van het gas gaat, is dat wel zo aardig voor je passagiers. Ze worden anders nogal heen en weer geschud.

Eén stand voor recuperatief remmen

De mate van regeneratie is bij de Tesla Model Y namelijk niet in te stellen. Voorheen kon dat wel, maar Tesla besloot dat dit de beste instelling is en verwijderde via een update de mogelijkheid om het zelf te kiezen. Als je van het stroompedaal gaat, remt de auto fors af. Na wat gewenning (de truc is om het pedaal nooit helemaal los te laten) werkt dit heel relaxt, want bij de meeste ritten hoeft het rempedaal niet aangeraakt te worden.

Ook even wennen is het interieur. Alle functies, van de instelling van de buitenspiegels tot aan het openen van het dashboardkastje, zitten in het grote centrale scherm. Dit is bij de Model 3 niet anders. Het klinkt omslachtig, maar vrijwel alles is goed en snel te bereiken via een logische menu-indeling. Het enige dat je soms even mist, is de navigatie in een head-up display of in het ontbrekende scherm achter het stuur als de passagier de blaasrichting van de ventilatie instelt of de achterbankverwarming aanzet.

Uitstappen en weglopen

Alle info die je verder nodig hebt tijdens het rijden, zoals de snelheid, staat altijd duidelijk in beeld. Daarnaast is het heel erg wennen dat er geen uitknop aanwezig is. Uitstappen, weglopen en wachten op de claxon ter bevestiging dat de auto vanzelf op slot springt. Gelukkig kun je via de app checken of hij daadwerkelijk op slot staat.

De afwerking van het interieur is altijd een discussiepunt geweest op het grote boze internet. Kwade tongen beweren dat Tesla’s met spuug en ducttape aan elkaar hangen. Hoewel dat in het verleden misschien zo was, is daar bij deze Model Y niets van te merken. Alles lijkt goed in elkaar te steken en er zijn geen vreemde kieren, piepjes of kraakjes. Het enige kwetsbare dat we kunnen bedenken, is een stuk plastic dat bij de buitenspiegel eenzaam omhoog steekt als het raam omlaag is. Als je daar achter blijft hangen met je trui, zou het misschien kunnen afbreken. Daarvan kun je je ook afvragen hoe groot de kans is dat het echt gebeurt.

Verder is de zitpositie goed en zijn er wat kleine details die ongemerkt wel heel handig zijn. Bijvoorbeeld twee draadloze telefoonladers die naar de passagiers zijn gekanteld. Handig voor Flitsmeister en dergelijke zaken. Veel andere merken hebben dat niet, maar die hebben dan wél weer Android Auto- en Apple CarPlay-ondersteuning.

Uiteraard kan de Tesla Model Y scheetjes laten

Iets anders is de zonneklep, die niet vast zit met een klemmend haakje, maar met een magneetje. Slim gedaan. Uiteraard is de volledige trukendoos van Tesla aanwezig met grappige onnodigheden als spelletjes, een scheetkussen en een haardvuurtje. Je kunt zelfs de toeter een ander geluidje geven, bijvoorbeeld het gemekker van een geit. Dit werkt trouwens alleen als de auto stilstaat, wel zo veilig.

Mocht je snelheid en gekkigheid minder belangrijk vinden, dan kun je voor ongeveer 10.000 euro minder in hetzelfde segment bij andere merken terecht voor een EV met een vergelijkbare actieradius. Een heel directe concurrent met vergelijkbare specificaties en ongeveer hetzelfde kostenplaatje is de elektrische Volvo XC40 met twee motoren. Maar ja, dan kun je geen Cuphead spelen terwijl je aan het laden bent.

Specificaties Tesla Model Y Long Range (2022)