Nissan Juke-R

We gaan een wedstrijdje supercar-racen in Dubai. In een Nissan Juke. Met 478 pk. En 586 Newtonmeter trekkracht. Maak kennis met de Juke-R.

 

Mijn rug bevindt zich ongeveer op de plek waar normaal de voeten van de achterbankpassagier zouden rusten. Dat betekent dat ik vanuit deze positie, met mijn hoofd achter de b-stijl, de Ferrari, Lamborghini en Mercedes die om me heen zwermen niet kan zien. Sterker nog, ik zie bijna niets behalve wolkenkrabbers. Ik hoop dat de andere bestuurders zich bewust zijn van mijn visuele handicap. Plus dat ze zich niet realiseren waar ze tegen op moeten boksen. Ze laten hun uitlaat woest ploffen, om te tonen dat ze er klaar voor zijn. Ik houd drie vingers omhoog vanuit de kleine SUV van Nissan. Ik klap één vinger om, en dan nog één.

 

De Juke-R is een kruising tussen een jeugdige 4×4 en een volwassen supercar. Een soort kruisbestuiving dus. De mix is zo’n beetje horizontaal uitgevoerd. De Juke’s bovenkant ligt op het onderstel van de GT-R. Dat klinkt als een simpele operatie, maar niets is minder waar.

 

Een niet geringe 250 millimeter moest van de aandrijfas van de GT-R afgehaald worden om op de kortere wielbasis van de Juke te passen. De stuurkolom moest omhoog gericht worden en de vering aangepast om de vreemde nieuwe gewichtsverdeling te compenseren. Het interieur is een allegaartje van beide. Het GT-R-scherm en schakelsysteem wordt samengevoegd met het dashboard en bedieningspaneel van de Juke.

 

Je kunt niemand nog wijsmaken dat dit ietsje meer is dan een standaard Juke. Het is duidelijk dat de kruising niet geheel vlekkeloos is verlopen. De vloerbedekking vertoont her en der Frankenstein-bobbels en de rolkooi en racestoelen zal niemand over het hoofd zien.

 

Genoeg daarover. Want wat we hier hebben is een Nissan Juke met 478 pk. Met lak die dezelfde uitstraling heeft als een zwart gat. Kijk ‘m daar nou staan, een cartoonfiguur, een slechterik uit Batman. Een achtervleugel bestaand uit twee delen, koolstofvezel bumpers en dorpels, wielkastverbreders die als een badmuts zo strak over de 20-inch wielen vallen. Vermakelijk gruwelijk, dat is de Juke-R.

 

Zo voelt het ook als je erin rijdt. Amusant. Gruwelijk. Dubai heeft nog nooit zoiets gezien. Dat zegt wat, want deze stad is een snoepwinkel vol dure sportauto’s.

 

 

Stel je Dubai voor als een cake met laagjes. De basis wordt gemaakt van dagelijkse Japanse modellen waarbij de witte (of beige, als taxi) Toyota Camry de boventoon voert. Daarboven bevindt zich de SUV-klasse: Nissan Patrols en Amerikaanse en Europese alternatieven, van de Porsche Cayenne tot de Lincoln Navigator. Tot slot heb je als topping de haantjes, de supercars. Ja, je ziet hier echt een hoop Ferrari’s, Porsches en Lambo’s. Of beter gezegd: je hoort ze. Echo’s van grommende uitlaten die als een bal heen en weer kaatsen tussen de gigantische wolkenkrabbers. Het stadshart klinkt als een slagveld waar woeste dinosauriërs hun territorium verdedigen.

 

De Juke bestrijkt alle drie de lagen. Het is een kleine Nissan. Het is een SUV. Hij heeft een zescilinder met dubbele turbo. Geen wonder dat men nieuwsgierig is naar deze auto. Automobilisten op de Sheikh Zayed-snelweg zwermen om ons heen om de Juke van dichtbij te kunnen bewonderen. Hoewel ze hier sowieso nogal zwalkend rijden, dus misschien komt het helemaal niet door ons opvallende vervoermiddel.

De Juke is ongevoelig voor alles om ‘m heen. Dit komt misschien ook omdat ik niet kan zien wat er allemaal gebeurt. Als ik één hand op het stuur leg, voel ik me net een rapper uit een videoclip. De Juke rijdt onverstoorbaar door, de motor zoemt druk, de versnellingsbak met dubbele koppeling staat in z’n zes. De vering brengt iedere hobbel feilloos over naar de auto.

 

 

Om de kortere wielbasis en de hoogte te compenseren, moest de vering van de GT-R stijver worden gemaakt. Veren, schokbrekers, zelfs de rollbar is strak gezet, wat betekent dat de Juke-R rijdt als een ijzeren staaf.

 

Maar dat maakt niet uit, want hij is vernietigend. Gestoord, zwaar (1.860 kilo) en niet te stoppen zo toegewijd. Zou je hem ergens mee moeten vergelijken, dan is het de BMW X6M. Maar hij is echt zo veel beter. Begrijp mij niet verkeerd, hij is niet zo verfijnd en komt niet zo snel de bocht door als broertje GT-R, maar wat gaat hij verdomde hard.

 

De achterwielen staan zo dichtbij de voorwielen dat ze alle vier hetzelfde stukje asfalt op hetzelfde moment lijken te bedekken. Zelfs in de strakste bocht ruiken ze tegelijkertijd de uitgang. Je trapt je voet op het gas en in een flits spinnen alle vier de wielen vrolijk in het rond. Hij is niet zo communicatief met z’n krachten als de GT-R, en als je te ver ingestuurd de bocht uitkomt zal ie ondersturen, maar behandel ‘m goed en de banden gillen en de uitlaat blaast zijn holle muziek.

 

Hoe snel is hij nu echt? We hebben behoefte aan een context. Wat een voorzichtige manier om uit te drukken wat ik van plan ben. Dat is namelijk het uitzoeken van een paar wilde supercars om uit te vinden waar de Juke-R zich in de pikorde bevindt. Je vindt ze bij bosjes voor nachtclubs of heen en weer rijdend in de straten.

 

 

De Juke trekt al snel veel publiek. Ze weten ook precies waarnaar ze kijken. Ze zijn net zo gefascineerd als ik ben. Sommigen zelfs meer dan gefascineerd. Ze willen ‘m kopen, meteen. Ik krijg een bod met zeven cijfers. Het eerste cijfers is geen één. Ook geen twee. Ik twijfel er niet aan dat de gozer die me dit bedrag biedt het ook direct op tafel kan leggen. Typisch Dubai: de rijken hier zijn geen snobs. Ze hebben een open geest en zijn gek op unieke dingen. En er bestaan maar twee Jukes-R op de hele wereld.

 

Daar wil ik liever niet aan denken, als een trio jonge supercarbezitters mijn hint begrijpt. Nissan wil ook graag weten wat de Juke-R in z’n mars heeft, en loodst ons naar een locatie. Bij het ochtendgloren volg ik een 458, een Gallardo en een SLS richting Dubai Marina. Nu sta ik er alleen voor. Ik voel angst en kan niet meer terug.

 

Er wordt een parcours uitgezet. Mijn gemoed komt tot bedaren. De ruimte is beperkt, we hebben een aantal 90-graden bochten en korte stukken voor de tweede versnelling. De Juke-R zal tot z’n recht komen op de glibberige ondergrond. Dan realiseer ik me dat de andere drie allemaal plusminus 80 pk meer hebben en minder zwaar zijn. Ook is de Juke-R het hoogst en het kortst…

 

De startlijn lonkt. Ik verbaas me erover dat ze allemaal tegelijk tegen me willen rijden. Ik heb geen idee hoe handig ze zijn. Maak ik een snelle start om ze het nakijken te geven of begin ik langzaam en probeer ze gedurende de vijf rondjes te pakken? Er is maar één tactiek die de Juke-R eer aandoet, een start zonder inhouden en explosief naar de eerste bocht toe.

 

Ik ga ervoor.

 

Bam. Zelfs de Gallardo kan niet op tegen de explosieve versnelling in launchcontrol-modus. De remmen zullen ook minder krachtig zijn. De Juke-R duikt naar beneden en de achterkant wordt zweverig, maar ik heb ze allemaal achter me gelaten in de eerste bocht. Ik kan niet zien waar ze zijn gebleven.

 

Ik voel dat de Lamborghini vlak achter me zit en zie af en toe een glimp in de spiegel. De Ferrari en de Mercedes winnen terrein op de Lamborghini, na een trage start. Maar niet op mij. Onze man aan de zijlijn meet met een stopwatch de rondetijden. Volgens hem noteert de Juke-R een ronde van 29,2 seconden. De 458 komt niet verder dan 29,5 en heeft de Lambo niet kunnen inhalen. De Juke wint eerlijk en soeverein. Nissan verslaat Ferrari, wow.

 

Ik voel vooral opluchting dat het voorbij is en we niet aangehouden zijn. Nissan heeft iets gecreëerd wat vermaakt en imponeert. Dat maakt het zo zonde dat er nooit meer exemplaren gemaakt zullen worden. Tenzij je een paar miljoen euro hebt slingeren. Dan is het de moeite waard om eens bij Nissan te informeren.

 

Motor: 3.799 cc, V6 biturbo

Vermogen: 478 pk

Koppel: 586 Nm

Aandrijving: 4WD

Acceleratie: 0-100 km/u in 3,7 sec

Topsnelheid: 258 km/u

Gewicht: 1.806 kg

 

Niet verkrijgbaar, zelfs niet voor zevencijferige som