Porsche Taycan 4S

Finnen hebben de naam nogal stug en zwijgzaam te zijn. Niets van dit alles bij Jussi, de man die ons met even verpletterend als nederig-stemmend gemak over een uitgezet ijsparcours in Lapland glijdt in een Porsche Taycan 4S. ‘Ik reed rally’s, maar ik kwam altijd op mijn dak terecht. Op het moment dat mensen je eerder herkennen als ze je ondersteboven zien, moet je misschien besluiten eens wat anders te gaan doen. Dus toen ben ik maar instructeur geworden.’ Bulderende lach, vergezeld van weer een perfect vloeiende glijactie van een linker- naar een rechterbocht.

Alleen het geluid van spijkerbanden

Alle zintuigen krijgen het volop voor hun kiezen, op één na: het gehoor. Dat moet het doen met het gekras van de spijkerbanden onder de Porsche Taycan 4S over het ijs en een futuristisch gezoem, dat enig verband houdt met de manier waarop we over de vlakte zwieren. We weten niet wat nou het indrukwekkendst is. De chirurgische precisie waarmee Jussi kuilen in het ijs op de nanometer precies weet te omzeilen? Het feit dat we nog geen meter rechtuit hebben gereden en het parcours alleen door onze zijruit zien? Het feit dat Jussi het desondanks niet nodig schijnt te vinden beide handen aan het stuur te houden, of enige seconden te stoppen met het verhaal over zijn desastreuze rallycarrière? Of toch het feit dat we ons perfect op ons gemak voelen, terwijl al onze sensoren paniekerige signalen afgeven dat deze manier van voortbewegen niet gebruikelijk is?

Very much shaken, even more stirred stappen we uit. We bedanken Jussi voor de horizontale achtbaanrit en kijken nog eens naar de machine die deze ervaring mede mogelijk heeft gemaakt: de nieuwe Porsche Taycan. Inmiddels ken jij hem ook – we hebben er de afgelopen maanden veel over geschreven, en ook in dit nummer kom je hem nóg eens tegen, omdat ie meteen maar de meest prestigieuze aller autoprijzen heeft binnengesleept.

Een EV bouwen is voor Porsche anders

Het bouwen van een elektrische auto is niet voor iedere fabrikant even makkelijk – het ligt er vooral aan wat je jezelf oplegt, en waar je vandaan komt (oftewel: wat het publiek van je verwacht). Zo konden bedrijven als Hyundai en Kia min of meer vanaf een schone lei beginnen; hun eerste elektrische auto had een SUV, sedan of hatchback kunnen zijn, qua verwachtingen maakte dat niet uit.

Voor Porsche ligt dat anders. Hun eersteling moest sowieso een sportieveling zijn, dat kon niet anders. En, veel belangrijker: het moest een échte Porsche zijn. Niet alleen het uiterlijk, maar vooral ook het innerlijk moest de rijke historie van het merk eer aan doen. Ga er maar aan staan, als één van de belangrijkste exponenten van die historie die glorieus klinkende, oh zo typerende zescilinder boxermotor is…

De Porsche Taycan (4S) begon als Mission E

De Taycan begon zijn leven als het studiemodel Mission E in 2015. Er was in de Panamera en -Cayenne natuurlijk al driftig (en vrij succesvol) geëxperimenteerd met hybridetechnologie, maar een vol-elektrische auto – het was zeer de vraag of de over het algemeen vrij conservatieve clientèle van Porsche daar al aan toe was. En die vraag blijft ook nog even; hoe goed de Taycan zal verkopen en aan wie (zullen het oude of nieuwe Porsche-rijders zijn?) zal de tijd moeten leren.

Wij staan oog in oog met de nieuwste aanwinst in het gamma: de Porsche Taycan 4S , die als voorlopige instapper geldt, naast de Turbo en Turbo S. Daarover gesproken: Porsche kreeg terecht nogal wat kritiek op die naamgeving – wat nou Turbo als er in dat hele ding geen turbo te vinden is? Het verweer van de Duitsers dat Turbo en Turbo S meer uitrustingsniveaus zijn, nu álle Porsches sowieso al turbo’s hebben, komt ook wat inspiratieloos over. Extra wonderlijk: veel merken zetten voor hun elektrische auto’s complete aparte merken neer, of op zijn minst een submerk (denk aan Polestar, ID, e-tron, i, EQ, enzovoorts). Porsche niet: dat hangt zelfs oude, volstrekt niet terzake doende namen aan hun elektrische auto. Het moet voor de Porsche Taycan 4S op zijn minst een mentaal voordeel zijn dat hij daar in ieder geval geen last van heeft: die vierwielaandrijving uit zijn typenaam hééft ie ook.

Accucapaciteit Porsche Taycan 4S

De Porsche Taycan 4S is er met twee accupakketten: een van 79,2 kWh (die ze Performance Battery noemen) en een van 93,4 kWh (Performance Battery Plus). Die verschillen hebben echter ook betrekking op het vermogen. De ‘Plus’ levert 490 pk (met een kortstondige overboost zelfs 571 pk), de gewone 435 pk (530 in overboost). Gek genoeg maakt dat voor de acceleratie nauwelijks uit: beide zitten in 4,0 seconden op 100 km/u, de Plus is alleen 0,4 seconde sneller bij 200 km/u (in 12,9 seconden). Goh. De top is afgeregeld op 250 km/u. Groter is het verschil qua actieradius: 386-463 kilometer voor de Plus, 333-407 kilometer voor de gewone. Ja, dat is volgens WLTP en nee, wij hebben ook geen idee waarom Porsche twee afstanden opgeeft.

Dan is het tijd geworden zelf het ijs op te gaan. Dat voltrekt zich volgens het idee dat Marco van Basten zojuist een korte demonstratie baltovenarij heeft laten zien en jou (‘En nu jij’) de bal toegooit. Zo eenvoudig als Jussi het heeft laten lijken, zo duivels moeilijk blijkt het te zijn. Dat wil zeggen: de Porsche Taycan 4S in een drift krijgen is doodsimpel – hem erin hóúden, dat is de ware kunst. Telkens staan we weer keurig recht, of met onze neus de verkeerde kant op. Net toen we het een beetje doorkregen, kwam het hoogtepunt: een perfecte 360-graden slip die werd voortgezet met een prachtige drift door de bocht – en nog de goede bocht ook. Het was alleen leuk geweest als het ook de bedoeling was geweest. Hoe we zonder iets te raken de sessie volbracht hebben, zal altijd een raadsel blijven.

Het gaat niet altijd goed

Gelukkig heeft onze bijrijder nog minder last van talent. Hij weet de Taycan tot twee keer toe zo rotsvast op een sneeuwwal te zetten dat één sleep–Cayenne niet genoeg is om hem eruit te trekken; er moet een tweede aan te pas komen. Hoe klungelig alles ook verliep: dat dit, zoals een oud Chinees spreekwoord luidt, ‘het leukste is dat je kunt doen met je kleren aan’, staat als een paal boven water. Representatief voor de rij-dynamiek van de 4S was dit bepaald niet. We zouden graag zeggen dat de Taycan 4S een geniale machine is, perfect in balans, een échte Porsche die bewijst dat elektrisch rijden ook heus een echt feest kan zijn. Maar eerlijk gezegd hadden we het iets te druk met in leven blijven.

Mocht je ooit in de buurt van Kittilä in Fins Lapland zijn, vraag dan even naar Jussi – hij kan je dingen laten zien waar je de combinatie mens-auto niet toe in staat had geacht. En mocht je een foto van hem gevonden hebben: hou die dan onderste-boven. Dan weet iedereen meteen wie je bedoelt.

Over de prijs van de Porsche Taycan 4S

De Taycan 4S is vanbuiten te herkennen aan het feit dat de onderste delen van de voorspoiler en diffuser zwart zijn, net als de zijskirts. Wat je niet ziet, maar wel enorm in je portemonnee voelt, is het prijsverschil. Een Turbo S kost je 191.000 euro, een Turbo 157.100 euro (ongeveer dezelfde prijzen in België), maar voor een gewone 4S hoeft de dealer ‘maar’ 109.900 euro terug te zien. Goed, dan doet zo’n Turbo S een sprint naar 100 km/u in 2,8 seconden, maar of die 1,2 seconde sneller nou echt 81.000 euro moet kosten?

Bijzonder genoeg is de actieradius van de Turbo S (388-412 kilometer) ook nog eens nauwelijks hoger dan die van de 4S. Goed, er zitten ook nog wat uitrustingsverschillen tussen de twee, en die 110 mille voor de 4S hebben we ook net even niet liggen, maar anders zouden we ’m toch haast een koopje noemen…

Specificaties Porsche Taycan 4S (2020)