TopGear praat met de vaklieden die je kunnen helpen de gedroomde Morgan SP1 volledig op jouw maat te maken.

We zien onszelf allemaal graag als autodesigners. Met pen en papier gretig in de hand: belangrijke aantekeningen of notulen zijn ondergeschikt bij het in elkaar flansen van een supercar die wordt getooid met kinderlijke spoilers en vinnetjes. Je tekent iets wat momenteel al bestaat, misschien ontbreekt alleen die gave spoiler nog of die fraaie vleugelspiegels die sneuvelden door Europese regelgeving.

De meeste tekeningen eindigen verfrommeld in de prullenbak, of worden haastig uitgegumd als iemand over de schouder meekijkt. Toch is het, als je portemonnee maar dik genoeg is, mogelijk om die gedagdroomde potloodstrepen in werkelijkheid om te toveren.

Links en rechts duiken speciale afdelingen op die momenteel goede zaken doen (denk aan MSO van McLaren en aan SVO van Jaguar) maar nu we hier te gast zijn in het knusse, onaantrekkelijke prefab-kantoortje van Jon Wells, hoofd design bij Morgan, benadrukt hij dat zijn mannen een heel andere benadering kiezen.

‘Je ziet overal andere mensen projecten rond één enkele auto uitvoeren en dan denken wij: “Ho eens even, elke auto die wij maken is uniek. Wij weten als geen ander hoe het is om ergens maar één exemplaar van te maken!” Wij bedachten dat we hen wel eens zouden laten zien hoe dat moet worden gedaan, iets volledig met de hand maken.’

‘Iets’ is de SP1, een ietwat prozaïsche naam voor de eerste vruchten van Morgans opmerkelijke maatdivisie Special Projects. De SP1 kwam tot stand toen een van de meest gewaardeerde klanten van het bedrijf, Brian Voakes (hij heeft veertien Morgans), een oogje liet vallen op de LifeCar, een conceptcar uit 2008.

De samenwerking tussen koper en bouwer is een zeer dynamisch proces waarin ideeën gezamenlijk worden uitgewerkt. Ideeën die vervolgens uiterst dynamisch tot wasdom komen en vruchtbaar worden.

‘Hij is gelijktijdig gebouwd en ontworpen’, zegt Jon. ‘Wanneer ik samenwerk met onze plaatbewerker Lee Irish sta ik letterlijk op de werkvloer, geef met tape aan waar de lijnen moeten komen, en hij klopt vervolgens plaatdelen langs die lijnen uit en verricht veel designontwerp met de hand, letterlijk.’

‘Het plezierige is dat je elke dag weer samenwerkt met vaklieden. Iedereen zit op vijf minuten lopen. De samenwerking tussen engineering, design en vaklieden verloopt erg dynamisch. Als er ergens een probleem mee is, kijkt er terwijl ik schets een engineer mee over m’n schouder, die zegt: “Dat kan helemaal niet!”’

Medewerkers uit alle fabricage-geledingen werken op slechts enkele minuten van elkaar, en of je Morgan-fan bent of niet, de fabriek in Malvern is een fascinerende plek om te vertoeven. Je zintuigen worden geprikkeld door de geuren van hout, leer en lak. En aangezien het doorgaans ongeveer tien weken vergt om een auto te bouwen, krijg je een compleet beeld van het proces door er een korte, betoverende wandeling langs te maken.

Misschien komt het door de oplosmiddelen die ze gebruiken, want als we rondwandelen dagdromen we als vanzelf weg, met het gladgestreken verfrommelde schetsje in de hand, ik roep elk onderdeel van mijn idee tot leven met de vakman die het vervolgens tot werkelijkheid zal scheppen.

‘Als het maar beschikt over DNA van Morgan kunnen we werkelijk alles maken’, beweert Jon. ‘We hoeven geen beroep te doen op dure gereedschappen omdat alles met de hand wordt gemaakt, en met aluminium en hout kun je elke vorm maken die je wilt. In wezen zijn de mogelijkheden onbeperkt. Of je dat kunt betalen, is een andere zaak.’

Kosten zijn een hachelijk onderwerp om over te beginnen, maar het complexe ontwerp van de SP1 heeft mijn nieuwsgierigheid gevoed, en ik leg de vraag subtiel aan eigenaar Brian voor. ‘Ik had eerst gelijktijdig een AeroMax en een Aero Super Sport, en als je die bij elkaar optelt, zit je in de buurt’, verklapt hij. Een kleine drie ton, dus.

Als je bedenkt dat zijn auto volslagen uniek is, heeft hij er beslist niet te veel voor betaald. Hoogtepunten? De mesjogge stoelen, die zijn gemaakt van één en hetzelfde stuk hout, met leren kussentjes op zitvlak en onderrug. De complexe aluminium plaatdelen worden gelakt in Brians geliefde Rocket Red. Het dak bestaat uit twaalf verschillende, met de hand geklopte delen, de spatborden uit acht.

De koplampen zijn een ontwerp dat Jon heeft gemaakt op basis van Brians suggesties. Ze vormen een hommage aan de klassieke Lucas P100 lamp, voorzien van een led-unit die lijkt te zweven binnen een aureool. En het is niet eens een kwestie van vorm boven functie, want naar een idee van Brian wordt de luchtstroom rond de led’s naar ventilatoren gestuurd die de remmen moeten afkoelen. Nuttig, als je gesloten wielen hebt.

Zulke inspirerende ideeën zouden best van dergelijke exclusief gemaakte exemplaren een overstap kunnen maken naar fabricage in grotere aantallen. Het houten stuur van de SP1, bijvoorbeeld, zou best weleens in de optielijst van Morgan kunnen worden opgenomen. Of de plaatsing van de uitsparingen voor vingers die Brian heeft gekozen daar onderdeel van uitmaakt, blijft de vraag…

Morgan, volgens TopGear

Het is niet meer dan logisch dat ook wij onze gedroomde custom car bedenken…

Na een dag onder de huid te zijn gekropen van Morgan, de allure van de Special Projects en de licht oogverstorende SP1 kon TopGear de verleiding niet weerstaan om in de rol van een welvarende klant te duiken. Daarom hebben we onze stoel naast die van Jon Wells gezet en hebben hem aan het werk gezet. We hebben altijd warme gevoelens voor de 3Wheeler gekoesterd, maar wat denk je van een echte circuitversie met iets minder design-details uit de jaren voor de Tweede Wereldoorlog?

Jon praat ons bij aan de hand van zijn schetsen. ‘Hij heeft een enkele stoel en geen eigentijdse interieuronderdelen. Hij is gebaseerd op het onderstel en de aandrijflijn van de bestaande 3Wheeler, met moderne vormgeving en verbeterde, op circuitgebruik georiënteerde aerodynamica.’

‘Hij is geïnspireerd op moderne straaljagers als de F22 Raptor, om zich te onderscheiden van de klassieke luchtvaart. Hij heeft een volledig aluminium carrosserie, lichtgewicht houten frame en een agressief, naar voren gericht postuur. Er zijn vleugjes zichtbaar van de Morgan Jud V8 LMP2 Le Mans om extra kudos op het circuit te krijgen.’

Hij ziet er gaaf uit. We zijn er zelfs van overtuigd dat The Stig er zijn zwijgende, ijskoude blik van goedkeuring aan zou geven.

Reacties

Meer van TopGear