Autotest: Volkswagen Golf GTI

Op dit moment gaat de financiële wereld in rap tempo naar de afgrond. Juist op dat moment komt Volkswagen met de nieuwste über-Golf. Goeie timing.

 

Had je je een andere introductie voorgesteld bij een test als deze? Immers, het gaat om de duurste versie van de Golf VI. Hoe kun je daar in deze tijd mee komen aanzetten? Maar een grote wijsgeer zei ooit: ‘Alles is relatief’. Als je die zinsnede in je achterhoofd houdt, zul je het bij de laatste alinea met me eens zijn: de Golf VI GTI is de beste auto van dit moment. Mits prettig geprijsd.

 

Denk eens aan de vlotte effectenhandelaar van een paar jaartjes terug. Midden dertig, een aardig appartementje in een hippe stad met mooie meid aan z’n zijde. Jaarlijks stak hij zijn bonus in de aanschaf van een nieuwe Porsche 911 Carrera S, het ‘vrouwtje’ tufte in een blits Polootje in het rond. Totdat de beurs plofte. Diezelfde man mag nu blij zijn dat hij nog een cent verdient, de Porsche is voor een habbekrats op Marktplaats gegaan, vrouwlief heeft haar Polo ook in de ramsj gedaan. De foto’s van zijn statige appartement hangen in een lijstje aan de wand van hun flatje. Staatssteun zit er voor arme sloebers als hij niet in.

 

Een Porsche-eigenaar die een stapje terug moet doen, kan eigenlijk maar bij één merk terecht: Volkswagen. Om toch in snelle sferen te blijven is dan de Golf GTI de enige optie. Deze auto heeft het allemaal: grip, betaalbaarheid, betrouwbaarheid, veiligheid, ingetogenheid, kwaliteit en ga zo maar door. De Golf GTI is de perfecte pleister op de wond van de failliete, voormalige Porsche-rijder. Deze auto is hybride in een heel andere vorm dan we normaal gesproken bedoelen. In de Golf GTI vallen protserigheid en conservatisme op een gekke manier samen in een perfecte mix.

 

Daartoe werd vijf jaar geleden de eerste stap al gezet. De vijfde generatie GTI verscheen op het toneel en iedereen was het er over eens: de tijd van te dure opgeklopte sjonniebakken was voorbij, de GTI ging weer terug naar de basis. De Golf V GTI was één brok sportiviteit voor een betaalbare prijs. In één klap was de GTI weer terug bij het publiek waarvoor hij was uitgevonden. Het petjesvolk nam afscheid, de yup stapte in.

 

In z’n jongste vorm is de GTI, die dit jaar zijn 33-ste verjaardag viert, een subtiele evolutie van zijn voorganger. Terecht, want die was allerminst bedaagd. De wijzigingen zijn slechts lichte retouches, zonder de kwaliteiten weg te nemen die de Golf V GTI zo aantrekkelijk maakten.

 

De motor is iets compacter en drie kilo lichter geworden. Tegelijkertijd nam de uitstoot af, daalde het brandstofverbruik, nam het vermogen met 10 pk toe en is het topkoppel eerder beschikbaar. Het zijn maar kleine puntjes, maar tezamen toch een duidelijke verbetering.

 

Het totale vermogen is nu 210 pk, waardoor de GTI in 7,2 seconden van 0 naar 100 gaat. De top is 238 km/u. De prestaties zijn dus eigenlijk gelijk gebleven.

 

De meest opvallende wijzigingen zitten in het uiterlijk. Zoals gezegd ging de Golf V weer terug naar de basis en dus waren er tal van verwijzingen naar die eerste Golf GTI uit de jaren zeventig. De zesde generatie leunt niet zozeer op het verleden. De historie is in een nieuw, moderner jasje gestoken. De koplampglazen zijn hoekiger, de grille is niet meer dan een nauwe kier. De rode bies, waar Volkswagen sinds het verschijnen van de eerste GTI patent op lijkt te hebben, is uiteraard niet vergeten. De mistlampen in de voorbumper zijn zo ver mogelijk naar buiten geplaatst om de auto een extra breed voorkomen te geven. Het doet zijn agressieve uitstraling zeker goed.

 

De wat vreemde sideskirt die bij de vorige versie aan het einde een deel van de achterste spatbordrand bedekte, is vervangen door een strook van gewelfde, zwart kunststof. Hierdoor lijken de heupen van de auto wat slanker, vergelijk het met de knik in een colaflesje. Een Volkswagen-bobo verzekerde me dat het vooral een aërodynamische reden had, maar gaf wel toe dat het uiterlijk erop vooruit is gegaan.

 

Aan de achterzijde van de nieuwe GTI is symmetrie troef. De pronte achterbumper is geboetseerd rondom de uitsparing voor het nummerbord, terwijl de ontwerpers hun uiterste best hebben gedaan de uitlaatpijpen zo ver mogelijk aan de zijkanten te laten uitmonden. Eigenlijk halen ze hier hetzelfde trucje uit als met de mistlampen aan de voorkant.

 

Alle wijzigingen lijken bescheiden, maar hebben duidelijk effect. De nieuwe GTI is heel herkenbaar en trok veel bekijks tijdens onze rit.

 

Uiteraard is het een kwestie van smaak, maar naar mijn mening heeft Volkswagen zijn hand wel een beetje overspeeld op een cruciale kwaliteit van de auto: zijn klasse. Hij ziet er duur en op en top Duits uit, maar de speciale koplampen, de grille en de zwarte naafdoppen in de nieuwe Monza-velgen geven me een beetje een Halfords-idee. Het overgrote deel van de kopers wil de GTI zoals hij is en niet volgehangen met allerhande prulaccessoires. Ik klink misschien wat ouderwets, maar deze styling gaat me net een stapje te ver. De ingetogen vormgeving van de vijfde generatie sprak me meer aan. Dat was de GTI ten voeten uit.

 

Die iets te overdreven styling gaat binnenin verder. Het nieuwe stuurwiel is net even te dik aangezet, de oude versie was juist prima. Deze heeft teveel poespas. De versnellingspook is opgefleurd met een bloedrood randje en past bij de rode stiksels die overal terugkomen.

‘Hij is zelfs zo goed dat hij de bestuurder het gevoel geeft erg goed te kunnen rijden, misschien wel beter dan in werkelijkheid het geval is’
 

De deurbekleding is ook wat geüpdate, maar ik kan me voorstellen dat je dat snel over het hoofd ziet. Ook de ruitbekleding is helemaal anno 2009. Het blijft een mooie verwijzing naar VW’s historie, maar in de nieuwe versie wordt duidelijk dat zelfs ruitjes kunnen worden gemoderniseerd.

 

In de jongste generatie GTI is de veiligheid en het comfort naar een hoger plan getild. Er kwam meer isolatie, knie-airbags werden toegevoegd. Op het dashboard zit nu een schakelindicator die oplicht als je moet opschakelen. Ja echt, zelfs in de sportiefste Golf word je nog herinnerd aan de brandstofschaarste. Het spreekt voor zich dat je verwacht dat een auto die zo sterk verbeterd is in verschijning en uitrusting ook beter rijdt. Gelukkig is dat waar. De Golf GTI is heel comfortabel gebleven en is een zeer goed presterende hatchback. Hij is zelfs zo goed dat hij de bestuurder het gevoel geeft erg goed te kunnen rijden, misschien wel beter dan in werkelijkheid het geval is. De besturing is licht, maar wel zeer direct. Zustermerk Audi zou hier voor sommige modellen een voorbeeld aan kunnen nemen. Het schakelen gaat niet zo vlug als je in zo’n prestatiegerichte auto zou verwachten, maar gaat wel heel licht en toch met gevoel. Met één druk op de knop schakel je van de Comfort-stand naar de Sport-instelling van het onderstel. De dempers worden strakker, de besturing gaat iets zwaarder en het lijkt wel of de auto aan het asfalt kleeft.

 

De GTI heeft karrenvrachten kracht te bieden: bij lage toerentallen is er al veel koppel, hoog in het toerenbereik doet het vermogen zijn werk. Zo is er in elke versnelling een flinke acceleratie te verwachten. Duik snel een scherpe bocht in en hij volgt gedwee de juiste koers. Er is genoeg reserve voor een flinke inhaalactie, de tractie is uitstekend, met dank aan het limited slip-differentieel dat z’n debuut maakt op dit model.

 

Gelukkig is het brute geweld goed te beteugelen. De remmen doen hun werk prima, geef gas en de auto spuit er weer in één ademteug vandoor. Al dat moois zit verpakt in een auto die je ook nog eens een fatsoenlijke kofferbak en achterbank biedt. Ook op het gebied van uitrusting heb je niets te klagen. Een leuk gadget: als je de achteruit inschakelt, komt onder het VW-embleem op de achterklep een cameraatje tevoorschijn. Dit James Bond-achtige apparaatje zendt beelden naar het grote scherm van het navigatiesysteem.

 

Dit is echt een armeluis Porsche, dé sportauto voor mindere tijden. Snel genoeg om van elk kronkelweggetje je eigen circuit te maken en toch heel plezierig in de omgang. Bovendien is hij ook nog eens heel betaalbaar.

 

De Focus RS zou je als zijn directe concurrent kunnen zien. Maar de Focus is sterker geënt op sportiviteit. Ondanks de Halfords-spulletjes van de GTI is de RS toch meer de auto voor de mannen met borsthaar. Als de Golf GTI de nieuwe 911 is, dan kun je de rappe Focus vergelijken met een TVR. Kies zelf maar.