Renault Clio: 1e rij-indruk

TopGear stapt net uit de nieuwe Renault Clio. In ons komende nummer lees je het uitgebreide testverslag; nu alvast de highlights.

Testobject: Renault Clio
Uitvoering: TCe 100 Intens, TCe 130 EDC R.S. Line
Locatie: Evora, Portugal
Weersomstandigheden: 17 graden, bewolkt, buiig: typisch Nederlands lenteweer…

Nieuwe Renault Clio? Is ie nieuw dan?

We snappen je verwarring, maar zeker: hij is van A tot Z nieuw. Echt. Hij lijkt inderdaad nogal op zijn voorganger – pas als je beter kijkt zullen de verschillen opvallen. Aan die chroomrand langs de zijramen zie je het misschien het snelst. En dan vallen je daarna waarschijnlijk nog een hoop details op, maar het blijven details. In de grote lijnen blijft ook de vijfde generatie Renault Clio bovenal een Clio.

Daar maken ze zich lekker makkelijk af, dan…

Zou je kunnen zeggen. Aan de andere kant: van klanten (en dat zijn er nogal wat: alleen in Nederland werden er al zo’n 80.000 van de vorige verkocht) hoorde Renault dat er vooral niet te veel aan het uiterlijk veranderd moest worden. Dat beviel zo wel. Het interieur kon daarentegen wel wat upgrades gebruiken.

Dus het binnenste van de Renault Clio is wél aangepakt?

Zo! Daar is, op het wybertje op het stuur na, werkelijk helemaal niets bij het oude gebleven. En dat mist zijn effect niet. Het is een bijzonder prettig interieur geworden. Een groot touchscreen  domineert het dashboard. De meterboel is geheel digitaal en verkrijgbaar in twee formaten (op het grootste kun je dan ook navigatie-aanwijzingen te zien krijgen).

Liefhebbers van goedkoop broodtrommel-plastic zullen teleurgesteld zijn, want dat is met een lampje te zoeken. Afhankelijk van de uitvoering die je kiest is alles afgewerkt met zacht aanvoelende kunststof (Intens), fraai, koolstofvezel-achtig spul (R.S. Line) of zelfs leer (Initiale Paris). Het doet je af en toe vergeten dat je in een best klein autootje zit – een paar klasses hoger had zó gekund.

Hoe zit het met de ruimte in die nieuwe Renault Clio?

Voorin prima. De middenconsole is nogal groot uitgevallen, dat wel. Maar dat levert ook veel opbergruimte op: in totaal zo’n 26 liter. Achterin wordt het minder: je hoeft niet eens zo heel lang te zijn om met je knieën tegen de voorstoel te zitten. De hoofdruimte gaat nog wel. Hoewel de Renault Clio iets (paar millimeter) kleiner is geworden, nam de binnenruimte toe. Ook de bagageruimte (met redelijk forse tildrempel) werd 61 liter groter.

Motoren?

Vooralsnog zijn er drie: een 100 pk sterke driecilinder, een viercilinder van 130 pk en een diesel van 85 pk. De 130 pk-versie is altijd gekoppeld aan een zeventraps automaat met dubbele koppeling, de andere kun je krijgen met een handmatige vijf- (de instapversies) of zesbak, of een CVT-automaat. Die komt van Nissan (Japanners houden van CVT’s, vandaar). Er zit meer in de pijplijn: zo komt er in ieder geval een hybride (eind van het jaar).

Hoewel Renault de kaken stijf op elkaar houdt, moet het raar lopen wil er geen R.S. komen. Wat niet komt: een vol-elektrische (daar hebben ze de Zoe voor). Wat helaas ook niet terugkomt: de station. Vinden wij jammer, want dat vonden we een fraai ding, maar Nederland was zo’n beetje het enige land waar ie goed liep. De huidige Clio Station blijft echter tot eind van dit jaar te koop, dus wil je er een: wees snel.

Rijdt het?

Ja, prima. Wat misschien nog het meest opvalt, is hoe ontzettend stil de nieuwe Renault Clio is. Alleen bij optrekken zul je iets van de motor horen, verder nooit. Het hele onderstel is ook nieuw, en is even wennen. Heel gek: het lijkt in eerste instantie nogal stevig, zeker op goed asfalt. Wordt het wegdek echter minder, dan blijkt het onderstel daar juist uitstekend mee overweg te kunnen.

Het zal ook te maken hebben gehad met de 17″-velgen die onder onze R.S. Line zaten. Ook even wennen is de besturing. Het verschil tussen de lichtheid op lage snelheden en de zwaarte op snelwegtempo is enorm; bijna meer dan we ooit hebben meegemaakt. Het went echter snel en het stuurt echt erg goed, met zeker voldoende gevoel.

Aan de 100 pk-driecilinder zal het overgrote deel van de klanten genoeg hebben. De 130 pk-versie zal voor sportief ingestelden niet afdoende zijn, maar houdt het tempo er doorgaans vrij moeiteloos in. De automaat heeft nogal eens moeite te begrijpen wat je bedoelt; hij blijft te lang hangen of schakelt juist op als dat niet hoeft. Kan beter, maar je kunt altijd flipperen, als je dat wilt.

Nog leuke dingen?

Genoeg. Afhankelijk van de uitvoering, natuurlijk. Zo is er eventueel een rij-assistent die in de file je werk overneemt. Je kunt de meters en sfeerverlichting naar eigen smaak aanpassen. En er is een speciale Bose-stereo die érg goed klinkt. En er is natuurlijk een scala aan connectiviteitsdingen en veiligheidselektronica.

Dus?

Uitstekend ding, die nieuwe Renault Clio. Hij ziet er goed uit (zag ie al), heeft een erg fraai interieur gekregen en is ook technisch weer helemaal bijgespijkerd. Zijn enige probleem is de stevige concurrentie (VW Polo, net vernieuwde Peugeot 208 en Opel Corsa, en nog een hele trits zeer capabele kleintjes), maar hij heeft meer dan genoeg in huis om die het hoofd te bieden. Prijzen beginnen bij € 17.290 voor de Life; de top-Initiale Paris kost zomaar 10 mille meer.