Of is het allebei een gevalletje ‘automobilistje pesten’?
Laatst kwamen we een fragment tegen van een demonstratie in 1966 door Britse automobilisten die tegen de nieuwe maximumsnelheid van 70 mph (113 km/u) waren. Ene Graham Arnold fulmineerde tegen ‘snelheidsbeperkingen, parkeerrestricties en alle kleinzielige beperkingen die automobilisten worden opgelegd’. Goh, en wij maar denken dat die zaken er ook zijn om automobilisten te helpen. Anders stonden alle wegen muurvast.
Zo blijkt nu dat snelheidslimieten op drukke snelwegen die met camera’s worden afgedwongen een positief effect hebben op de doorstroming en zo je reistijd verkorten. Dezer dagen hebben we een nieuw scala aan zaken die onze korte lontjes in brand zetten. Zo zijn veel mensen woest over een maximumsnelheid van 30 km/u in grote steden, die naar verwachting je wachttijd voor het rode stoplicht zal verkorten en nauwelijks effect zal hebben op je reistijd.
Milieuzones zijn ook zoiets. Ze bestraffen de vervuilers, maar als je [in het VK – red.] de overstap maakt naar een auto die jonger dan achttien jaar oud is, ontloop je de heffing. Klinkt redelijk. ‘Kleinzielige beperkingen’, ook bekend als ‘automobilistje pesten’, maken nu deel uit van een bredere cultuuroorlog. Waar nu ook EV’s in worden meegetrokken.
Zo wordt hier en daar de weerstand tegen milieuzones op één hoop gegooid met een verplicht tijdsbestek waarin nieuwe auto’s emissievrij moeten zijn.Het helpt niet dat het woord ‘emissies’ in beide maatregelen voorkomt.
Voor de duidelijkheid: milieuzones gaan om schadelijke uitstoot, partikels en NOx, die kanker en astma kunnen veroorzaken. Lokaal, dus. ‘Emissievrij’, dat gaat over het reduceren van de CO2-uitstoot vanwege de klimaatcrisis. Verschillende dingen, dus. Alleen wie zich met die cultuurstrijd verbonden voelt, heeft baat bij de verwarring.
Reacties