De Mercedes Auto 2000 was in de jaren ’80 de auto van de toekomst

De toekomst voorspellen – het valt nog niet mee. Vraag maar aan autofabrikanten; die moeten plannen maken die niet zes maanden vooruitzien (lastig zat), maar een jaar of zes. Dus raad eens wat er de komende twintig jaar gaat gebeuren? Laten we even een klein giechelmomentje nemen. Het kan namelijk heel verfrissend werken om even te lachen om de missers van vroegere futurologen, als je de pijn moet verwerken van het feit dat er nog geen vliegende auto’s, auto’s op kernenergie of zelfrijdende Tesla’s zijn.

De eerste regel van het voorspellen: leg de lat laag, dan zit je niet gauw fout. Neem Mercedes. Het onderzoeksinstituut van de Duitse regering legde aan het eind van de door oliecrises geplaagde jaren ’70 een uitdaging bij ze neer voor ‘een auto voor het volgende millennium’.

De spelregels waren lastig voor die tijd

Er waren regels – twee verschillende gewichtscategorieën, strenge doelen qua verbruik en ga zo maar door. De zwaardere categorie betekende een gewicht van onder de 2.150 kilo, een verbruik van onder de 11 l/100 km, ruimte voor vier personen en een laadvermogen van 400 kilo. Poeh. Mercedes zegt dat het ‘in die dagen zware eisen waren’.

Het merk presenteerde Auto 2000-concept op de IAA autoshow in Frankfurt in 1981 (weet je nog? Vroeger verzamelden mensen zich in het echt om naar nieuwe auto’s te kijken in plaats van naar een postzegel op Twitter). Audi en Volkswagen deden trouwens ook een gooi. Al die toekomstauto’s hadden downsize-motoren, en aangezien Audi kwam met een elegante sedan en VW met een soort afgeknotte hatchback, hadden ze daar duidelijk andere ideeën dan bij Mercedes, dat deze vrij lompe station presenteerde.

De Mercedes Auto 2000 sneed door de lucht

De ingenieurs legden speciale nadruk op de aerodynamica – de luchtweerstandscoëfficiënt van de Mercedes Auto 2000 was een aalgladde 0,28 Cw. Dat was voornamelijk te danken aan de Kamm-staart, die karakteristiek bleek voor elke eco-auto die sindsdien het daglicht heeft gezien. Een lange, aflopende daklijn die abrupt ophoudt, wat de lucht helpt zich sneller en soepeler over de auto te bewegen.

Een benzine, een diesel en een gasturbine

Er waren drie motoriseringen: een 3,8-liter V8 benzinemotor met de nieuwe bijzondere eigenschap dat hij bepaalde cilinders kon uitschakelen, een 3,3-liter twin-turbo zescilinder diesel en zelfs een gasturbine. Die vonden de ingenieurs vooral leuk vanwege zijn lage gewicht en geringe verbruik.

Er was niets heel futuristisch aan deze Mercedes – oké, de aan de zijkant scharnierende motorkap en glazen achterkant waren onderscheidend, maar veiligheid bleef troef. En dus hadden de voorstoelen geïntegreerde veiligheidsriemen, waren de kinderzitjes alvast ingebouwd en had hij voetgangersvriendelijke bumpers.

Geen zwevende ruimteauto dus, maar als je een beetje fantasie gebruikt, zit er in de Auto 2000 al een vleugje van de R-klasse die in 2005 werd gelanceerd. Des te interessanter is het dat die R-klasse bij zijn introductie rond de 2,1 ton woog en een 3,5-liter V6 benzinemotor had die 9,6 l/100 km verbruikte. Dat was de vooruitgang van twee decennia toekomst. Zie je? Gewoon laag mikken.