Autotest

Toyota Hilux 2.4 D-4D 4WD Double Cab Professional

Toyota geeft zijn Hilux pick-up ongeveer één keer in een half mensenleven een update. Dit is dus een bijzonder moment, want er is een geheel nieuwe versie. Wij, stoppelige wannabe-binken, gaan er eens mee door het verkeer ploeteren.

Door Redactie TopGear

Gepubliceerd op 3 december 2016 om 17:00 uur

Check deze TopGear-deals 🏁

Voor zover hij dat nog niet was nadat hij nagenoeg de gehele derde wereld mobiliseerde, werd de Toyota Hilux in één klap legendarisch toen TopGear een oud, rot exemplaar probeerde te vernietigen – en daarin jammerlijk faalde. We zullen niet hetzelfde doen met deze Toyota Hilux 2.4 D-4D 4WD Double Cab Professional. Leuk, zo’n lange naam.

Hoe deden ze dat toen ook alweer met de Hilux?

Je kent de beelden vast nog wel (en zo niet, dan vind je ze hier): Jeremy Clarkson rijdt de aftandse Hilux van een trap, tegen een boom, levert hem over aan de woeste branding van de zilte zee en laat er een caravan bovenop vallen. Tot slot steekt hij hem in brand. Omdat het kreng na al die mishandelingen nog steeds start en rijdt, parkeert James May hem bovenop een flatgebouw dat vervolgens met explosieven aan gruzelementen wordt geblazen. Wanneer het stof is opgetrokken, heeft de Hilux een korte reanimatie nodig – maar verdraaid, hij doet het nog steeds.

Sinds deze memorabele viering van taaie kwaliteit stond de verkreukelde Toyota op een gepast voetstuk in onze studio geparkeerd. We hebben er weleens naar staan kijken en ons afgevraagd hoe een moderne Hilux dezelfde behandeling zou doorstaan.

Gaat de afgezaagde uitspraak ‘zo worden ze niet meer gemaakt’ ook op voor dit trotse werkpaard?

Wanneer we de sleutels van de gloednieuwe, achtste generatie Hilux in ontvangst nemen, speelt kortstondig een verwoestend sloopscenario door ons hoofd. Kunnen we ‘m op volle vaart over een testterrein van het leger jagen? Terwijl ie wordt beschoten door tanks, wel te verstaan? Kunnen we ‘m niet door een verzameling brandende caravans heen rijden met een bescheiden hoeveelheid zeer instabiele explosieven in z’n laadbak? Hoe makkelijk zou hij nog starten als we hem eerst een paar minuten onderdompelen in kolkende lava?

Dan bedenken we dat het wellicht nuttiger is (niet per se vermakelijker) om gewoon eens te kijken hoe het is om je dagelijkse kilometers te maken in de kakkerlak van de autowereld. In de wetenschap dat hij alles wat op zijn pad komt hoe dan ook zal overleven, zeg maar.

Dus jullie gingen nu niet proberen om de Hilux te slopen?

Daarbij: als we deze Hilux tegen een boom wilden parkeren, zou ons dat niet eens lukken. Toyota had de vooruitziende blik om een pre-crash veiligheidssysteem op ons testexemplaar te monteren. Het waarschuwt en remt automatisch als er een botsing dreigt. Best wel flauw van ze.

Sowieso is de nieuwe Hilux, die frisser en tegelijk robuuster oogt dan ooit, met een ontstellende hoeveelheid gimmicks uit te rusten. We doen een kleine greep uit het assortiment: verkeersborden- en rijstrookherkenning, infotainment met stembediening, volautomatische airco, leren bekleding, openen en starten zonder sleutel, led-verlichting, een systeem om te voorkomen dat je aanhanger gaat zwalken. Er is zelfs een gekoeld dashboardkastje. We prijzen Toyota’s opvatting dat loodgieters en hoveniers in hun doelmatige werktrucks niet hoeven af te zien.

Welke versie van de Hilux reden jullie?

Op de foto’s zie je de Double Cab-uitvoering van de Hilux. In Nederland heeft deze – als je hem tenminste betaalbaar wilt houden en hem op grijs kenteken aanschaft – geen achterbank, maar een extra laadruimte. Ook de Xtra Cab, met een kortere cabine en kleine achterdeurtjes die achterstevoren openen, biedt op die manier een droog onderkomen aan je boodschappentassen. De wielbasis van alle versies is hetzelfde, waardoor enkel de lengte van de laadbak bij de verschillende cabines varieert.

Welke Hilux je ook kiest, je krijgt ‘m altijd met een 2,4-liter D-4D dieselmotor met 150 pk en 400 Nm. Standaard heeft hij een handgeschakelde zesbak en achterwielaandrijving, maar je kunt uiteraard ook gaan voor elektronisch bediende vierwielaandrijving met lage gearing. Een zestraps automaat is alleen op de Toyota Hilux 2.4 D-4D Double Cab leverbaar.

Hoe is het binnen in de Hilux?

We stappen in de Toyota Hilux 2.4 D-4D met de verwachting dat het ergens, ondanks de airco en de navigatie, toch een beetje een agrarische ervaring zal zijn. Bovendien vermoeden we dat het een hele klus is om ermee door de stad te toeren. Het formaat van de Hilux is immers met de generaties behoorlijk toegenomen. Dit is gedaan zodat ie nauwelijks nog kleiner is dan de geïmporteerde Amerikaanse mastodonten die de bouwplaats tegenwoordig beheersen.

Inderdaad torenen we boven alles en iedereen uit en ratelt de diesel er tijdens het accelereren stevig op los. Maar wat blijkt: de stoelen zitten uitstekend. De flinke pook schakelt licht door de (eerst korte, dan heel lange) versnellingen, de besturing is licht en indirect, maar desondanks nauwkeurig. Eenmaal op snelheid houdt de motor z’n gemak en moeten we moeite doen om überhaupt windgeruis te ontwaren. Sowieso zijn er nauwelijks bijgeluiden, aangezien er buitengewoon veel aandacht is besteedt aan de stijfheid van de Toyota Hilux. Ook op belabberd wegdek komen er geen enkele rammeltjes, piepjes of kraakjes naar boven. Best bijzonder in zo’n auto. Het is in feite een soort Meccano-kit met twee klompen staal, ladderchassis en een verzameling vingerdikke bouten.

Kan de Toyota Hilux ook wat ruiger wegdek aan?

Oké, als je gemene hobbels tegenkomt, zal de bladvering van de achteras ze vrij onbehouwen doorgeven aan je rug. En de treeplanken zitten haast onder de dorpels, zodat je na het modderbaden alsnog smerige broekspijpen krijgt bij het uitstappen. Maar over het algemeen is het goed toeven in deze Hilux. Je voelt je achter het stuur als een spinazie etende held.

Zouden we een doorsnee bluf-SUV of aangedikte crossover laten staan voor deze capabele pick-up? Zonder een seconde twijfel. De Toyota Hilux is geen flauwe stoerdoenerij, hij is een stuk gereedschap. Het echte werk. Toch kun je ‘m krijgen met genoeg moderne snufjes. Over 30 jaar zullen de mannen die door de Sahara jagen daar nog tevreden mee zijn.