Autotest

Porsche Cayenne GTS

Wiel aan wiel met de Turbo S van een paar weken terug presenteerde Porsche de nieuwe Cayenne GTS. Nauwelijks minder krachtig en snel, wel hele karrenvrachten goedkoper. En om nou te zeggen dat je die twee cilinders erg mist...

Door Redactie TopGear

Gepubliceerd op 22 mei 2015 om 08:42 uur

Black Friday-week bij TopGear!

We zullen nooit toegeven dat er een deukje in ons ego was geslagen toen we op die grote ijscirkel op het Zweedse testterrein wat moeite hadden om perfecte driftrondjes te draaien met de Turbo S. Waarom blééf dat ding maar wegglijden? Het antwoord was snel gevonden toen we het zelfde probeerden met de eveneens nieuwe sub-topversie, de Porsche Cayenne GTS.

Hoe is de nieuwe Porsche Cayenne GTS bedoeld?

De GTS is bedoeld als een puur sportieve uitvoering, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Diesel en Hybrid of alleskunner Turbo S. De vorige GTS had een V8 zonder turbo, maar in het kader van downsizing heeft de nieuwe een 3,6-liter V6 met twee turbo’s. Dat mag een stap terug lijken, de nieuwe GTS heeft mooi wel 20 pk en 85 Nm (440 pk en 600 Nm in totaal) méér in huis dan z’n voorganger terwijl je elke 100 kilometer een liter benzine minder wegslobbert. Daarnaast heeft hij een straffer afgeveerd onderstel dan zijn soortgenootjes, ligt ie iets lager en heeft ie standaard een sportuitlaat die een heerlijke brul genereert. In alle opzichten een heel andere auto dan die Turbo S.

Hoe rijdt de Porsche Cayenne GTS?

We rijden de cirkel op, sturen een klein beetje in terwijl we een dot gas geven, de GTS draait mooi z’n neus naar het midden en z’n kont naar de zijkant en we glijden. Niet te veel sturen, gewoon gecontroleerd gasgeven. Voor we het weten zit er een hele dwarse ronde op. En nog een. En nog een. Geweldig! Na een kwartiertje Zwanenmeer On Ice glunderen we als een kind dat net de snoepwinkel onbeheerd heeft aangetroffen. Waarom lukte het met de GTS wel?

Twee doodsimpele redenen. De eerste, veruit belangrijkste: de GTS stond op spijkerbanden die precies de grip leverden die de Turbo S zo node miste. Ten tweede: de 440 paarden van de GTS zijn riant voldoende voor… nou ja, alles, maar worden veel minder dan bij de 570 beesten van de Turbo S afgevuurd als mortiergranaten. De GTS is meer doseerbaar, eindeloos veel subtieler en dus veel makkelijker beheersbaar op het dunne lijntje tussen grip en slip dan die lomperik van een Turbo S.

Wij kiezen voor de GTS

Alle andere onderdelen verlopen volgens een identiek patroon. Zo’n slalom is een feestje om te doen, ultiem gecontroleerd linksom en rechtsom en weer terug driften zonder ook maar één moment de volle grip te pakken te hebben. Oké, toegegeven: er is altijd dat momentje van enthousiaste overmoed waarna er geen houden meer aan blijkt, maar op zo’n baan waar een blinde racekameel nog geen schade kan aanrichten, is dat eerder reden voor pret dan voor zorg.

Op de weg terug blijkt de GTS een zeker zo fijne reisgenoot als de Turbo S. Een tikje harder wellicht, maar zeer comfortabel, luxueus en gezegend met een inhaal-brul die je laat voelen iets bijzonders te rijden. Vergeet die Turbo S: dit is ‘m.