Nissan Juke DIG-T 117 N-Design

Over de originele Nissan Juke kun je hele boeken vol schrijven – met niet erg nette frasen, waarschijnlijk. We willen de vergelijking met een opgeblazen brulbekkikker met clownsmake-up niet per se maken, maar iets aardigers kunnen we niet echt over ’m zeggen. Het is ons ook nooit gelukt (en we hebben het geprobeerd hoor, als we echt niks anders te doen hadden) om iemand te vinden die het ding wél mooi vond. En toch… Toch is ie een enorm succes voor Nissan gebleken. Je kunt ’m zelfs zien als grondlegger van een geheel nieuwe stroming: kleine crossovers. Nee, daar zijn wij ’m ook niet dankbaar voor, maar knap is het wel. Zie jij met zo’n smoel maar eens talloze volgelingen te inspireren.

Nou, genoeg gal gespuwd over z’n roemruchte voorganger – dit is de compleet nieuwe, tweede generatie Nissan Juke. En we kunnen niet geloven dat we het op gaan schrijven, maar het is waar: we vinden ’m bijzonder goed gelukt. Gespierd, gedurfd, maar zonder opnieuw compleet in het idiote te vervallen. Hij is onderscheidend en herkenbaar, nog altijd fris en ‘anders’, maar de lachstuipen blijven volledig achterwege. Het moet een beste taak geweest zijn voor de ontwerpers om dit voor elkaar te boksen. We willen hen bij dezen feliciteren.

Alleen met een 1.0

De vorige Juke kon je nog met verschillende motoren of met vierwielaandrijving krijgen. Er was zelfs een hete Nismo-variant en, hoe kun je ’m ooit vergeten, de volslagen dolle Juke-R met GT-R-motor. Die tijd is (voor nu?) voorbij: deze Juke doet het altijd met een bescheiden 1,0-liter driecilinder turbo-benzinemotor met 117 pk, naar keuze gekoppeld aan een DCT-transmissie of een handgeschakelde zesbak.

Wij hebben voor deze test de laatste onder onze hoede en verlangen geen moment naar de flipperautomaat. De Nissan Juke schakelt kort, soepel en duidelijk. De motor reageert hooguit een beetje kleverig op het gaspedaal, maar dat valt subiet op te lossen door de Sport-stand aan te tikken, wat de curve van de gasrespons opkrikt. Trouwens, misschien een stomme vraag, maar bestonden er al auto’s die zelf gas bij geven als je vanuit stilstand de koppeling op laat komen (zonder het gaspedaal aan te raken)? Wij kunnen ons niet herinneren dat we het eerder zagen, maar komen er bij de Juke bij toeval achter. Handig in een kruipende file.

Laag zitten in de Nissan Juke

De bestuurdersstoel kun je laag in de carrosserie laten zakken, waardoor je je verschuilt achter de deurpanelen, omringd door alcantara als in een sportauto. De nieuwe Juke is stijver en iets lichter dan de oude, die eigenlijk ook al erg vermakelijk reed. Met de vlotte besturing hebben we op rotondes en krappe weggetjes grote lol, maar op de snelweg maakt diezelfde besturing de Juke wat zenuwachtig. Het stevige onderstel draagt bij aan het springerige gevoel, waardoor relaxen een lastige opgave wordt, zelfs als je Nissans redelijk werkende, semi-autonome ProPilot inschakelt.

Eigenlijk moet de Juke ook niet relaxt zijn. Het is prima dat hij vrolijk, lichtvoetig en borrelend overkomt. Want hij mag er dan niet langer grotesk uitzien, hij heeft nog altijd lol in het leven. Dat merk je aan z’n manier van rijden, dat zie je aan z’n design en aan de details, zoals Bose-speakers in de hoofdsteunen in de vorm van een koptelefoon. De Juke neemt zichzelf nog altijd niet al te serieus. En tussen de steeds grijzere, fronsende crossover-eenheidsworst is dat onverminderd welkom.

Specificaties Nissan Juke DIG-T 117 N-Design (2020)