Het is onbetwist de belangrijkste auto die Volkswagen maakt: de Golf. De lat ligt dus hoog, heel hoog, voor wat de nieuwe millionseller moet worden: nummer 7.
Vertrouwen – daar gaat het allemaal om. Niet alleen omdat het crisis is, maar gewoon omdat mensen de (on)hebbelijke eigenschap hebben graag te willen weten wat ze krijgen als ze het enorme bedrag uitgeven dat je doorgaans voor een auto moet neertellen. Klinkt logisch, is logisch – en het is dé verklaring voor het nu al 28 jaar durende succesverhaal dat Volkswagen Golf heet.
Sinds de in 1974 door meesterontwerper Giorgetto Giugiaro vormgegeven conceptie van De Kleine Hatchback, zijn de basiswaarden van de Golf nauwelijks veranderd. Compact, praktisch, betrouwbaar, simpel, degelijk, waardevast – het zijn eigenschappen die de Golf al bijna drie decennia met hoofdletters schrijft.
Saai? Je zou zeggen van wel, en toch zit er in de manier waarop Volkswagen het ogenschijnlijk zo simpele concept steeds weer verder perfectioneert, iets bewonderenswaardig. Iedereen heeft waarschijnlijk ooit een Golf gereden of gehad, en zo goed als niemand heeft het ooit een rotauto gevonden. Voor zo’n trackrecord zou elke fabrikant een moord doen. Dat schept verplichtingen – de Golf 6 was al zo goed: kan de 7 nog beter zijn?
Nou, ja, dat is ie. Niet dat de Golf 6 veel fouten had, integendeel. En toch is de 7 op zo mogelijk elk vlak weer íétsje beter. Inderdaad: dat zie je er niet meteen aan af. Als de doelstelling was de nieuwe Golf vooral zo veel mogelijk te laten lijken op zijn voorganger, dan is men daar wonderwel in geslaagd. Er zijn wel wat verschillen, maar je hebt een goede bril en een obsessieve aandacht voor details nodig om het in één keer te zien. Goede herkenningpunten zijn de andere achterlichten (slanker en niet langer voorzien van dubbel-ronde lampen, maar vierkantjes zonder bovenkant, à la Polo. Hetzelfde geldt voor de koplampen), het chroomstreepje dat door het logo en de koplampen loopt, en de vouw in de flank, onder de portiergrepen, die helemaal rond de auto loopt.
De Golf 7 is langer, breder en iets lager dan z’n voorganger, maar dat zie je zelfs als je ‘m naast z’n voorganger ziet nauwelijks. Merken doe je het wel, vooral achterin. De extra ruimte is vooral ten goede gekomen aan de achterpassagiers en die zitten nu ook écht ruim, zeker vergeleken met concurrenten in deze klasse. Nieuwe slimmigheidjes zijn er natuurlijk ook: zo past de hoedenplank onder de laadvloer – ligt dat ding tenminste niet de hele tijd in de weg als je hem niet nodig hebt.
Niet onbelangrijk is dat de Golf 7 stevig op dieet is geweest. Waar alle auto’s de laatste jaren door extra uitrusting en veiligheidsmaatregelen zwaarder zijn geworden, is de Golf maar liefst honderd kilo afgevallen. Hij is nu weer net zo zwaar als een Golf 4 was. Dat komt voor het belangrijkste deel op het conto van de motoren en het onderstel.
Nu we het daar toch over hebben: de Golf is (na de Audi A3) de tweede auto van het VAG-concern die op het splinternieuwe MQB-platform staat. Het houdt simpel gesteld in dat bepaalde onderdelen verregaand (nog meer dan al het geval was) gestandaardiseerd zijn en door alle merken gebruikt kunnen worden. Wat weer inhoudt dat VAG veel scherper kan inkopen en veel kosten kan besparen. Komt dat ook aan ons, brave klanten ten goede, horen we je vragen. Ja: de Golf is niet duurder geworden (vanaf 18.790 euro) maar wel een stuk ruimer uitgerust. Mocht je voorheen bij wijze van spreken nog bijlappen voor de contactsleutel, dat is nu gelukkig echt voorbij. Airconditioning, radio, touchscreen, boordcomputer, elektronische handrem: altijd standaard.
Datzelfde geldt voor iets wat het rijgedrag bijzonder ten goede komt: een elektronisch sperdifferentieel. Doordat elk voorwiel automatisch de hoeveelheid kracht krijgt die het aankan, wordt onderstuur geminimaliseerd. Zo is de Golf een stuk makkelijker een stuk harder een bocht door te jagen. Ook standaard is een ander nieuwigheidje dat Multi Collision Brake heet. Het zorgt ervoor dat de auto automatisch blijft afremmen ná een aanrijding – zo schuif je tenminste niet door op weg naar de volgende rotklap omdat je van de vorige nog zo in de war was dat je zelf niet bleef remmen. Klinkt plausibel.
Het interieur van de Golf zal iedereen bekend voorkomen. Het is weer met een voorbeeldige aandacht voor detail in elkaar gezet van mooie, zachte materialen. Voor de ‘vrolijke noot’ moeten diverse strookjes kunststof in pianolak zorgen. Inderdaad, niet erg gezellig – we kennen donkere grotten die minder zwart zijn, maar chic oogt het wel. Het dashboard is nu een klein beetje naar de bestuurder toe gedraaid. Alle meters en bedien-dingen zitten op de vertrouwde plek, precies waar je ze verwacht. Het touchscreen (je kunt diverse soorten en maten (5, 5,8 en 8 inch) krijgen en wat je er op te zien krijgt is ook afhankelijk van wat je bereid bent bij te betalen) is bijzonder: een bewegingssensor merkt al voordat je het hebt aangeraakt dat er een vinger onderweg is en laat dan meteen extra menuknoppen zien.
Motorisch heb je voorlopig de keuze uit twee 1.2-benzinemotoren (85 of 105 pk), twee 1.4’s van 122 of 140 pk, en twee diesels: een 1.6 van 105 en een 2.0 van 150 pk. Daar blijft het natuurlijk niet bij: je kunt de komende twee jaar een waar bombardement aan nieuwe Golf-motoriseringen en -modellen verwachten. Denk bijvoorbeeld aan de BlueMotion (die 3,2 l/100 km zou moeten verbruiken), de GTI, een vol-elektrische, een plug-in hybride en natuurlijk uitvoeringen als de Plus en de Variant.
We konden op het moment van deze persintroductie alleen met de twee sterkste motoren rijden (terwijl we eigenlijk benieuwder waren naar zo’n 1.2’tje met 85 pk). De 1.4 TSI is prima – pakt lekker op, blijft mooi op de achtergrond en is mede dankzij cilinderuitschakeling (als je ze niet echt aanspreekt doen cilinder 2 en 3 even niet mee) mooi zuinig ook: 4,7 l/100 km. De 150 pk-diesel is helemaal fijn. Met 320 Nm koppel heb je bakken trekkracht, hij is zo goed geïsoleerd dat je je bijna gaat storen aan het bandengeluid (lage rolweerstandsbandjes) en áls je hem hoort, klinkt hij nog lekker ondieselig ook. Behalve als hij stationair loopt, dan ratelt hij er lustig op los, maar goed, daar heb je dan weer een start-stopsysteem voor.
Het onderstel van de Golf 7 is ook exact zoals je het gewend bent. Comfortabel en toch communicatief – het vertelt je precies wat de banden meemaken zonder je kop gek te zeuren. Je kunt trouwens ook een systeem bestellen waarbij je diverse instellingen zelf kunt bepalen. Wil je het onderstel wat harder hebben, de besturing wat zwaarder, de gasrespons wat directer? Of wil je juist zo zuinig mogelijk rijden? Allemaal zelf instelbaar, ook diverse combinaties die je dan in de stand Individual kunt vastleggen. Doodsimpel en het werkt.
Besturing, remmen, schakelen (als je dat wilt – een dsg-bak is uiteraard leverbaar): het gaat allemaal haast als vanzelf. Het functioneert allemaal zo vanzelfsprekend en zo vertrouwd, dat je je afvraagt hoe het bestaat dat sommige fabrikanten er zo’n puinhoop van kunnen maken. Dat is waarschijnlijk hét geheim van de Golf – het lijkt allemaal zo gemakkelijk. Alleen al iets elementairs als een fatsoenlijke stoel, die je goed kunt verstellen; wie veel in verschillende auto’s rijdt, weet dat er heel wat verschrikkelijks geproduceerd wordt, maar in de Golf zit hij gewoon.
Het is nog een heel gedoe om een negatief punt van de nieuwe Golf te vinden. Ja, hij lijkt weer sprekend op de voorgaande. Ja, hij is wellicht een tikje saai, zo degelijk en doortimmerd als het allemaal is. Maar dat geldt voor elke Golf tot nu toe, en ze hebben er toch maar mooi 29 miljoen (!) van verkocht.
Kunnen 29 miljoen mensen het fout hebben? Natuurlijk. Maar deze mensen hadden dat niet. Zij kochten wat altijd de maatstaf in de klasse is geweest. Er zullen nog vele miljoenen mensen bijkomen. Omdat een Golf nu eenmaal een Golf is.
Volkswagen Golf 2.0 TDI Highline
15/20
Cijfers
0-100 km/u: 8,6 s
Top: 216 km/u
Verbruik: 4,1 l/100 km
Motor: 1.968 cc, viercilinder, turbodiesel
Aandrijving: voor
Vermogen: 150 pk
Koppel: 320 Nm
Gewicht: 1.354 kg
CO2: 106 gr/km
Prijs
NL € 30.190
BE n.n.b.
Vonnis
Wederom heeft VW het voor elkaar: de Golf 7 is op alle fronten verbeterd en zichzelf gebleven. Misschien een tikje saai, maar dat is perfectie altijd
Reacties