Mazda nam nogal veel adempauzes voor ze de nieuwe MX-5 helemaal af hadden: zo reden we in een model uit de tweede pre-productiefase. Maar het verschil met het uiteindelijke model zal niemand meer merken, zo gokken we.

Het komt wel vaker voor dat een autofabrikant journalisten in een nieuw model laat rijden dat nog niet helemaal af is. Aan de hand van hun feedback kunnen er in de laatste fase voor de start van het productieproces nog enkele (kleine) wijzigingen worden doorgevoerd voordat de auto daadwerkelijk op de markt komt. Dus de auto waarin Richard Hammond begin dit jaar rondreed, is nog wat verder aangescherpt. Waardoor ie nu echt, écht bijna af is.

Zou het een marketingfoefje zijn van Mazda om nu weer aandacht voor de nieuwe MX-5 te vragen, zo van: en nu mogen jullie in pre-productiemodel nummertje twee rijden, in de hoop dat wij als pers aan het definitieve model weer een paar paginaatjes wijden? Zou kunnen. Maar omdat de auto inmiddels in de showroom staat, en we dit ritje vlak daarvoor maakten, verwachten we niet dat dit pre-productiemodel nog werd aangepast. Misschien zocht Mazda een laatste bevestiging, voordat de MX-5 echt naar klanten gaat.

Dan gaan wij ze die bevestiging toch even geven. Voor deze gelegenheid rijden we met de kleinste van de twee modellen: de 1,5-liter viercilinder met 131 pk en 150 Nm koppel. 29 pk en 50 Nm minder dan het andere model met 2,0-liter viercilinder. Vooraf dachten we: is 131 pk in een sportwagentje niet een tikkie weinig? Nou, het houdt niet over. Die 131 pk is maar net voldoende om de MX-5 leuk te maken. Eigenlijk heel leuk zelfs. Had ie 130 pk gehad dan waren we met grote teleurstelling huiswaarts getrokken, dat snap je.

Je mag twee dingen overdenken: 1) hij weegt 950 kilo, en 2) hij kost in Nederland net geen 29.000 euro – in België net geen 25.000 euro. De 160 pk sterke 2.0 weegt al 990 kilo en als we voor het gemak dan uitgaan van de rekensom dat elke 30 pk meer 40 kilo extra gewicht oplevert (de motor wordt niet per se zwaarder, maar de ophanging, remmen, besturing en wat niet meer moeten waarschijnlijk wel aangepast worden aan het hogere vermogen) dan vliegt het gewicht zo voorbij de 1.000 kilo – los van het extra gewicht dat daarbij komt als je er zelf in gaat zitten. En dat hogere gewicht strookt dan weer niet meer met Mazda’s filosofie van een lichte, betaalbare roadster.

Mazda heeft ook alles uit de kast getrokken om de auto zo min mogelijk gewicht te geven. Waar mogelijk zijn lichte materialen als aluminium en kunststoffen gebruikt en op plekken waar dat kon zijn zelfs gaten geboord. Gaten? In vroegere tijden boorde men bij merken als Ferrari en Bugatti al gaten in auto-onderdelen op plekken waar dat kon – dus plekken waar het niet ten koste gaat van de stevigheid. Dat scheelt weer een paar gram. De sterk afgeronde hoeken van de MX-5 hebben daar ook mee te maken: alles wat je van een auto kunt afsnijden, bespaart gewicht. Het ging zelfs zo ver dat de rails waarover de lengteverstelling van de stoelen loopt, zo kort mogelijk is gehouden: elke centimeter minder rail scheelt wat.

Met je billen bijna op de achteras, de stoel met gemak in de ideale positie verstelbaar, laag in de auto zittend en met het dak open, start de lol met de MX-5. De voortrein (met dubbele wishbone-ophanging) en besturing communiceren voortreffelijk en vertalen jouw stuurhandelingen op voorbeeldige wijze: de elektrische stuurbekrachtiging voelt bijzonder natuurlijk aan.

Via de achterwielen (met multi-link-achteras) krijg je eveneens precies door wat er onder je gebeurt, maar het meest verbazende is dat 1,5-liter motortje. Geen turbo’s, geen turbo-gaten dus, gewoon een pure, lichtgewicht atmosferische motor. Je kunt ‘m makkelijk tot z’n begrenzer bij 7.500 tpm doortrekken waarbij ie een heerlijk snerpend geluid maakt en bovendien zorgt voor voldoende vaart. De snelheidsbeleving wordt natuurlijk versterkt als je open rijdt, maar van 0 naar 100 in 8,3 seconden is best aardig. Zeker als je de prijs van de auto weer even in ogenschouw neemt. De 2,0-liter is overigens een seconde sneller in de sprint van 0 naar 100.

‘Op droog wegdek krijg je ‘m nauwelijks uit z’n spoor, tenzij je als een malle de hoek om stuurt’

Een extra pluim reiken we uit aan de handbak: die voelt en reageert exact zoals het hoort. De korte pook bedien je met een lichte dwang om via korte schakelwegen trefzeker de juiste versnelling te kiezen. Want schakelen moet je. Veel ook, wil je de gang erin houden. In sommige auto’s kan dat irritant zijn, in deze auto versterkt het het rijplezier nog eens extra.

De 2,0-liter die we ook even reden, heeft net wat meer pit waardoor je ‘m schakelluier kunt rijden, maar de 1.5 volstaat. Bovendien: de 2.0 is ongeveer 8.000 euro duurder, al krijg je dan wel een volledig aangeklede versie (de GT-M) met fijne extra’s als een goed werkend en geïntegreerd infotainment-systeem, grotere velgen, een sportonderstel van Bilstein, een Bose-audiosysteem met negen speakers en nog wat lekkers. Het GT-M-pakket kun je trouwens ook op je 1.5 bestellen, dan ben je voor vier mille extra de koning te rijk.

De uitrusting van de standaardversie (die S heet) is op zich al prima, met zaken als centrale, op afstand bedienbare deurvergrendeling, led-dagrijverlichting, 16 inch velgen en airco. De versies TS en TS+ bieden meer opties die je best zou wensen, maar je moet de GT-M-versie hebben. Daarmee fleurt het eenvoudige, doelmatige interieur op, met gekleurde stiksels, hier en daar wat leer en een touchscreen voor je navigatie en radio. Het binnenste van de MX-5 is sowieso optimaal voor de bestuurder ingericht. Je hebt goed zicht op alle tellers en meters, alle knopjes – en dat zijn er gelukkig niet te veel – zitten op logische en bereikbare plekken en je hebt echt het gevoel omvat te worden door het interieur. Zonder dat het claustrofobisch aanvoelt.

Dan het dakje – we gaan nog even door met complimenten. Je ontgrendelt het dak met een hendel net boven de buitenspiegel en vouwt het gewoon in één beweging en met één hand naar achteren. Daar wordt het door een simpel kliksysteem vastgehouden; daar is geen extra handeling voor nodig, je drukt ‘m gewoon op z’n plek. Drie seconden werk, rijdend uit te voeren. Gaat het regenen, dan druk je op een knop tussen de voorstoelen om het opgevouwen dak te ontgrendelen, trekt het over je hoofd en zet het met de hendel weer vast. Vier seconden werk, ook rijdend uit te voeren. Makkelijker kan het niet. Sneller ook niet. Omdat er geen elektrisch geneuzel aan te pas komt, is dit de lichtste oplossing. Weer 2.146 gram gewicht bespaard. Top.

We scheuren door de bergen rond Nice in Zuid-Frankrijk waar we om de haverklap een regenbui op onze kop krijgen. Zo krijgen we de kans om de werking van het dak een keer of dertig te testen. En z’n weggedrag in glibberige omstandigheden. Want hier en daar zoeken de achterwielen naar grip als we de snelheid wat opvoeren en op natte stukken asfalt terecht komen. Gelukkig grijpen de veiligheidssystemen adequaat en nooit te plots in.

Op droog wegdek krijg je ‘m nauwelijks uit z’n spoor, tenzij je als een malle de hoek om stuurt. Dan glijdt de auto heel even rechtdoor over z’n voorwielen. Maar de ideale gewichtsverdeling tussen voor- en achterkant (50:50), het lage gewicht en het feit dat de wielen zo ver mogelijk op de uiteinden van de auto staan, zorgen voor een vliegensvlug herwonnen grip. Wil je driften, dan zul je de tractiecontrole uit moeten zetten, echt abrupt van het gas af moeten gaan, je stuur een slinger moeten geven en weer vol op het gas moeten stampen. En anders trek je aan de ouderwetse handrem – ook leuk.

Sinds de introductie van de MX-5 in 1988 verkocht Mazda 953.261 exemplaren – het merendeel daarvan (431.506 stuks) komt op rekening van de eerste generatie, het zogeheten NA-model. Daarmee is de op klassieke Britse roadsters geïnspireerde MX-5 de meest succesvolle roadster ooit. Toch kreeg de MX-5 hier en daar wat kritiek: het lichtvoetige in combinatie met het vriendelijke vermogen en z’n brave uiterlijk maakte de MX-5 in de ogen van sommigen een beetje te lief. De term ‘kappersauto’ horen we ook wel eens. Zouden er 953.261 kappers met dezelfde smaak op deze wereld zijn? Eén knippende MX-5-rijder per pakweg 7.200 wereldburgers? Mwah.

Deze generatie MX-5 ziet er niet braaf uit, maar scherp. Deze generatie MX-5 rijdt nog immer lichtvoetig – gelukkig maar, alleen lief is ie zeker niet. Hij nodigt je juist uit om het onderste uit z’n kan-met-vouwdak te halen en het plezier dat je daaraan zult beleven, is met niets in deze prijsklasse te vergelijken. Als een auto al vrouwelijk kan zijn, wat dat dan ook is, dan is ie dat zeker niet. In de MX-5 wordt je aan het werk gezet en uitgedaagd om een beetje met ‘m te gooien en smijten. En mocht je daar niet altijd voor in zijn, gewoon een rustig toertochtje doet ie net zo makkelijk, en bovendien op comfortabele wijze. Deze nieuwe ND-generatie van de MX-5 is zo goed, zo compleet, dat ie er met gemak voor gaat zorgen dat er binnenkort meer dan een miljoen MX-5’en zullen zijn verkocht. Petje af.

Mazda MX-5 SkyActiv-G 131 S

18/20

Motor
1.496 cc
viercilinder
131 pk @ 7.000 tpm
150 Nm @ 4.800 tpm

Aandrijving
achterwielen
6v handbak

Prestaties
0-100 km/u in 8,3 s
top 204 km/u

Verbruik (gemiddeld)
6,0 l/100 km
139 g/km CO2
D-label

Afmetingen
3.915 x 1.735 x 1.225 mm (l x b x h)
2.310 mm (wielbasis)
950 kg
50 l (benzine)
130 l (bagage)

Prijzen
NL € 28.990
BE € 24.750

Het vonnis
De meest complete, lollige, vlotte en vooral betaalbare roadster die je kunt wensen. Z’n bouwkwaliteit zorgt voor een relatief lage afschrijving, z’n rijkunsten zorgen voor een hoop plezier. Zelfs met 1.5-motortje. Wat let je?

Reacties

Geef een reactie

(verplicht)

Meer van TopGear