The Landrovers Defender V8 review: Nederlandse Defender met (te?) veel vermogen

Eerder dit jaar reden we met een opmerkelijke Defender: de Panterra Lion, een creatie van het Nederlandse The Landrovers. Volledig elektrisch, maar niet zoals je denkt. Hij had geen starre assen en geen centrale tussenbak meer; in plaats daarvan hing er in het chassis een accu van 200 kWh en zat er in elk wiel een elektromotor. Goed voor haast onbeperkte 4×4-mogelijkheden – en voor een systeemvermogen van 600 pk.

Maar de hoofdmoot van wat The Landrovers maakt, voor liefhebbers overal ter wereld, heeft nog steeds ‘gewoon’ een benzine-V8. Je kunt kiezen uit drie exemplaren van Chevrolet: van de LS3 (circa 450 pk) via de LT1 (525 pk) tot de supercharged LT4 (650 pk) uit de vorige Corvette Z06. Voor het exemplaar dat wij vandaag rijden, werd de sterkste atmosferische optie geselecteerd, gekoppeld aan een achttraps automaat.

The Landrovers bouwt een van de coolste Defenders

Een uit de woestijn geviste carrosserie, een geavanceerd Intrax-onderstel met handmatig instelbare dempers, een hoop noeste arbeid door de circa 40 werknemers van The Landrovers (ze ontwerpen veel in-house, van de wielen tot de software van het tellerscherm) en presto: hier staat een van de coolste Defenders sinds de oude Camel Trophy-wagens.

Met zijn matbronzen kleur en zwarte, van de elektrische versie geleende velgen staat ie er prachtig bij. In dit geval werd ook nog gekozen voor een externe rolkooi, een zwarte opbouw die de contouren van de carrosserie volgt en deze op cruciale punten verstevigt – en een montagepunt biedt voor een kamerbrede lichtbalk. Ook kun je er gemakkelijk tegenop klauteren om op het dak te gaan staan om leeuwen te spotten. Of boze activisten.

Het interieur van de Defender is alles behalve offroad

Binnenin is het dik, zacht leer en grof geweven tapijt wat de klok slaat, plus de nodige moderne toevoegingen als infotainment, bekerhouders en een pook met een schakelknopje erop. Prachtig jachthout prijkt in de bagageruimte, waar je ook de typische langs de zijkant geplaatste zitbankjes aantreft. Het is allemaal keurig afgewerkt, maar niet overdreven gladgestreken: glimmende schroefkoppen mogen in een Defender gewoon.

Start de motor en de hele auto wiegt mee. De koolstofvezel eindsierstukken brabbelen ontspannen terwijl de zware Defender zich van zijn plek rolt. Dit zijn twee karakters die heerlijk in elkaar klikken: de wat onhandige, aandoenlijke oer-4×4 en de gemoedelijke, laagtoerige Chevy-koppelmachine. Met een kwart tot half gas is ie op een prettige manier vlot, schakelt ie tijdig, doet ie niet overdreven. Maar dan, als je een keer de ruimte hebt…

Zelfs de bestuurder moet zich goed vasthouden

Trap het gaspedaal in en de transmissie schopt je wakker: je krijgt een klap in je rug terwijl de Defender van schrik opspringt en zich even geen houding weet te geven. Je klampt je vast aan het stuur terwijl je de neus in dezelfde richting als de weg probeert te houden.

Vier enorme BF Goodrich-banden klauwen het asfaltgrit door de wielkasten en het uitlaatsysteem laat zijn baritonkeel kletteren. Komt een bocht het rechtuitspel verstoren, dan is het even flink hoepelen – werken zul je – maar die hele Intrax-winkel blijkt bijzonder effectief in het recht en stabiel houden van de carrosserie.

Het concept van een Defender met dit soort vermogen is natuurlijk van de zotte. Daarom is het zo fantastisch. Zoals vaker bij handgemaakt moois is de prijs op aanvraag, maar dat je hier zo genadeloos voor kunt vallen dat je al je spaarcenten er spontaan op wilt stukslaan, kunnen we ons maar al te goed inbeelden.

Specificaties van de The Landrovers Defender V8 (2023)