Rolls-Royce Dawn: open glorie

Die arme Bentley Continental GT Convertible: jaren had ie het rijk alleen, nu wordt ie plots van alle kanten onder vuur genomen. Eerst Mercedes met de S-klasse Cabrio, nu Rolls-Royce met de voor hun begrippen relatief bescheiden Dawn.

De nieuwe open Rolls werd gepresenteerd in een sjiek, modern appartementengebouw in Londen, niet op de oprit van een naar sigaren ruikende gentleman's club. De Dawn is dan ook méér dan een Wraith zonder dak: hij zet een subtiele verschuiving in voor het hele merk Rolls-Royce.

Bijna 70 procent van z'n carrosseriepanelen zijn nieuw, en als je 'm in het echt ziet, straalt hij een frisse moderniteit uit die we nooit eerder met het venerabele Rolls-Royce associeerden. De naam verwijst naar de klassieke Silver Dawn, een flamboyant post-oorlogs slagschip dat toen ook al een nieuwe, glansrijke periode inluidde.

Hoewel de nieuwe Dawn dezelfde mate van dolce vita bezit, heeft hij een fris, stoer en jong voorkomen. 'We houden van de Silver Dawn,' zegt ontwerphoofd Giles Taylor tegen TopGear, 'maar de vrouwelijkheid van dat ontwerp is niet gepast bij dit nieuwe model. Als je kijkt naar de hoek van de voorruit en de manier waarop deze overvloeit in het stoffen dak, zie je dat het allemaal zo formeel niet meer hoeft te zijn.'

Daar heeft hij gelijk in. In tegenstelling tot ongeveer elke cabrio uit de geschiedenis ziet de Dawn er zelfs beter uit met het dak gesloten dan open. De hoeveelheid glas is vrij beperkt, de voorruit is steil, met als gevolg dat het geheel overkomt als een 21ste-eeuwse interpretatie van iets waarin Jay Gatsby of Al Capone zou rijden. Elk onderdeel van z'n carrosserie oogt strak en nauwkeurig afgebeiteld, en hoewel de Dawn z'n wielbasis deelt met de Wraith, ziet ie er kleiner en steviger uit, zonder dat ie de elegantie verliest die zo kenmerkend is voor Rolls-Royce.

Ook met het dak open lijken inzittenden discreet te zijn weggestopt achter de hoge taillelijn van de Dawn; hoewel je niet kunt beweren dat ze niet opvallen. Al was het maar vanwege de bijzondere kleurencombinatie die Rolls-Royce voor dit introductiemodel koos – nog een teken dat de das bij het merk wat losser is gaan zitten. Op dit vlak is alles mogelijk en wordt de limiet slechts gesteld door smaak en internationale wetgeving wat betreft bedreigde diersoorten.

De Dawn zoekt dezelfde balans tussen weelderigheid en imposante prestaties als de Ghost. Hij gebruikt dan ook de motor uit die auto, in plaats van de sterkere versie uit de Wraith; de 6,6-liter V12 levert 570 pk (de grote coupé doet 632 pk). Zoals te verwachten is de carrosserie danig versterkt om voor het gemis van een stalen dak te compenseren, maar Rolls-Royce houdt zich stil over het gewicht van de Dawn, evenals over torsiestijfheid. Nu is dat laatste ook niet een statistiekje waarmee een merk als dit te koop gaat lopen. Dat zou onflatteus zijn.

'Bij Rolls-Royce bouwen we niet alleen auto's, we ontwerpen ervaringen', zegt Taylor. 'Wanneer je ergens arriveert, moet je je voelen alsof je net van iets heel bijzonders getuige bent geweest. Vroeger kreeg je een idee van hoe het zou voelen om Cary Grant of Grace Kelly te zijn. De mensen en referentiepunten liggen nu weliswaar anders, maar het is nog steeds die belevenis die we voor je willen creëren.'

De Rolls-Royce Dawn maakt volgende week op de autoshow van Frankfurt zijn debuut. Vanaf komende lente zal ie op de weg verschijnen. De prijzen zijn nog niet bekend, maar komen hoe dan ook boven die van de Wraith te liggen – en die kost 360.000 euro in Nederland, bijna drie ton in België.