Slechts vier Type 57 Atlantic Coupés verlieten ooit de fabriek van Bugatti. Eentje was in het bezit van Jacques Holzshuh, een ondernemer uit Parijs, voordat de auto door een trein vermorzeld werd. Baron Victor Rothschild kocht een andere, dit exemplaar is nu in het bezit van verzamelaar Peter Mullin. De derde is momenteel eigendom van Ralph Lauren.

De vierde Bugatti Type 57 Atlantic, de befaamde La Voiture Noire van Jean Bugatti zelf, is een van de grote mysteries uit de autowereld. Nog zeldzamer is de voorloper van de Atlantic, de Bugatti Aerolithe – een prototype dat op de Autosalon van Parijs stond in 1935. Een auto die eigenlijk niet meer bestaat in originele vorm.

De helft van de Bugatti Aerolithe is origineel, de rest is nieuw

Autorestaurateur David Grainger van The Guild of Automotive Restoration had het originele chassis van de Bugatti Aerolithe, evenals de originele 3,3-liter achtcilinder, maar geen carrosserie. Met slechts elf foto’s als referentiemateriaal ging hij aan de slag. Om het nog veel moeilijker te maken, is de carrosserie opgetrokken uit magnesium, wat haast onmogelijk is om in vorm te krijgen.

Het kostte jaren en duizenden uren om de gepopnagelde carrosserie van de Bugatti Aerolithe goed te krijgen. Van het interieur bestonden geen foto’s. Daarom gebruikte hij daarvoor de Atalante (de voorloper van de Aerolithe en de Atlantic) als referentie. Alle originele onderdelen die op de auto zaten, werden gerestaureerd.

De totale kosten om de Bugatti Aerolithe opnieuw tot leven te wekken, overstegen de 5 miljoen dollar. De nieuwe klassieker is al enige jaren klaar. De reden dat we nu de foto’s nog eens delen, is dat de Aerolithe in oktober naar de Atlanta Concours komt. Dus zeg het maar: is dit de beste replica ter wereld? Als je het überhaupt een replica mag noemen.

Reacties

  • Peter VeeHaa heeft op 17 januari 2020 geschreven:

    Dit is geen ‘Replica’, dit is een natuurgetrouwe Re-Creation die tot in het meest minutieuze detail gelijk is aan hoe Ettore Bugatti deze Aerolithe zelf zou hebben gemaakt… Hulde aan David Grainger! Opdat hij maar mooi het geduld en de ballen heeft gehad en niets maar dan ook echt niets aan het toeval heeft over gelaten om dit stuk autohistorische kunst nieuw leven in te blazen.

    Reageer
  • Daan heeft op 17 juli 2019 geschreven:

    Waarom nemen ze dit soort modellen niet opnieuw in productie (dit model/uiterlijk maar met hedendaags techniek)

    Reageer

Geef een reactie

(verplicht)