Volkswagen Scirocco (1974) vs Volkswagen T-Roc (2017)

Eh… die ene lijkt niet echt op die andere?

Klopt, ja. Maar wat betreft hun DNA zijn ze allebei gewoon derivaten van de VW Golf. Waar je naar kijkt, is 45 jaar technologische vooruitgang en door de markt ingegeven esthetische verandering. In 1974 kregen we een gave, door Giugiaro ontworpen kleine coupé gebaseerd op de botten van een Golf (eigenlijk alles behalve de aandrijving was anders dan in de Golf, trouwens). In 2017 kregen we de T-Roc, een kleine SUV. Zucht.

Maar er waren wel meer moderne Scirocco’s, toch?

Die waren er, zeker. Oorspronkelijk waren er twee generaties hoekige Scirocco’s, de eerste zie je op deze pagina (hij werd gemaakt van 1974 tot 1981), de tweede werd gebouwd tussen 1981 en 1992. Toen volgde de rondere wedergeboorte, in 2008, die uit productie werd gehaald in 2017 (en al veel eerder van de Nederlandse markt verdween wegens gebrek aan interesse). Het echte typische Golf-DNA stierf in feite met het verscheiden van de New Beetle, in juli van dit jaar. Eigenlijk is de T-Roc wat je krijgt als een niche te weinig geld oplevert.

Is de T-Roc echt slecht dan?

Nee, zeker niet zelfs. Het is een prima SUV, stijlvol en wat ruimer dan een gewone Golf. Hij rijdt prima zonder je helemaal door elkaar te schudden (17-inch velgen kunnen daar wel bij helpen), hij is zuinig en aantrekkelijk. Het is alleen jammer dat hij onder de VW T-modellenreeks valt (de T-Cross, de T-Roc, de Tiguan, de Touareg), want die kun je op een zeker moment niet allemaal meer uit elkaar houden. Je kunt zelfs de kenmerkende rijeigenschappen van de VW-familie onderscheiden zonder dat je een autotester met speciaal getalenteerde herkenningsbillen hoeft te zijn.

Maar wat maakt de Scirocco zo speciaal?

Ten eerste is er dat ontwerp van Italdesign c.q. Giugiaro. De oplettende beschouwer kan ook wel wat zaken herkennen van de eerste generatie Golf, maar het is toch vooral iets helders, iets opgeruimds, iets straks dat deze meer dan 40 jaar oude auto heeft en waar moderne VW’s niet aan kunnen tippen. Hij rijdt heel anders dan z’n neef uit die tijd, de eerste generatie Golf (zoals we ons dat herinneren, althans): wat scherper, met een andere gewichtsverdeling. Het zit ’m in de zwaarte en wijze waarop de besturing zich gedraagt. De aloude Golf en deze allereerste Scirocco zijn bepaald niet zo homogeen als de moderne modellen uit het immense VW-gamma.

Dus hij is beter dan de T-Roc?

Nee. Niet in de moderne zin, althans. Misschien keken we een beetje met een retro-roze bril, maar de T-Roc is – het mag geen verbazing wekken – op eigenlijk elk vlak beter. Hij rijdt beter, stopt beter, stuurt beter, gaat sneller. Je begrijpt wat we bedoelen. Ook werd je echt heel erg moe als je de Scirocco achteruit moest inparkeren, want hij had geen stuurbekrachtiging. Over ongelukken met deze opa wil je al helemaal niet nadenken, want waarschijnlijk had je na een aanrijding de kleine, turboloze 1,6-liter viercilinder op je schoot liggen.

Dus welke is beter?

Voor het moderne leven? Met heel grote voorsprong de T-Roc. Dat is echt een auto voor 2019. Maar pink je een traantje weg aan je denkt aan iets speciaals dat ooit voortkwam uit het bescheiden skelet van de allereerste Golf? Dan kun je niet om de Scirocco heen.