1e rij-indruk: Porsche Cayman S

De Porsche 911 is net vernieuwd, en dus is nu de Cayman aan de beurt. Hij profiteert vrolijk mee van de veranderingen aan z’n grote broer en wordt daar alleen maar beter van. Nóg beter.

 

Een Cayman kwam al akelig dicht in de buurt van een 911. De nieuwe Cayman maakt het alleen maar moeilijker. Natuurlijk: de 911 is das Original en heeft een status die zo goed als onaantastbaar is. Maar kijk even niet alleen naar de traditie en die status en beoordeel de Cayman puur op z’n kwaliteiten, en je hebt een érg serieuze sportauto. Sterker: vooral door z’n gunstiger gewichtsverhouding (middenmotor versus motor strak achterin) zul je, om een Cayman S bij te houden, toch echt met iets zwaarders dan een 911 Carrera moeten komen. En in het bezit zijn van een groot hart.

 

Nog beter dan hij al deed. Zo hebben de Cayman en Cayman S andere motoren gekregen: de nieuwe 2,9-liter van de Cayman heeft 20 pk meer dan z’n voorganger en zit nu op 265, de 3.4 van de S heeft met 320 pk zelfs 25 pk meer dan voorheen. Daarbij zijn ze respectievelijk 11 en 16 procent zuiniger (en dus schoner) geworden. Er zijn ook andere zaken die wezenlijk bijdragen aan de rijpret: het ‘scherper’ afgestelde onderstel, de nieuwste generatie PSM (Porsche Stability Management, hun ESP) en bovenal de sublieme versnellingsbak met dubbele koppeling, PDK. Die laatste is een juweel: schakelen gebeurt bliksemsnel, haast onvoelbaar en in de vol-automatische stand naar het lijkt altijd, altijd op het juiste moment. Zeker in combinatie met het actieve onderstel in de Sport-stand (de Sport Plus-stand is wel érg hard en hyperactief) heb je de beschikking over een fenomenaal sturende, bloedsnelle, heerlijk klinkende en briljant op de weg liggende sportauto.

 

Vooral de vanzelfsprekendheid waarmee de Cayman door de moeilijkste bochten heen te jagen valt, maakt indruk. We reden over Spaanse wegen die na een droge periode stevig natgeregend en dus spekglad waren, maar hadden zelden het gevoel dat de Cayman daar erg van onder de indruk was. Het PSM laat wat speels overstuur toe, maar grijpt in als de boel uit de hand dreigt te lopen. Het mooiste is dat het dat op een manier doet die zo subtiel is dat het lijkt alsof je het allemaal zelf gedaan hebt.

 

Weinig. De afwerking van de Cayman staat op berghoog niveau, de beperkte uiterlijke wijzigingen (grille, koplampen, achterlichten) zijn verklaarbaar vanuit de gedachte dat de Cayman er gewoon nog erg aantrekkelijk uitzag en rijtechnisch weten we nauwelijks hoe Porsche de volgende Cayman nog beter zou moeten maken. Twee tips daartoe: de spaken van het stuur en de deuropeners zijn van lelijk, glad en Porsche-onwaardig jakkes-plastic. En de knopjes om de bak handmatig te bedienen zitten op zo’n onhandige plek op het stuur dat je ze vaak per ongeluk bedient.

 

Simpel: een S met PDK. En dan hoeven wij ook meteen geen 911 meer – doen we met de 26.499 euro die we minimaal overhouden wel wat andere leuke dingen.

 

De Cayman is een briljante, eerlijke sportauto die, traditie en status daargelaten, bijna de nagel in de doodskist van de 911 zou kunnen zijn.

 

Technische gegevens Porsche Cayman