Bij de review van Saints Row meteen beginnen over GTA is als op de eerste date vragen of de zus van je afspraakje nog vrijgezel is. Toch doen we het even. GTA bewees dat niet alleen racespellen uren vermaak kunnen bieden aan de autoliefhebber, maar sindsdien zijn er maar weinig open-wereldspellen die het autogedeelte écht goed onder de knie hebben. Hoe zit dat met de nieuwe Saints Row?

Laten we beginnen bij het blik zelf. De auto’s in Saints Row zijn lichtjes gebaseerd op echte modellen, maar lijken nog in de fase te zitten van GTA 5 op de PlayStation 3. Toen leken de auto’s vooral van een afstandje op bekende modellen, maar tegenwoordig kun je in GTA als liefhebber je hart ophalen. Van de automodellen in Saints Row worden we niet echt warm of koud.

Ook kun je in Saints Row je voertuigen aanpassen. Je kunt hierbij redelijk losgaan. Perfect in de stijl van de game kun je zelfs lichtgevende velgen monteren, die je vervolgens kunt aanpassen in grootte en diepte. Je hebt bodykits, motorkappen, spoilers, alles om een uniek voertuig te maken. Daarnaast heb je leuke upgrades zoals een lier, waarmee je andere auto’s kunt slepen. Hier kun je jezelf best mee vermaken.

Hoe rijden de auto’s?

Dan de wegligging. De auto’s rijden oké. Je hebt wat missies waarin auto’s een rol spelen die je hierdoor zonder frustraties kan afronden, maar heel inspirerend is het allemaal niet. Met een druk op de knop (kruisje op de PlayStation) begint de auto spontaan één kant op te driften. Hier krijg je dan punten voor, net als tegen het verkeer in rijden. De makers hebben dus wel duidelijk inspiratie geleend van spellen als Burnout of Need for Speed, maar het komt allemaal niet echt lekker uit de verf.

De graphics zijn een verhaal apart. Op het moment dat je de game aanslingert, word je getrakteerd op beelden die geweldig zouden zijn voor een PS3, maar niet voor een PS5. Zelfs mensen die nog steeds denken dat een online game op pauze gezet kan worden, zullen dit niet mooi vinden. En dan hebben we het over het introfilmpje – toch wel de eerste indruk.

Tijdens het spelen worden de graphics al stukken beter, gek genoeg. Hoewel de graphics zelf niet buitensporig mooi zijn, moeten we de makers complimenteren met de digitale omgeving. Je speelt in het fictieve Santo Ileso, wat in het zuidwesten van Amerika moet liggen. Het is een fijne kleurrijke omgeving met uitgestrekte woestijngebieden afgewisseld met steden.

Dus, is Saints Row iets voor de autoliefhebber?

Het is op zichzelf een aardige game waar zeker wat plezier mee te beleven valt. Je kunt met z’n tweeën online loltrappen, wat perfect past bij het absurdistische stijltje van de game. Maar Saints Row kan de autoliefhebber niet helemaal tevredenstellen, niet zoals echte open-wereldracegames dat doen – of GTA wat dat betreft.

Reacties

Geef een reactie

(verplicht)