LaFerrari, hier is ie! (+ video)

LaFerrari, inderdaad. Dat is de naam die de opvolger van de Ferrari Enzo, de F50 en de F40, codenaam F70, gefluisterde typeaanduiding F150, uiteindelijk heeft gekregen. Raar? Best wel, maar laten we er niet te lang bij stilstaan. Want kijk eens naar die plaatjes, en lees onderstaande specs eens.

Net als z'n voorgangers heeft de LaFerrari de nobele taak om alle kennis en kunde die Ferrari op het moment in huis heeft, optimaal te vertalen naar de openbare weg, en daarmee toonaangevend te zijn in de wervelende wereld van de supercars. Het kon daarom niet uitblijven dat het een hybride zou worden, maar voor je je hoofd in afgrijzen afwendt: heb je wel eens een hybride met 963 pk gezien? Eentje die Ferrari's Fiorano-testcircuit vijf seconden sneller rondt dan een Enzo, en daarmee de snelste auto is die ooit uit Maranello is komen rollen? Nee, dat dachten wij ook.

De LaFerrari maakt gebruik van een V12 van 6,3 liter, die 800 pk levert en doordraait tot het oorverdovende toerental van 9.250 tpm. Het maximum koppel van 700 Nm komt er iets eerder in, bij 6.750 tpm. Schakelen gaat uiteraard met een F1-transmissie met dubbele koppeling. De elektromotor is goed voor 163 pk en 270 Nm, genoeg voor nét even wat extra pep en een gemiddelde CO2-uitstoot van een relatief bescheiden 330 g/km. De accu's wegen slechts 60 kilo en worden steeds bijgeladen via de remmen, en via de motor als deze wat koppel kan missen, zoals in bochten. De LaFerrari kan niet volledig op elektriciteit rijden (hoewel dit zogenoemde Hy-Kers systeem daar wel voor ontworpen is), want dat vinden de Italianen 'niet bij de missie van het model passen'. Eens.

Wat zeg je? Oh, je wilt de prestaties weten? Ferrari geeft een tijd van 0 naar 300 km/u op van 15 seconden. Van 0 naar 100 is in minder dan 3 seconden gepiept, terwijl 200 km/u al na minder dan 7 seconden op de teller staat. De topsnelheid zou boven de 350 km/u liggen. Maar dat zullen we natuurlijk even moeten testen om het zeker te weten.

Qua materialen en opbouw wordt het niet veel beter dan dit. De LaFerrari maakt gebruik van vier verschillende soorten koolstofvezel, met de hand gelamineerd door dezelfde afdeling die de F1-auto's in elkaar schroeft. Zowel voor als achter wordt er actieve aerodynamica toegepast – verschillende spoilers en diffusers stellen zichzelf optimaal af op de omstandigheden. De gewichtsverdeling is 41% voor, 59% achter, het zwaartepunt ligt laag, en ondanks de ruimte die het hybridesysteem inneemt, is de wielbasis kort gehouden. Net als in een raceauto zit de bestuurdersstoel vast – zodat de balans niet verstoord wordt – en zijn de pedalen en het stuur verstelbaar.

Hoewel we nog vele alinea's vol zouden kunnen schrijven over de LaFerrari, is het nu misschien tijd om plaatjes te kijken. Waar de Enzo hier en daar nog wat apart oogde, is dit wat ons betreft een ware schoonheid geworden: vloeiend, natuurlijk, organisch haast. Bijzonder, omdat dit de eerste Ferrari is die geheel door het merk zelf werd ontworpen – grootmeester Pininfarina had er dus geen hand in. De prijs van al dit moois is nog niet bekend, maar gezien de beperkte oplage van 499 stuks, en het feit dat het, eh, een Ferrari-topmodel is, gokken we dat je die bijna niet in tastbaar geld uit zult kunnen drukken.

Update: We hebben wat plaatjes toegevoegd van onze Britse collega's in Genève, inclusief een kiekje van het interieur…

Klaar met de foto's? Kijk en luister dan naar deze video!