Autotest: Volvo S60 D5 Summum handgeschakeld

Is het prettig kilometers maken met Volvo’s nieuwe S60? We doorkruisen de Benelux en zoeken het uit.

 

Als TopGear-redacteur ben je nogal eens onderweg. Niet alleen per vliegtuig naar de meest verre oorden, maar bijvoorbeeld ook per auto naar Luxemburg. Bij laatstgenoemde trips is voor ons bij voorbaat duidelijk waarmee we het liefst op pad willen. Het moet een dikke diesel zijn. Soepel, snel en zuinig; beter gereedschap voor zo’n klusje is er niet.

 

Volvo levert ook de nieuwe S60 weer in een D5-versie. Dit getal staat tegenwoordig voor een rangorde in het gamma, maar net als voorheen heeft de D5 ook echt een vijfcilinder aan boord. Het is de bekende de 2.4 lijnmotor met een gezonde 205 pk en 420 Nm, in dit geval gekoppeld aan een handgeschakelde zesbak. Dat leek ons wel wat.

 

Onmiddellijk valt op hoe veerkrachtig de motor is. Het maakt eigenlijk niet uit in welke versnelling je zit, de S60 komt toch wel als een dolle van z’n plek. Op de snelweg is dat extra prettig, met al die werkzaamheden met wisselende limieten. Een automaat heb je niet nodig om schakellui te rijden. Bij pittig gas geven produceert het D5-blok bovendien een lekkere, rasperige dreun. Veel beter hebben diesels nog nooit geklonken.

 

Zoals we bij onze rijtest van de 2.0T al concludeerden: de S60 mag dan ‘de sportiefste Volvo ooit’ genoemd worden, ten opzichte van de Duitse concurrentie is ie toch wat softer en liever. Vinden we niet erg. Hij is bijvoorbeeld wel redelijk strak geveerd, maar deelt je toch geen al te harde klappen uit. De besturing is prettig – niet te scherp voor ontspannen rijden – en de pook voelt aan alsof je met zo’n houten lepel door een pot stroop roert; stevig. De zit is fenomenaal, ondanks dat je eigenlijk bar weinig verstelmogelijkheden hebt. Dat is bij goede stoelen gewoon niet nodig.

 

Het typische, ongecompliceerde design waar iedereen in Zweden dol op lijkt te zijn, komt ook in deze Volvo tot uiting. Het dashboard is zo simpel als maar kan: twee tellers, that’s it. Wel een beetje extra info eromheen natuurlijk, maar het is allemaal minimaal; dat is ’s nachts bijzonder rustig voor je ogen. Het aantal glimmende sierstripjes is beperkt, op de zwevende middenconsole zijn we nog steeds niet uitgekeken, en het fraaie bruine leer zorgt dat het geheel eenvoudig aandoet zonder sober te zijn. We merken dat we het gedurende onze reis steeds meer gaan waarderen.

 

Over de S60 is lang en diep nagedacht, dat kun je aan alles zien. Volvo’s bekende veiligheidssystemen, zoals rijbaanherkenning, Blis (dodehoeksensor) en City Safety (loeihard piepen als er een auto op jouw weghelft geparkeerd staat), zorgen ervoor dat je heelhuids op je bestemming aankomt. Maar het zit ‘m vooral in de details, zoals een opklapbaar schotje in de kofferbak, dat ervoor zorgt dat je tas op z’n plek blijft zonder dat je ‘m met haken en netjes vast hoeft te sjorren. Of de navigatie, die de afgelopen jaren is geëvolueerd van een regelrechte verschrikking tot een buitengewoon fijn en simpel systeem.