Autotest: BMW M5 Touring

Ontaard snel in combinatie met een flinke hoeveelheid laadruimte. De BMW M5 Touring geeft rijplezier extra inhoud.

 

Supersedans hebben één probleem. Auto’s als de RS4, M3, M5 en E63 mogen dan helemaal geweldig zijn, de stationwagen-versie ervan is eigenlijk veel leuker. Meer dan de vierdeurs versies zijn het undercover sportauto’s. Voor de buurman koop je ‘m vanwege de extra ruimte voor een stel hijgende labradors of om de overblijfselen van een verjaardagsfuif naar de glasbak te brengen, in werkelijkheid zet je elke auto die langzamer gaat dan een 911 flink voor paal.

 

Het zal je niet verbazen dat de M5 Touring voor het overgrote deel identiek is aan de sedan. De techniek is bekende kost. Onder de kap ligt een V10 met net even meer dan 500 pk en het onderstel is uitgerust met elektronisch instelbare schokdempers. Ook bij dit kanon is de software van het motormanagement en de versnellingsbak zo geprogrammeerd dat de auto van een snelle zakenauto kan veranderen in een supersonische sportwagen. Jekyll en Hyde op wielen, dus.

Het meest indrukwekkende is toch wel dat je helemaal niet merkt dat het een stationwagen is

Over naar nuttiger zaken. De bagageruimte heeft in deze M5 fatsoenlijke afmetingen. Met de bank omhoog is er vijfhonderd liter beschikbaar en daarmee komt hij goed weg in zijn klasse. Om de achterbank plat te leggen hoef je alleen maar aan weerszijden een hendel over te halen. De tweedelige achterklep opent en sluit elektrisch, de bagage-afdekhoes rolt automatisch op bij het openen van de klep. Handige netten en haken delen de laadruimte op in verschillende compartimenten en houden de lading op zijn plek. Zo voorkom je dat de wekelijkse boodschappen hun eigen leven gaan leiden en dat de M5 Touring, wanneer je het potentieel volledig aanspreekt, verandert in ’s werelds duurste blender.

 

Over de acceleratie van 0-100 km/u doet de M5 Touring 0,1 seconde meer dan de sedan, maar 4,8 seconden is nog steeds een wereldtijd. De grip blijft goed onder alle omstandigheden, maar het meest indrukwekkende is toch wel dat je helemaal niet merkt dat het een stationwagen is. De achterkant voelt ondanks de flinke rugzak niet zwaarder aan en ook het windgeruis is niet heviger dan bij de sedan. Het is geen kleine jongen, dit in tegenstelling tot de M3 die je helemaal lijkt te omvatten. Toch is het gevoel met de weg geen moment in het geding.

 

De minpunten zijn dezelfde als die van de sedan. Laat het vooral duidelijk zijn dat er niets mankeert aan de M5 Touring. Het probleem zit ‘m meer in het land waar we wonen. M5 Touring en Nederland kun je eigenlijk niet in één adem noemen. Pas bij 5.000 tpm wordt de motor echt wakker, maar al in de eerste twee versnellingen loop je de kans dat oom agent je rijbewijs inneemt. Het onderstel en de ultrakorte schakelingmomenten zijn dus eigenlijk van ondergeschikt belang. Dat weerhoudt ons er niet van om de M5 Touring 16 van de 20 punten te geven, maar frustrerend is het wel.