BMW 530d xDrive Luxury Line

Kijk je naar de geschiedenis van de 5-serie, dan zie je om de generatie een grote verandering optreden. De E34 uit 1988 was een oneindig veel modernere auto dan eerdere 5-series: stiller, verfijnder, beter. De E60, die in 2003 verscheen, zag er niet alleen compleet anders uit, maar was ook een soort rollende Pentium-processor ten opzichte van zijn relatief analoge voorganger. Inmiddels zijn we aanbeland bij de zevende generatie, de G20. Tijd voor opnieuw een ommezwaai.

Als je de nieuwe 5 naast de vorige parkeert, ziet ie er ontegenzeggelijk frisser uit. Groter, breder, met een meer geprononceerde lijn op de flanken en een front dat uit één geheel lijkt te bestaan, zonder loze ruimte tussen de koplampen en de grille. De designrichting die met de 7-serie werd ingezet, staat de 5 goed, maar geeft niet het radicaal nieuwe gezicht dat we regelmatig bij vorige modelwisselingen zagen. Nee, deze keer moeten we de revolutie vooral onderhuids zoeken.

Waar zit de revolutie?

Deze 5-serie is het resultaat van 4,7 miljoen zware testkilometers en is krachtiger en efficiënter dan ooit. Hij is tot 100 kilo lichter dan zijn voorganger en zijn onderstel werd volledig opnieuw ontworpen. Led-koplampen, navigatie, gescheiden airco en een achttraps automaat zijn allemaal standaard (alleen de basis-520d doet het nog met een handbak). Er zijn actieve kleppen in de nieren die medeverantwoordelijk zijn voor een bijzonder lage luchtweerstandscoëfficiënt van 0,22 (bij de 520d). Ook krijg je altijd een display key, voorzien van, inderdaad, een scherm. Hierop kun je bekijken hoe ver je nog op je brandstofvoorraad kunt rijden, kun je je interieur voorverwarmen of zelfs (optioneel) je auto laten inparkeren terwijl jij er niet in zit. Wij zouden dit allemaal liever op onze smartphone regelen in plaats van op een ‘sleutel’ ter grootte van een oude Nokia. Helaas komt de 5-serie niet standaard met een broek met grotere zakken.

Je kunt je nieuwe BMW 530d (en de rest ook) met maximaal 23 sensoren laten uitrusten die verschillende assistentiesystemen bedienen, waaronder een paar die een poging doen om de semi-autonomie dicht te benaderen (daarover later meer). Er is meer connectiviteit dan je aankunt, waaronder wifi voor tien apparaten, en je kunt apps installeren die je eerder wekken als er file staat of uitzoeken waar er in de buurt van je bestemming parkeerplaatsen te vinden zijn. Er is gebarenbediening: draai een rondje met je vinger in de buurt van de middenconsole en je zet het volume van de radio harder of zachter. Een soort simsalabim-beweging maken met twee vingers zorgt dat het volgende station of nummer geselecteerd wordt. Een grappig effect, vooral als je erdoor verrast wordt tijdens verhitte discussies met je passagier.

Hoe voelt de BMW 530d?

Stap je voor het eerst achter het stuur van deze 5-serie, dan voel je je even een kansloze leek. Er zijn zoveel knopjes, schermpjes, schakelaartjes, wieltjes en andere interactiepuntjes om je heen dat je erdoor wordt overweldigd. Dat moet toch eenvoudiger kunnen, is onze eerste gedachte; maar geef je jezelf even de tijd om het geheel in je op te nemen, dan blijkt er alsnog een zekere logica in te zitten. Zo kun je alle veiligheidshulpjes vinden – en in sterkte aanpassen of geheel uitschakelen – onder een grote knop op de middenconsole. Dat was bij eerdere BMW’s ook al zo, maar nu werkt het zo simpel dat zelfs je digitaal uitgedaagde oma het zou moeten snappen.

Voor je neus zie je een scherm met geanimeerde tellers die van uiterlijk en lay-out veranderen naar aanleiding van de rij-modi, die je op de middenconsole kunt instellen. Het head-up display is groter, uitgebreider en kleurrijker, en het grote scherm in het midden van het dashboard zit dichterbij en is nu op vier manieren te bedienen: door aanraking, met de iDrive-controller, via je stem of met de eerdergenoemde gebaren. Kies zelf wat je handig vindt, maar we vermoeden dat je, als je je 5 van genoeg optiepakketten voorziet, zelfs na een jaar nog nieuwe en verrassende zaken ontdekt. Zo kwamen wij een functie tegen waarmee je een virtuele versie van je auto in real-time in de omgeving kunt bekijken – erg cool en handig bij krappe straatjes – en iets dat speed limit assist heet: het suggereert een instelling voor de cruisecontrol op basis van verkeersborden, waarbij je zelfs een afwijking van bijvoorbeeld +10 km/u kunt instellen.

De uitgebreid verstelbare stoel, het stuur dat voor je gevoel een halve meter het interieur in komt en zich netjes rechtop voor je nestelt, de hoge deurpanelen die knus maar niet beklemmend werken, de armsteunen links en rechts die niet in de weg zitten bij vlot stuurwerk en je toch perfect support bieden bij langere snelwegritten – het is allemaal weer geweldig doordacht en van uitzonderlijk hoog niveau.

En de BMW 530d?

We bevinden ons in een BMW 530d xDrive, de versie die (oké, zonder vierwielaandrijving) voor de echte kilometervreters de interessantste zal zijn. De zes-in-lijn turbodiesel is met 265 pk en 620 Nm iets sterker dan voorheen, terwijl het gemiddelde verbruik omlaag ging naar 5,0 l/100 km – of zelfs nog een halve liter minder als je xDrive achterwege laat. Dit terwijl je toch mooi van 0 naar 100 km/u stuift in 5,4 seconden.

Zelfs als je deze cijfers buiten beschouwing laat, hoef je de 5-serie maar drie seconden te besturen om te weten dat hij subliem is. Je bent met een hele klomp auto onderweg, dat zie en voel je, maar alles verloopt zo smeuïg en moeiteloos, zo vanzelfsprekend en opmerkzaam dat je het idee hebt dat er nog eens 23 sensoren direct op jouw hersenen gericht staan. De besturing, die zoals bij zoveel auto’s toch het fijnzinnige en sprankelende van vroeger moet missen, reageert met een alertheid die ons een paar gênante gilletjes laat slaken. Achterwielbesturing is nu ook bij xDrive-modellen een optie, en werkt subtiel: de dynamiek voelt volkomen natuurlijk. Bij het uitkomen van de bochten werkt de kracht van de motor, en het enthousiasme waarmee hij het via de vier wielen tentoonspreidt, gruwelijk aanstekelijk.

Ook in de Comfort-modus, met een minder geprikkeld gaspedaal en een weelderig zacht onderstel, laat de auto zijn BMW-heid in alles doorschemeren: de scherpte en de drang naar voren zijn allesbehalve overheersend, maar je voelt dat ze er zijn, sluimerend, geduldig afwachtend tot je ze aanspreekt. Selecteer Sport en je hoort een elektromotortje in de stuurkolom zich aanspannen, de meters worden rood, de dempers verstenen. Flipper je niet zelf, dan gebruikt de transmissie navigatiedata om de juiste versnelling te selecteren of vast te houden voor de bochten die eraan komen. Het is absurd hoe feilloos alle elementen samenwerken en hoe hard, wendbaar en zelfverzekerd de grote BMW 530d uit de hoek kan komen wanneer je hem aanspoort tot ouderwets hooligangedrag.

Uitgespeeld?

Ga dan eens de snelweg op en verbaas je over de rust en stilte. BMW heeft geprobeerd de isolatie naar een hoger niveau te tillen en zonder in het tapijt of het plafond te gaan zitten prikken, kunnen we wel concluderen dat ze hun doel bereikt hebben. Mocht je van al die kalmte de neiging krijgen om lui achterover te gaan zitten en niks meer te doen, dan is dat, eh, niet mogelijk. BMW’s nieuwe semi-autonome functies zijn nog lang niet zover – volgens het merk duurt het nog zeker tot 2020 voor de technologie goed genoeg is om (mits wettelijk toegestaan) het stuur helemaal over te nemen. Wat bij ons de vraag oproept of ze daar in München weleens in een Tesla hebben gezeten.

Maar goed: je kunt wel op een knop drukken, soms enkele, soms vele seconden wachten tot er een groen stuursymbooltje in je scherm verschijnt, je handen van het stuur nemen en toch zeker zes seconden in allebei je neusgaten tegelijk peuteren. Dan begint de auto namelijk al te piepen dat ie vindt dat je het stuur weer ter hand moet nemen. Nu is dat maar goed ook, want soms zwalkt het systeem of gooit het zonder enige aanleiding of waarschuwing de handdoek in de ring, en mag je dus snel reageren om de auto binnen de lijntjes te houden. Wordt nog aan gewerkt, aldus BMW – goh. Ook de inhaalfunctie, die je een rijstrook laat opschuiven als je het knipperlicht even vasthoudt, is niet 100 procent foolproof. Uiteindelijk veroorzaakt een systeem dat bedoeld is om je een zorg uit handen te nemen bij ons meer dan eens schrikreacties, stress en wantrouwen. Dus: leuk geprobeerd, maar voorlopig zouden wij voor dit geintje geen cent overhebben.

Is dat erg zwaarwegende kritiek?

Natuurlijk niet: een BMW is een rijmachine, een automobiele delicatesse die je opwindt met sensaties en impulsen, die je júíst zelf wilt besturen, ongeacht de plaats en situatie. We zijn die sessie op de snelweg dan ook snel vergeten en denken louter nog met een brede grijns terug aan onze tijd met de BMW 530d xDrive. Zolang je alle bemoeienis kunt uitschakelen en kunt opgaan in een ingetogen spektakel dat het merk waardig is, is alles hoe het moet zijn.

Motor
2.993 cc
zescilinder turbo
265 pk @ 4.000 tpm
620 Nm @ 2.000 tpm

Aandrijving
vier wielen
8v automaat

Prestaties
0-100 km/u in 5,4 s
top 250 km/u

Verbruik
5,0 l/100 km
132 g/km CO2
D label

Afmetingen
4.936 x 1.868 x
1.479 mm (l x b x h)
2.975 mm (wielbasis)
1.770 kg
66 l (diesel)
530 l (bagage)

Prijs
€ 80.955 (NL)
€ 67.430 (B)

 

Vonnis 16/20

De nieuwe 5-serie is technologisch volgeladen en toch scherp en sportief gebleven. Een rollende gadget of een ouderwets goede BMW? Eigenlijk beide. En dat is razend knap gedaan door BMW, daarvoor kopen mensen een 5