Autotest: Volvo XC60 T6 AWD Summum

In de omgeving van het Spaanse Valencia reden we voor het eerst met de kersverse Volvo XC60. Bedoelt voor een spannend segment.

 

Miljoenen jaren geleden, toen de dinosauriërs uitstierven door een ongekende en onbekende ramp, overleefden de allerkleinste dieren om de aarde opnieuw te bevolken. Eenzelfde soort gebeurtenis lijkt zich te voltrekken in SUV-land; grote SUV’s als de Porsche Cayenne en de Audi Q7 sterven langzaam uit, verdwijnen uit het straatbeeld en worden vervangen door zogeheten midi-SUV’s; dat zijn SUV’s met kleinere afmetingen, een lager brandstofverbruik en veelal zonder vierwielaandrijving. Dit snelst groeiende autosegment ter wereld bestaat al sinds de komst van onder meer de BMW X3 en de Land Rover Freelander en inmiddels heeft bijna elke autofabrikant een compacte SUV in het assortiment. Toch begaf niet elke autofabrikant zich direct in dit deel van de markt. Zo lieten bijvoorbeeld Audi, Mercedes-Benz, Volkswagen en Volvo tot voor kort niets van zich horen of zien, terwijl ze wel aanwezig zijn in het segment van die verdraaid grote SUV’s.

 

Een vreemde situatie in autoland, maar daar is dus nu, door onder meer tegenvallende verkoopresultaten van de grote SUV’s, volledig verandering in gekomen. Er is zelfs een compleet nieuw segment ontstaan binnen het marktsegment van de midi-SUV’s, namelijk dat van de premium midi-SUV. BMW en Land Rover waren de eersten in dit segment met respectievelijk de X3 en de Freelander. Volkswagen, Audi, Mercedes-Benz, Volvo en nog diverse andere merken keken de kat uit de boom en introduceerden pas recent hun eerste premium midi-SUV.

 

Inmiddels stikt de markt van de midi-SUV’s, maar of het allemaal premium midi-SUV’s zijn, daar valt over te twisten – en dat gaan we hier even niet doen. Feit is wel dat er een aantal autofabrikanten is die hun midi-SUV allemaal in dezelfde premiumprijsklasse van vijftig- tot zestigduizend euro hebben neergezet. Het zal je niet verrassen dat de XC60 zich ook in deze klasse bevindt. Dus kunnen we concluderen dat Volvo na lang wachten ook is toegetreden tot het segment van de premium midi-SUV’s.

 

Dan de daaropvolgende hamvraag: is de kersverse Volvo het wachten waard geweest? Kijken we naar het uiterlijk en de algehele verschijning van de XC60, dan zeggen we ja. De midi-SUV kan ons wel bekoren met z’n frisse, nieuwe design-dna, waar onder meer de neus (met de twee vrijstaande lampjes) en de achterzijde deel van uitmaken. Natuurlijk heeft hij veel weg van de XC90, maar net als bij de Q5 vinden we de XC60 mooier dan zijn grote broer. Dat komt op de eerste plaats door de vormgeving. Die komt beter tot zijn recht op de proporties van de XC60. Op de tweede plaats beschikt de XC60 dus over dat nieuwe design-dna. Dat staat de auto erg goed. Alhoewel, over de achterzijde met de nieuwe achterlichten zijn we niet zo te spreken: die ziet er vanuit sommige hoeken namelijk een beetje vreemd uit.

 

Dat geldt zeker niet voor het binnenwerk van de Volvo. Het interieur is namelijk een prachtig staaltje Zweeds design met hout als in de Rolls-Royce Drophead Coupé en hier en daar een lijntje Audi-aluminium. Ook binnenin de XC60 heeft het verse design-dna zijn weg gevonden en dat zie je aan de nieuwe middenconsole die nog steeds ‘zweeft’, maar nu meer naar de bestuurder is gericht. Verder zijn de deurpanelen anders van ontwerp, en het bekende witte display waar onder meer de buitentemperatuur en de radio-informatie wordt weergegeven, heeft een betere plek gekregen: bovenop het dashboard.

 

In dit schitterende interieur hebben we slechts één minpuntje kunnen ontdekken. Maar dat is dan wel meteen de zitpositie. Zowel voor de bestuurder als voor de passagier kun je de stoel namelijk niet laag genoeg zetten en als chauffeur prik je constant met je rechterknie tegen die prachtige middenconsole. Jammer, maar gelukkig maakt het feit dat de Volvo binnenin over voldoende ruimte beschikt, voor zowel inzittenden als hun bagage (max. 1.455 liter) een hoop goed.

 

Natuurlijk is dat ruime interieur onherroepelijk te wijten aan het formaat van de XC60, want door zijn lengte (4,63 meter) en breedte (1,89 meter) is de Volvo samen met de Q5 namelijk de grootste in deze klasse. Niet de hoogste, dat is de Freelander vanwege zijn grotere bodemvrijheid om in het bos een potje te kunnen breken.

 

Overigens is de XC60 niet eens zo heel veel kleiner dan z’n grote broer. De ‘90’ is slechts drie centimeter breder dan de XC60 en qua hoogte scheelt het zeven centimeter. Het grootste en misschien wel belangrijkste verschil zit ‘m in het gewicht; de XC60 is al snel zo’n 200 kilogram lichter dan z’n broer en dat zul je vooral merken in het verbruik, niet in het rijgedrag – zo ondervonden we.

 

Rijden doet de XC60 uitstekend, aangezien de Zweedse chassisingenieurs de BMW X3 als benchmark hebben gebruikt. Het resultaat daarvan is een Volvo die voor de verandering eens niet duikt en rolt als een dronken dolfijn. De XC60 is dus lekker straf afgeveerd (gelukkig niet zo hard als een X3) en dat is maar goed ook, want tijdens het rijden voel je in de besturing en het rempedaal dat het gewicht van de auto (toch 1.746 kg!) op de achtergrond behoorlijk aanwezig is.

 

Ondanks dat laat de XC60 zich best rijden als een dynamische auto, zolang je maar niet te dicht naar de limiet gaat. Dan valt hij door z’n gewicht, zijn iets te lankmoedige vierwielaandrijving en vage besturing door de mand als zijnde, zoals Volvo claimt, een sportieve SUV. Beter is het om de XC60 te rijden op 70 procent van z’n kunnen, want dan zijn alle elementen (onderstel, motor, transmissie, et cetera) die het rijgedrag van de auto bepalen beter met elkaar in balans. En dat is ook beter voor de harmonie ín de auto.

 

Wil je per se een keer het onderste uit de kan halen met je XC60, dan kan dat gerust. De nieuwkomer is namelijk de v.V.t.n.t. ofwel de veiligste Volvo tot nu toe – aldus de Zweden zelf. Daar twijfelen we niettemin geen moment aan. De XC60 is – tegen meerprijs – voorzien van tientallen snufjes met namen als Collision Warning with Auto Brake, Driver Alert, BLIS en Lane Departure Warning. De auto kan zelfs uitgerust worden met het allernieuwste systeem, City Safety genaamd. Deze gadget brengt de XC60, tot een snelheid van 30 km/u, automatisch tot stilstand als de bestuurder druk aan het sms’en is met z’n nieuwe vriend of vriendin en de auto dreigt een voorganger te raken. Fantastisch systeem, zo hebben we in de praktijk – in een testopstelling – ondervonden.

 

We blijven nog even bij het rijden met de XC60. In en om Valencia reden we eerst met de allersterkste dieselmotor, de D5 met 185 pk en 400 Nm en daarna met de 285 pk en eveneens 400 Nm sterke T6, de krachtigste benzinemotor. Beide motoren bevielen goed, maar ze missen wel een beetje de punch die je mag verwachten van de twee duurste motorvarianten. De diesel is vooral in de tussenacceleraties erg potent, maar ondanks dat geeft hij – evenals de T6 – je niet het gevoel dat er grote hoeveelheden trekkracht voor je klaarliggen.

 

Verder moet je weten dat alle motoren die Volvo nu beschikbaar heeft voor de XC60, niet erg zuinig en schoon zijn. Jawel, ze zijn een tikkeltje efficiënter dan hun voorgangers, maar ze verdienen geen mooi brandstoflabel.

 

Jammer, maar volgens Volvo wordt daar hard aan gewerkt en dus kunnen we volgend jaar enkele schonere motoren verwachten. De XC60 is nu leverbaar als T6, D5 en 2.4D – alledrie met standaard vierwielaandrijving. Echter, in de loop van het jaar is de Zweed ook te krijgen als 2.4D met voorwielaandrijving. Als we dus nu zouden moeten kiezen, dan kozen we voor de allersterkste diesel – de D5. Als je ons dezelfde vraag later dit jaar zou stellen, dan hadden we voor de voorwielaangedreven 2.4D gekozen. Die is goedkoper dan de rest en zal prima voldoen op de Nederlandse wegen.

 

Wat zouden we doen als we moesten kiezen uit een BMW X3, een Audi Q5, een Mercedes-Benz GLK, een Land Rover Freelander of een Volvo XC60? Heel simpel. Dan zouden we wachten tot Porsche met een premium midi-SUV op de proppen komt.