Porsche 911 Carrera 4S Sport Plus

De afgelopen 55 jaar is de Porsche 911 enkele keren grondig vernieuwd, en elke keer werden er grote stappen gezet. De vraag is: hoe ver kunnen ze nog gaan met deze nieuwe Porsche 911 Carrera 4S?

Weinigen zullen beweren dat de vorige Porsche 911 heel hard aan vervanging toe was. De 991, zoals ie intern en onder liefhebbers bekendstaat, was sterk verbeterd ten opzichte van zijn voorganger en kreeg halverwege z’n leven ook nog eens een nieuwe, groots presterende turbomotor. We vroegen ons destijds al af tot welke hoogten Porsche vanaf zo’n ijkpunt in vredesnaam nog zou willen stijgen.

Vernieuwen met Wet Mode

We benaderen z’n opvolger, de 992, dan ook met een lichte frons en een laconieke glimlach. Het is ongetwijfeld meer van hetzelfde, bij de tijd gebracht met grotere schermen en frisse foefjes waar de markt nu eenmaal om vraagt. Eind vorig jaar kregen we al een en ander mee tijdens een ‘kijken maar niet rijden’-­workshop op Hockenheim, waar onder andere de nieuwe Wet Mode uitvoerig werd gedemonstreerd.

Dit is een systeem met sensoren in de wielkasten die het ‘voelen’ als het wegdek nat is, waardoor het bij plotselinge stuuracties of te snel ingezette bochten ‘weet’ dat het mis zal gaan, zodat het bij voorbaat al de juiste wielen kan afremmen en er zo voor zorgt dat de auto niet eens kan beginnen met crashen.

Aardig idee, maar het lijkt ons meer op z’n plek op achteloos bestuurde boodschappen-Macans dan op een volbloed sportauto. Bovenal: als dit een speerpunt van de nieuwe 911 is, bevestigt het ons idee dat er verder kennelijk niet zo veel te doen viel.

Deze Porsche 911 Carrera 4S is compleet anders

Nadere inspectie van onze test-Carrera 4S (niet de auto op de foto’s, maar een unilak-lichtgrijze – die kleur heet simpelweg Krijt en is een must) wijst uit dat we er weer eens compleet naast zitten. Sterker nog, Porsche heeft bij de 992 nauwelijks iets hetzelfde gelaten. Het begint al bij de uiterlijke wijzigingen, die mogelijk een reactie zijn op de eeuwige kritiek dat ‘elke 911 op de vorige lijkt’.

Oké, bij de voorkant moet je misschien een paar keer kijken – hint: let op de tekening van de bumpers en de lijn van de motorkap, die nu hoekig zijn in plaats van rond – maar de achterkant is toch echt onmiskenbaar vers. De doorlopende lichtbalk, de naadloos aansluitende actieve spoiler en de laaggeplaatste kentekenplaat zorgen voor korte twijfel, gevolgd door een Aha-­Erlebnis wanneer de 992 je voorbijkomt.

Meer onderscheid komt van het derde remlicht dat tussen de koelsleuven nestelt, achterwielen die een inch groter zijn dan vóór, grotere spoorbreedtes en het daarmee samenhangende feit dat alle 911’s nu de bredere carrosserie hebben die voorheen alleen vierwielaandrijvers kregen. Samengevat: hier staat echt iets nieuws, en dat zonder dat de zo herkenbare lijnenvoering en het in steen gehouwen silhouet werden verloochend. Razendknap.

De deurgrepen komen naar buiten

Voor ons komt de echte verrassing bij het instappen. Allereerst komen de deurgrepen automatisch naar buiten, wat je kunt wegwuiven als een idiote gimmick. Maar als je er een vastpakt, optilt en de deur uit het slot voelt schieten – snaarstrak en zonder speling – is het alsof je de beha van een supermodel loshaakt.

De tactiele sensatie bereikt je brein en viert daar alvast een klein feestje in afwachting van wat er gaat komen. Dan stap je in, sluit je de deur, kijk je om je heen en zoek je tevergeefs naar een sprankje herkenning. Zo ver is Porsche dus gegaan om de 992 voor zichzelf te laten spreken: naar ons idee is er in dit interieur geen onderdeeltje van zijn voorganger overgenomen.

Alles is nieuw, alles is anders. Niet schokkend anders, maar toch: anders. Het dashboard is de breedte in getrokken, de knoppen op het stuur zijn onbekend, de middenconsole is opgeruimd, een soort dikke tuimelschakelaar steekt eruit als automaathendel. Zelfs de knipperlichtstengel hebben we nog niet eerder gezien. Hoofdinterieurontwerper Ivo van Hulten en zijn team hebben hier stevig huisgehouden.

Binnenin de Porsche 911 Carrera 4S

In het midden van het dashboard prijkt het mooist geïntegreerde touchscreen van het moment: licht verzonken, meegenomen onder de overkapping van de tellers, met ervóór een prominente sierstrip (optioneel van ongelakt hout – staat dit op het punt een comeback te maken in een segment vol koolstof­vezel?) waar je je duim op kunt zetten om met je wijsvinger een stabiele selectie te maken. Een heerlijke combinatie van vorm en functie.

Voor je neus zie je een analoge toerenteller met de air van een duur horloge; en aan weerszijden twee digitale meters. Ergonomisch jammer is dat de buitenste twee achter het stuur verdwijnen. Dit schijnt een bewuste keuze te zijn om een klassiek design van vijf losse tellers te kunnen creëren, in plaats van de compacte, in elkaar overlopende units van voorheen. Mooi, maar wij hadden toch wel graag onze brandstofvoorraad op een makkelijk zichtbare plek gezien.

Zoals bij elke 911 is het design een belangrijk deel van het verhaal, maar is het de beleving die uiteindelijk het podium opeist. Wanneer je het contact bedient, uiteraard met je linkerhand, hoor en voel je hoe de 3,0-liter zescilinder boxer ver achter je wakker wordt geschud. De ronk die binnenin klinkt, gelardeerd met mechanisch gezoem, het aanzuigen van lucht en wat metalige ondertonen, blijft altijd beschaafd – ook als je een rij-modus inschakelt waarbij het uitlaatgeluid prominenter is.

Hoe een 911 moet zijn

Buiten is het echter alsof er een kruiwagen decibellen op straat wordt gekletterd. Het is met recht een bak herrie, die toeneemt in intensiteit en gelaagdheid zodra je in toeren klimt. Bij gas los klinkt er luid gerochel.

Niet losbandig, zoals de ploffen van een AMG of een musclecar. Nee, dit is een Porsche, met alle perfectie die daarbij hoort: het is geëngineerde ­emotie, een nauwkeurig afgemeten uitspatting. Dat lijkt een sneer, maar we bedoelen het vol bewondering. Het is precies zoals het bij een 911 moet zijn.

De besturing wordt op deze Porsche 911 Carrera 4S geholpen door meesturende achterwielen, wat een dartele, ballerina-achtige wendbaarheid in de hand werkt. Een paar centimeter beweging van je knuisten is voldoende om subiet van richting te veranderen. Andere auto’s zouden van zo’n opzet nors en onrustig kunnen worden; zo niet de 911.

Het woord telepathie is in deze context stuk gekauwd, maar het is wel waar het op neerkomt: jij denkt, je Porsche gaat, en denk je niet, dan gaat hij ook niet. De heldere volmaaktheid van deze interactie voel je al in de eerste meters en blijft je steeds opnieuw verbijsteren.

Hoe zit het met de motor?

De tweede generatie van Porsches 911-niet-Turbo-turbomotor is uitgebreid aangepakt ten opzichte van de vorige. Hij heeft nu symmetrische turbotrajecten, een nieuw brandstofsysteem met piëzo-­injectoren, aangepaste variabele ­nokkenassen en een hogere compressie. Een hoop technopraat om te zeggen: de nieuwe motor reageert sneller en bouwt meer kracht op dan voorheen.

Zijn er momenten dat je nog steeds merkt dat de turbo’s toch een klein aanloopje nodig hebben? Ja, die zijn er. Om dat goed te maken, krijg je van Porsche een Sport Response-knop op je stuur die de motor en transmissie gedurende twintig seconden op vlijmscherp zet. Niet dat je zo’n extraatje met deze prestaties ooit echt nodig zult hebben. Over de transmissie gesproken: dat is de alerte en pijlsnelle achttraps PDK die deze auto past als een bokshandschoen.

Het enige probleem dat we ermee ­hebben, is dat hij in de automatische modus op de snelweg niet naar de hoogste versnelling schakelt als je een sportievere rij-modus hebt geselecteerd. Alsof je dan nooit een constante kruissnelheid zou willen rijden. Maar verder is hij feilloos en zouden we er bijna de (later dit jaar leverbare) handgeschakelde zevenbak voor laten staan. Bijna.

Het rijgedrag van de Porsche 911 Carrera 4S blijft fantastisch

Wat valt er verder te zeggen over de rijeigenschappen van de 992? Het is het trucje dat Porsche al 55 jaar toepast, fijngeslepen tot iets ongelooflijks. De zit is laag, je voelt alles wat er gebeurt. De carrosserie en het onderstel zijn nog stijver, terwijl de vering en demping op slecht wegdek meegaand en vriendelijk zijn.

De opnieuw gepositioneerde actieve motorsteunen zorgen voor nog meer stabiliteit. De remmen grenzen aan het bizarre. De neus is licht, maar onderstuur blijft uit – de vierwielaandrijving verschuift de kracht tussen de assen en trekt je uit snelwegopritten en door ­klaverbladen met de snelheid en precisie uit je dromen.

En dan is dit ‘nog maar’ de onderste verdieping van het nieuwe 911-gamma: de GT3’s en Turbo’s moeten nog komen. Die auto’s zijn echter meer toegespitst op een bepaald doel. Deze Porsche 911 Carrera 4S is het brede fundament, hij moet álles goed kunnen doen.

Porsche zet een stap verder

In 4S-vorm biedt de nieuwe 911 je al meer snelheid dan je ooit zult kunnen toepassen en geeft hij je meer bruikbaarheid dan je eigenlijk van een sportauto zou mogen vragen. In dit alles – en in technische innovatie en veiligheidssys­temen – gaat hij weer net iets verder dan de al zo geslaagde 991.

Zo sceptisch als we instapten, zo verbouwereerd stappen we uit. Misschien is het tijd voor Porsche om zich de komende 55 jaar met dezelfde toewijding op iets anders te storten – de wereldproblematiek of zo – want op het vlak van sport­auto’s met de motor achterin valt nu echt weinig meer te doen.

Specificaties Porsche 911 Carrera 4S Sport Plus (2019)

Motor
2.981 cc
zescilinder boxer biturbo
450 pk @ 6.500 tpm
530 Nm @ 2.300 tpm

Aandrijving
vier wielen
8v automaat

Prestaties
0-100 km/u in 3,4 s
top 306 km/u

Verbruik (gemiddeld)
9,0 l/100 km
206 g/km CO2, G-label

Afmetingen
4.519 x 1.852 x 1.300 mm (l x b x h)
2.450 mm (wielbasis)
1.565 kg
67 l (benzine)

Prijzen
€ 163.510 (NL)
€ 131.382 (B)

Het vonnis

De magiërs van Porsche leggen opnieuw hun eigen lat hoger. Alsof je een geniale tv-serie zit te kijken: steeds als je denkt niet harder te kunnen worden wegge­blazen, lukt het ze toch weer. Een onwaarschijnlijk goede auto