Jaguar XJR (2018) vs Jaguar XJ C (1978)

Is dit de Jaguar XJ die uit de verkoop is genomen?

Ja, dus: Jaguar is gestopt met de XJ-productie om plaats te maken voor een geheel nieuw, volledig elektrisch alternatief. Dat zou zomaar een -buitengewoon apparaat kunnen worden, maar onze harten zijn niettemin gebroken omdat de door een V8 aangedreven XJR deze wereld nu heeft verlaten. Wel geeft het ons een goede reden om nog een keer een rondje met ’m om te gaan, en we nemen meteen ook de Jaguar XJ C mee, z’n betovergrootvader, voor de juiste context.

Dus wat hebben we hier?

Links zien we de XJR 575 met precies evenveel paardenkrachten als z’n naam doet vermoeden. Het is de krachtigste Jaguar XJ die ooit is verkocht en het summum van een snelle limousine. We zouden ’m liever hebben dan de huidige BMW M5, want hij is heerlijk. Rechts zien we de XJ 5.3 C, de V12-versie van de wel bijzonder mooie tweedeurs XJ van de tweede generatie. Deze auto werd in de jaren zeventig in een beperkte oplage gebouwd.

Is de Jaguar XJ C zo lekker als hij eruitziet?

De eerste indruk doet een beetje denken aan de moderne Rolls-Royce Wraith, een coupé die je stress doet verdwijnen met z’n kussen-achtige weggedrag en een motor die z’n werk zo zijdezacht doet dat je zou -zweren dat hij een traploze elektrische aandrijving heeft. Een onbedoeld kijkje in de toekomst, eigenlijk. Maar ook heeft hij een onderstel dat maar wat graag aan de poort rammelt, en de XJ C lacht om z’n gewicht van 1,9 ton door happig door de bocht te gaan en korte metten te maken met het turbulente onderstuur dat je van een auto van deze leeftijd en met deze motorinhoud zou kunnen verwachten. De souplesse van de V12 (en z’n bescheiden 290 pk) stellen de Jaguar XJ C weliswaar niet in staat om rap op snelheid te komen, maar eenmaal op dreef doet hij alles wat je wilt, en heeft hij altijd momentum.

En de nieuwere versie?

Die brengt z’n kleine 600 pk niet zo nauwgezet en precies op de weg als een BMW M5 of een AMG E 63, maar hij heeft dan ook niet de slimme vierwielaandrijving die z’n Duitse collega’s hebben. Dat zorgt ervoor dat hij meer een schobbejak is. Bij lagere snelheden doet de 575 de oude XJ C behoorlijk goed na, hoewel z’n 5 inch grotere velgen banden dragen waarvan de wangen maar half zo hoog zijn als die van z’n opa. Hij veert stevig en de besturing is scherp, maar binnenin blijf je kalm omdat je op alle mogelijke manieren in de watten wordt gelegd. Ook kan de supercharged V8 z’n gemak houden.

Z’n gemak houden? Kalm blijven? Wat bedoel je?

Ja, er zitten nogal wat trucjes verborgen onder al die knoppen. Maar de 575 is een echt stijlvolle auto, die je met drie rij-modi en acht versnellingen de keus geeft hoe mak of losgeslagen je ’m wilt rijden. Het is een unieke, prachtige propositie; een wildere auto dan voornoemde Duitsers, maar hij toont ook goede manieren als je die van ’m vraagt. Hij rijdt als een sportauto, maar kan je stress verlichten als een limousine. Net zoals de Jaguar XJ C waarmee hij vandaag op pad mocht. En hij zal op den duur met zeker zoveel verering worden herinnerd.