Uitgelicht: Aston Martin V8 Vantage

Hoe mooi ook, de oorspronkelijke Vantage was nooit een serieuze bedreiging voor de 911. Maar nu is hij de auto die hij altijd al had moeten zijn. Achtung, Porsche!

 

Het is geen al te snelle, deze grijze Golf II met Duits kenteken, die in een lange, vliegende linkerbocht van 65 km/u vlotjes wordt weggereden, en dat alles terwijl we de volle breedte van z’n drie ontdekken. Er is even een korte pauze als het toerental omhooggaat, een slurpend inductiegeluid en dan trekt een stevige en genadeloze siddering van spanning door het middenrif, helemaal tot zo’n 7.400 toeren per minuut – en op dat punt heeft het geluid iets symfonisch en vaag dierlijks. Morgen ben ik vast een beetje doof, als dit zo doorgaat.

 

Niet echt verbazingwekkend. Behalve dan het feit dat dit een Aston Martin Vantage is die bij zo’n relatief laag toerental al zoveel kracht losmaakt, en die niet vraagt om nog een haal met de versnellingspook om op stoom te blijven. Dat was de Vantage die we kennen en die ons enigszins teleurstelde. Deze hier is nieuw. En ook al ziet hij er helemaal hetzelfde uit, het is een totaal andere auto. Voordat je begint te zoeken naar de aërodynamische foefjes en subtiele veranderingen in het plaatwerk – doe geen moeite. De lichtmetalen velgen hebben een ander model, maar voor de rest vond men bij Aston dat de Vantage er volmaakt uitzag, en bleef er dus van af. Er zijn dingen waar je maar beter niet aan kunt zitten, zoals veelkleurige slangen, roestige naalden en kauwgum op de grond. De hemel zij geprezen dat Aston een behoudende koers koos – de Vantage ziet er nog steeds oogverblindend uit, zelfs drie jaar nadat ie op de markt is gekomen, en hij zou eronder lijden als ze er van alles op en aan zouden plakken. Per slot van rekening, als je een agressievere kleine Aston wilt, kijk dan naar de Vantage RS V12 die eraan zit te komen. Die zal zo veel prestatieverhogende aankleding hebben dat ze zich bij het Justitieel Incasso Bureau al in de handen wrijven.

 

De veranderingen ten opzichte van de oorspronkelijke Vantage zijn dus allemaal onderhuids. Dat wil niet zeggen dat ze niet relevant zijn. De motorinhoud is gegroeid van 4,3 naar 4,7 liter, het vermogen is verhoogd van 380 pk naar 420 pk en – belangrijker voor Vantage-bezitters – het koppel van 410 Nm naar zo’n 471 Nm. Dat is het meest relevante gegeven. Want hoewel de Vantage nu iets sneller is dan daarvoor (0-100 km/u in 4,8 seconden en een topsnelheid van 290 km/u) heeft het koppel zijn complete rijgedrag veranderd.

 

Waar de oude Vantage verwoed schakelen vereiste om het daverende lawaai in een voorwaartse beweging om te zetten, is deze auto opeens in staat om een versnelling te doorlopen zonder al dat opgewonden gedrag. Daarvoor bestond de kans dat je een beetje genoeg kreeg van de uitlaatkleppen die boven de 3.500 toeren per minuut de hel ontketenden en je bedoelingen aan Jan en allemaal duidelijk maakten, terwijl je met gemak werd overvleugeld door een hot hatch met getalenteerde bestuurder. Niet langer. Nu zijn de tweede, derde en vierde versnelling werkelijk een verrukking die ieder soort A- of B-weg aankunnen. Nu hoef je niet meer bevreesd te zijn.

‘De koppeling heeft, zoals altijd bij Aston, de neiging om te gaan stinken als de hel als-ie ook maar een beetje slipt’
 

Op de hobbelige wegen rond de Nürburgring (waar Aston de auto presenteerde), met vreemde soorten wegdek en een mix van snelle bochten en scherpe haarspeldbochten, betoont de Vantage zich razendsnel en uitgebalanceerd en stemt hij echt euforisch. Het extra koppel maakt absoluut verschil. Hij lijkt nog steeds een beetje moeite te hebben bij het terugvallen van hele hoge toerentallen – bij snel schakelen kan hij nog altijd enigszins over zijn toeren raken als de motor er niet in slaagt om momentum kwijt te raken – maar voor de rest lijkt het erop dat Aston zich de zwakke punten van de vorige versie heeft aangetrokken en er korte metten mee heeft gemaakt. Hij had geen nieuwe motor nodig, alleen een flinke upgrade en de indruk bestaat dat Aston meer aan deze auto heeft gedaan dan zelfs de ingenieurs laten doorschemeren. Het is echt een verbetering van formaat.

 

Er zijn meer veranderingen die de Vantage hebben aangescherpt. De standaard, handgeschakelde uitvoering heeft een nieuwe koppeling en een andere afstelling van het vliegwiel, waardoor het koppelingspedaal lichter intrapt en de massa ronddraaiend metaal in de overbrenging is verminderd, zodat de motor beter reageert. De handschakeling is beter dan vroeger, hoewel ze nog altijd niet even makkelijk in de eerste versnelling wil, en de koppeling heeft, zoals altijd bij Aston, de neiging om te gaan stinken als de hel als-ie ook maar een beetje slipt of in geval van een aantal snelle manoeuvres.

 

Los van de veranderingen in de overbrenging, heeft zowel de coupé als de roadster een betere stabiliteit en rijgedrag gekregen, vooral dankzij de veranderingen die oorspronkelijk op de roadster werden toegepast en die nu ook op de coupé te vinden zijn – zaken als een andere afstelling van de bovenste schokdempers en bump stops, en de vering is bij alle vier wielen strakker afgesteld om alles in toom te houden, ook al besluit je in een hobbelige bocht om plankgas te geven.

 

De stuurgeometrie is ook veranderd om de standaarduitvoering beter en lekkerder te laten reageren op je commando’s, en het werkt. De cijfertjes en technische gegevens zijn niet echt spannend, maar waar de vorige uitvoering heen en weer sprong en vervolgens wat vergeetachtig werd als je meer gas gaf, laat deze nieuwe versie zich in de bocht veel beter in het gareel houden en trekt hij niet zo hard naar buiten.

 

Het beste nieuws voor degenen van ons die van mening waren dat de oorspronkelijke Vantage een beetje steriel was, is het nieuwe Sports Pack (nieuw afgestelde Bilstein-schokdempers, nog betere vering en een vernieuwde antiroll bar op de coupé) in combinatie met de nieuwe motor. Ook hier aan de buitenkant geen veranderingen, maar je kunt de auto die is uitgerust met de supersnelle uitvoering van de ophanging herkennen aan de forged 19-inch, vijfspaaks, dubbelarms lichtmetalen wielen. De nieuwe beugels besparen een kilo gewicht per wiel en zorgen ervoor dat de Spartaansere ophanging haar werk ongestoord kan doen.

 

Het stuurgedrag is als gezegd de opvallendste en ingrijpendste verandering. De voorkant voelt lekkerder aan, en de achterkant lijkt net dat beetje minder geneigd om bij hard remmen ‘los’ aan te voelen. En het allermooiste: je gebit blijft in je mond zitten. De gewone uitvoering is comfortabeler, maar als je echt van autorijden houdt, dan is de coupé met Sports Pack op je lijf gechreven.

 

Ik weet het, het klinkt een beetje alsof hij een bottenbreker op wielen is, maar de waarheid is dat de handgeschakelde 4,7-liter coupé met Sports Pack de auto is die de Vantage altijd al had moeten zijn. De vernieuwde Vantage is scherp, snel en lawaaiig, en onmiskenbaar Aston Martin. Degenen die vóór januari een Vantage hebben besteld, krijgen het aanbod om voor zo’n 2.500 euro extra de nieuwe versie te kopen, of de oude uitvoering voor de oorspronkelijke prijs. Daar zou ik niet lang over nadenken: het is een onherkenbare rijervaring, ook al is het uiterlijk hetzelfde gebleven.