Alpine A110 in brand: het verhaal

Het idee achter deze opname was dat Eddie zich een beetje vervelend zou gedragen. Dat deed hij echt supergoed, hij was echt monsterlijk irritant, en de tranen rolden over onze wangen van het lachen.

We kwamen aan bij de voet van ons rallyparcours, waar de regisseur ons vroeg de berg nog eens op te rijden en zo dicht mogelijk achter de filmauto te blijven om te kijken wat we ervan konden maken.

Wat duidelijk was geworden, was dat de Alpine in z’n eerste en tweede versnelling precies genoeg koppel had om ’m even dwars te laten gaan bij het uitkomen van de haarspeldbochten. Dat begon me steeds beter te bevallen, maar ik wilde het niet overdrijven door steeds op de limiet te gaan rijden.

Minder vermogen

We waren net een paar minuten bezig toen in een lange bocht naar rechts het vermogen ineens iets afnam. Ik keek naar het dashboard en zag daar een vreemde mededeling: ‘elektrische storing, gevaar’. Ik had nog nooit zo’n soort boodschap gezien, maar ik dacht: ach, het is niks, hij stelt zich gewoon een beetje aan.

Dus keek ik vooruit naar de volgende bocht, keek toen weer naar beneden, en zag dat het hele dashboard er de brui aan had gegeven… en prompt viel de motor uit. We stopten en ik zei tegen Eddie: ‘Oh, dat is niet goed.’ Toen keek ik in de spiegel en zag rook, en zei ik: ‘We staan in brand – eruit.’

Een brandstoflek

We weten nu dat er een brandstoflek onder de auto was, waarschijnlijk tussen Eddies linkerbil en mijn rechterbil. Toen ik de deur opende, blies de wind door de auto, waardoor de vlammen bij mijn deur naar binnen sloegen. Er lag op dit punt al een plas benzine op de grond, en die bleek in brand te zijn gevlogen – niet de auto zelf. Gelukkig droeg ik een race-overall, al had ik geen handschoenen – ik heb er alleen wat verschroeide haren op mijn hand aan overgehouden.

Wat echt frustrerend was, was dat we niets anders konden doen dan toekijken. Het begon als een hele auto met wat vlammen eronder, en eindigde als een hoop gesmolten metaal. Dat duurde waarschijnlijk een minuut of vijf, zes. Als vuur eenmaal ergens vat op heeft, gaat het razendsnel, en terwijl een auto uitbrandt, zijn er heel wat knallen en ploffen en sissen te horen.

Er was geen lol aan

Het maakte me bedroefd om een auto zomaar helemaal te zien verdwijnen. Er was echt geen lol aan. Ik voelde geen boosheid jegens Alpine, want het was een ontwikkelingsvoertuig en dan kan zoiets gebeuren; ik was blij dat we er ongedeerd van af waren gekomen. Er bestaat waarschijnlijk geen project in de geschiedenis van het bouwen van auto’s waarbij geen brand is voorgekomen.

Dit was een pre-productieauto en het is een van die dingen die je moet accepteren. Als een fabrikant dapper genoeg is om ons journalisten in dat stadium al in een auto te laten rijden, dan kan er weleens iets misgaan. Het zal waarschijnlijk niet de laatste keer zijn geweest dat me zoiets overkomt.

Dus nu bestaat er geen prachtige scène met de Alpine en talloze WRC-auto’s achter elkaar, en de regisseur was teleurgesteld, maar weet je wat? Het is een item geworden dat we ons nog lang zullen heugen, en het verandert helemaal niets aan het feit dat de A110 een geweldige auto is.