Uitgelicht: JC over de Golf W12

Om de dertigste verjaardag van de Golf GTI te vieren, heeft Volkswagen een exemplaar met een W12-motor gemaakt. Jeremy laat hem alle kanten op gaan, dat heb je wel in Top Gear kunnen zien. Hier lees je zijn verhaal…

 

De beste uitvinding ooit, na de sigaret, is het systeem van vaste klantenpasjes. Je geeft iedere pashouder twee cent korting op een volgende aankoop van duizend euro en hij blijft jaar in jaar uit je winkel binnenkomen. Ik heb zelf jarenlang met British Airways gevlogen vanwege de duizenden gratis airmiles die ik daarmee kon verdienen. Uiteraard heb ik daar verder nooit iets mee gedaan. Zelfs niet toen ik genoeg miles bij elkaar had gespaard om alle inwoners van bijvoorbeeld Chipping Norton op een eersteklas tripje naar Rio de Janeiro te sturen. Ik vond het allemaal veel te veel gedoe. Heb ik dan nooit met een andere vliegtuigmaatschappij gevlogen? Lekker wel.

 

Hetzelfde verhaal gaat op voor Café Nero. Ik heb een kaartje in mijn zak dat me recht geeft op een gratis kopje espresso. Hiervoor moet ik wel eerst vijf miljoen kopjes dubbele cappuccino met extra chocolade hebben opgedronken. Ik zou haast denken dat er ginds in Milaan een zakenman in de koffiebranche is, die zich om mijn gezondheid bekommert.

 

Autoleveranciers doen niet mee aan deze flauwekul. Het zal best zo zijn dat als je elk jaar een nieuwe Hyundai aanschaft en dat gedurende honderd jaar volhoudt, de dealer je een keer een kerstkaartje stuurt. Misschien nodigt hij zelfs het plaatselijke sufferdje wel uit om een kiekje te komen maken van jou en je charmante echtgenote die een grote bos bloemen (beschikbaar gesteld door het benzinestation) krijgt als dank voor je eeuwige trouw. Maar het is vooral een foto om de dealer extra in de spotlights te zetten. Waarschijnlijk wordt de naam van je vrouw verkeerd gespeld.

 

Dat brengt me bij het jaarlijkse internationale treffen van Golf GTI-bezitters in een of ander Oostenrijks gehucht. Zo stel ik mij de hel voor. Een stelletje Duitse en Oostenrijkse mannen, alleen mannen natuurlijk, komen bij elkaar om eindeloos te discussiëren over Bosch K-jetronic en of het nu beter is om P6- of P7-banden onder je zestienklepper te monteren. Ze realiseren zich niet eens dat als ze iets van hun leven hadden gemaakt en enigszins succesvol zouden zijn geweest, ze lekker thuis waren gebleven om samen met hun eega’s het huwelijk te consumeren. Om maar te zwijgen over de dikke BMW die in dat geval ongetwijfeld voor de deur zou staan.

 

Duidelijk mag zijn dat Volkswagen daar anders over denkt en daarom elk jaar een douceurtje stuurt aan de sukkels die trouw zijn gebleven. Een presentje. Iets waar de minkukels zich aan kunnen vergapen en dat ze op YouTube aan de wereld kunnen tonen. Je moet dan denken aan een nieuw type spoiler, een rode knop op de versnellingspook of misschien wel een auto die is uitgerust met twee motoren. Zeg maar het equivalent van een bosje anjers van het tankstation langs de snelweg.

 

Dit jaar is Volkswagen ter ere van de dertigste verjaardag van de Golf GTI eens lekker uit de bocht gevlogen. Het overvolle magazijn van alle VW-gelieerde bedrijven werd afgeschuimd en dat leverde een bonte verzameling onderdelen op. Het subframe achter en een paar delen van het onderstel van een Audi R8, de achteras en achterremmen van een Lamborghini Gallardo, de DSG-versnellingsbak van een Phaeton, de zesliter W12 twinturbomotor van een Bentley, de voorremmen van een Audi RS4 en de carrosserie van een Golf GTI moesten in krap acht weken tot één geheel gesmeed worden. Gelukkig zou het resultaat niet echt hoeven te werken. Conceptcars zijn immers ontworpen om achterop een vrachtwagen naar een tentoonstelling vervoerd te worden en vervolgens in de opslag te belanden. Het enige doel is om mannen in dure merktruien kreten van verrassing en bewondering te laten uiten. ‘Oooooh’ en ‘aaaaah’.

 

De auto die Volkswagen ontwikkelde, had ook absoluut niet rijbaar hoeven te zijn. Het is een wonderbaarlijke verschijning waarnaar zelfs iemand die totaal niets heeft met auto’s omkijkt. Kortom: hij ziet er bijzonder gek uit. Dat is dus precies wat je van een conceptcar mag verwachten. We hebben het hier echter wel over een Volkswagen en dat is een Duits merk. In Duitsland bestaan er minstens zeventien woorden voor het begrip ‘technische oplossing’. Men is dus serieus aan de slag gegaan met moersleutels en laptops.

 

Je zult het niet geloven, maar het eindproduct werkt nog ook. Niet echt goed, moet ik daar meteen aan toevoegen. Soms werkt het zelfs helemaal niet. Bijvoorbeeld als de motor te heet wordt, of te koud, of ergens daar tussenin. Maar af en toe volgt op het omdraaien van de contactsleutel zowaar een geluid en dan wil het ook nog wel eens gebeuren dat er beweging komt als je een versnelling kiest. Het is ongelooflijk. Hij heeft 641 pk met een paar miljoen Nm en dat giert allemaal via de DSG-versnellingbak naar de achterwielen. Het geluid klinkt als dat van de Peugeot T16 uit Groep B rally’s van weleer.

‘Ze hebben het veel te druk met berekenen hoeveel geld ze aan toiletpapier uitgeven’
 

Dus. De auto is snel. Het is geweldig om op een Golf-stoel te zitten, met zicht op een Golf-dashboard en door een Golf-voorruit op een Golf-motorkap, terwijl de wereld in een waanzinnig tempo aan je voorbij trekt. Maar ik heb geen moment ervaren dat ik met een snelheid reed die 641 pk doet vrezen en dat ik op het punt stond om dood te gaan. In tegenstelling tot de andere journalisten die in deze auto hebben gereden, werd ik niet in de eerste en tweede versnelling geremd door de standaard snelheidsbegrenzers. Wat mij tegenhield was oververhitting. Er zitten natuurlijk ventilatieopeningen in de dorpels van de auto. Daarom is hij ook breder dan een normale Golf. Het dak en de achterruiten lopen taps toe om de W12 zoveel mogelijk lucht te laten happen. Maar die maatregelen zijn niet voldoende en daardoor valt de auto steeds na vijftien minuten spontaan stil.

 

Eigenlijk een geluk bij een ongeluk, want anders zou je moeten vertrouwen op de remmen. Dat is net zoiets als al je spaargeld in handen van Robert Mugabe geven. De remmen werkten of helemaal niet, of alle kracht werd naar de rechtervoorkant gedirigeerd, waardoor je pas na een paar rondjes om je as in een grote rookwolk tot stilstand kwam.

 

Hetzelfde verhaal gaat op voor het bochtenwerk. De enige manier om door een bocht te rijden was door rustig aan te doen. Probeerde je iets anders, dan kwam je heus de bocht wel door, maar dan stond je aan het eind wel achterstevoren. Waarom zou iemand iets anders verwachten? Hoe kan iemand een goede sportauto maken met een korte wielbasis, 641 pk en een onvoorspelbare versnellingsbak en dan ook nog binnen acht weken?

 

Dat in aanmerking genomen, weet je tevoren zeker dat je een sleepwagen nodig zult hebben. Het was een vreselijke auto, een afgrijselijk, slecht bestuurbaar, ondoordacht misbaksel dat niets anders heeft bewezen dan dat het onmogelijk is om in acht weken tijd een fatsoenlijk functionerende auto te maken. Crap. Zo, dat is er uit. Wat ik echter wel geweldig vind, is het hele idee erachter.

 

Vroeger maakte Ford een aantal auto’s – niet om te verkopen of om geld aan te verdienen – gewoon omdat ze er plezier in hadden. Zo was er de GT40, de Cosworth V8 toegepast in alle F1-auto’s, de rallyauto’s, de Lotus Cortina, de Sierra Cosworth, de Escort Cosworth en niet te vergeten een hele serie rare, hippe Capri’s en Fiesta’s. Je had een simpele Fiesta 1.6, maar met het 3.1 X-pack was je de koning te rijk.

 

Het leek wel alsof er daar in Essex iemand was die dat belangrijk vond. Helaas kan Ford dat nu niet meer maken, want ze hebben het veel te druk met berekenen hoeveel geld ze aan toiletpapier uitgeven en of het misschien wenselijk is om aan de werknemers te vragen om voordat ze naar hun werk vertrekken eerst thuis naar het toilet willen gaan.

 

Nu is het de beurt aan Volkswagen met de Bugatti Veyron, de Lamborghini Murciélago LP640 Roadster en het apparaat dat u hier afgebeeld ziet. Beschouw het niet als een auto, maar als een bonuskaart met ruitenwissers, een geste van 4 meter 25 voor de klanten.