Uitgelicht: Hammond in de BMW Z3 M

Het DNA van een redelijk gewone roadster leidde tot de geboorte van een legende. Richard Hammond doet zijn best met de ‘rolschaats’: een BMW Z3 M Coupé.

 

Het is niet bepaald een recept voor het allerbeste motorgeluid. Geen brute, grommende V8, geen soepele turbine van een V12 of een potige viercilinder. We hebben het over een zescilinder lijnmotor: zes cilinders, keurig naast elkaar in een rijtje. Gebouwd door BMW, toch al niet de meest creatieve en uitbundige autofabrikant. Toch produceert deze 3,2-liter zescilinder met z’n 325 pk en 350 Nm koppel een van de meest indrukwekkende motorgeluiden die ik ken. Een gespierd geluid, efficiënt en net rauw genoeg. Een geluid dat de suggestie wekt van gespannen zenuwen en slimme functionaliteit. Juist door die eenvoud en directheid weet de BMW Z3 M Coupé zich tegenwoordig, dertien jaar na zijn introductie, nog altijd te onderscheiden.

 

De bijnaam rolschaats is terecht blijven hangen, al heeft de vorm van deze potige coupé ook wel iets van een gymschoen. Met een beetje goede wil zou je er zelfs een tweedeurs stationwagen in kunnen zien. Het is echter de eenvoud die maakt dat het ontwerp toch prettig op je netvlies brandt. Tot aan de a-stijl is de BMW Z3 M Coupé exact hetzelfde als de Z3, inclusief ellenlange optielijst. Zelfs een audio-installatie was optioneel toen de gewone Z3 in 1996 werd geïntroduceerd.

 

Een belangrijk verschil is dat de Z3 M Coupé door z’n carrosserie aanzienlijk stijver is dan de Z3 Roadster, waardoor de techneuten van BMW de mogelijkheid hadden de wielophanging stugger te maken. Dat betekent dat je in deze auto vanaf het allereerste begin serieus aan de gang kunt. De achterwielaandrijving en het vermogen van de onbeschrijflijk lekkere motor hebben geleid tot een echte driftkikker, die als het even kan z’n kont tegen de krib gooit. De korte wielbasis maakt de Z3 M echter ook verraderlijk, meer dan eens stond ik in deze test achterstevoren. Toch nodigt de auto uit tot ongegeneerd hard rijden, en zelfs als je geen ambities hebt om coureur te worden, kun je van z’n maniertjes het nodige opsteken.

 

De combinatie van het motorgeluid, de feedback van het stuur en de stuggere wielophanging maakt dat je wel wilt blijven oefenen. Dankzij de enorme betrouwbaarheid en de constante feedback die je krijgt, weet je precies hoe de auto zich in bepaalde situaties gedraagt. Tegelijkertijd is het prettig dat deze BMW in geen enkel opzicht aanvoelt als een of ander exclusief scheurijzer, dat volledig is geprepareerd voor het circuit. Ook het interieur blinkt uit door zijn kwaliteit en het eenvoudige design. Als bestuurder word je omringd door een dashboard waar alles zit op de plek waar het hoort, en de gebruikte materialen zullen jou waarschijnlijk overleven.

 

Eigenlijk is het volmaakt logisch dat BMW de Z3 omtoverde tot een sportieve coupé, die veel praktischer is dan de cabriolet. Vanwege de relatieve eenvoud en het in beton-gegoten karakter van elke BMW is de Z3 M Coupé bovendien zeker geen fragiel muurbloempje. Dagelijks woon-werkverkeer of zondagse plezierritjes: met deze auto kun je alle kanten op.

 

Daarbij zijn ze nu ook nog eens uitermate betaalbaar, veel goedkoper zullen ze niet meer worden. Sterker nog, ik weet bijna zeker dat de prijzen in de toekomst nog zullen stijgen, dus de afschrijving kun je alvast vergeten. Waarschijnlijk is dit geen auto voor de echte verzamelaar die hem naast zijn klassieke Bentleys parkeert. Wel is het een alleskunner die je kunt gebruiken voor snelle, lange ritten, maar die je net zo goed even meeneemt om spullen te halen voor een kleine verbouwing. Leuk om zonder een al te grote aanslag op je bankrekening je vrienden jaloers te maken. Wat mij betreft een prima combinatie.