De ruigste Polo heet Cross van z’n voornaam, maar het is toch vooral een vriendelijke middenmoter. Van de bijna 21.000 Volkswagen Polo’s die in Nederland afgelopen jaar werden verkocht, heette 3 procent Cross Polo (65 procent was een BlueMotion, een dieseltje zonder bpm en wegenbelasting, 2 procent van de…
De ruigste Polo heet Cross van z’n voornaam, maar het is toch vooral een vriendelijke middenmoter.
Van de bijna 21.000 Volkswagen Polo’s die in Nederland afgelopen jaar werden verkocht, heette 3 procent Cross Polo (65 procent was een BlueMotion, een dieseltje zonder bpm en wegenbelasting, 2 procent van de verkochte Polo’s heet GTI). Het verschil tussen de reguliere Polo – die dus 30 procent van de verkopen voor z’n rekening neemt – en de Cross-versie heet dezer dagen ‘een onconventioneel uiterlijk’ of ‘ons vierde model Polo’, waar de Cross vroeger een ‘mini-SUV’ heette.
De Cross Polo wordt alleen als vijfdeurs geleverd. Hij staat 15 millimeter hoger op z’n wielen dan de andere Polo’s, en is verkrijgbaar met drie verschillende benzinemotoren en drie diesels. We rijden de 1.4 benzine met dsg-bak door het uiterste oosten van Oostenrijk, over fijne, heuvelige slingerwegen.
Daar merken we dat de zeventraps, automatische dsg-versie voor een auto als de Cross Polo een prima bak is. Voor de GTI vinden we ‘m minder geschikt; het is een heerlijke automaat, maar als je echt wilt opschieten met een auto die maar een beperkte topsnelheid heeft, is de dsg minder nuttig, dan kun je beter zelf schakelen met een zesbak. (Als een auto overigens wel veel vermogen én een hoge top heeft, zoals de Bugatti Veyron, bewijst de dsg goede diensten.) Voor deze Cross Polo is dsg dus uitstekend geschikt.
Over uitrusting hebben we niet te klagen, maar we rijden dan ook een wat duurdere versie. Je betaalt vanaf 18.690 euro voor de instap-Cross. Voor het uiterlijk maakt dat niet veel uit: er zijn chromen accenten, een speciale grille, een grote luchtinlaat voorop, zilverkleurige dakrails, zilverkleurige buitenspiegels en ‘ruige’ bumpers met achterop zelfs een heuse nep-diffusor.
Het interieur is eerder sportief dan terreinachtig: sportachtige stoelen in twee kleuren, een trim in een kleur die bij de lak past, de materialen van dashboard en alles wat je kunt aanraken voelen prettig en alles is mooi verzorgd en afgewerkt. Vooral het stuur, dat van wat lapjes leer is voorzien, is een pretje om vast te houden.
Het is een Volkswagen, dus het rijdt ook niet verkeerd. Het rijdt zeer goed, zelfs: hij voelt snel aan, hij is beweeglijk, hij is vrolijk in de bochten. Hij wordt nooit de kwajongen op wie hij lijkt, maar geen kwaad woord over wat ie kan of hoe ie zich gedraagt.
Tegelijkertijd ontbeert ie karakter. Het is een Volkswagen, het is een Polo die klaar is voor een feest maar die geen feest heeft om heen te gaan. Wie een echt snelle Polo wil, neemt de GTI, wie een terreinwagenachtig vehikel wil, koopt al nooit een Polo, wie hip en jong is, kan nog wel wat hipper en jongers vinden dan de Cross Polo. Typisch een gevalletje van ‘operatie geslaagd, patiënt overleden’.
Reacties