Als je net nahijgend van een paar schroeiende circuitrondes, waarin jij hem en hij jou alle hoeken van de baan heeft laten zien, uit de Giulia Quadri­foglio komt vallen, kan instappen in de bread and butter-diesel van die auto maar één ding betekenen: een enorme teleurstelling. Toch?

Verrassing: niets daarvan

Natuurlijk is het een totaal andere auto. Sterker: ze konden nauwelijks verder van elkaar verwijderd zijn. Maar ze delen zo veel componenten en zijn zozeer vanuit dezelfde visie ontwikkeld, dat ze wel degelijk een tweeling zijn – van twee totaal verschillende eitjes, dat dan weer wel.

Dat heeft alles te maken met het feit dat Alfa eerst de Quadrifoglio heeft ontwikkeld, en toen pas de normalere versies, in plaats van andersom, wat veel gebruikelijker is. Dat houdt in dat de gewonere Giulia’s niet alleen over datzelfde sportieve dna beschikken, maar ook over veel dezelfde onderdelen. Dat de Quadrifoglio een koolstofvezel aandrijfas heeft, komt bij dit soort supersporters (niet veel, maar toch) vaker voor. Dat de gewone lease-Giulia diezelfde aandrijfas óók heeft, is in deze klasse volkomen uniek.

Die ziens- en werkwijze vind je in de Giulia veel meer terug. Onze Alfa Romeo Giulia 2.2 JTD heeft natuurlijk geen koolstofvezel dak, en zijn carrosserie is niet aan alle kanten uitgeklopt, bespoilerd of van luchtgaten voorzien. Het is een fraaie, keurig nette sedan zoals eigenlijk alleen Alfa Romeo die kan maken – zo een die elke keer dat je naar hem kijkt weer een beetje mooier wordt.

Alfa’s top-diesel

Qua dieselmotor is dit (voorlopig) de topversie die, in de sfeer van die sportieve visie, over 180 pk vermogen beschikt. De trekkracht mag er ook wezen: 380 Nm, beschikbaar vanaf 1.500 lousy toeren per minuut – net iets meer dan stationair, dus. Het is een relatief grote motor, met zijn 2,2 liter, maar daar is ook in deze downsizing-tijden heus iets voor te zeggen: hij hoeft minder hard te werken dan kleine motortjes, wat het reële verbruik een stuk lager kan houden. Die opgegeven 4,2 l/100 km moet best benaderbaar zijn.

Deze motor is nu dus nog even de topper op dieselgebied, maar er is ook sprake van een überversie: die zou een biturbo V6 krijgen en eveneens met het roemruchte Klavertje Vier-logo verschijnen. Er zijn ook twee lichtere versies, van 136 en 150 pk. Die vallen, belangrijk voor Nederland, in het 21-procents bijtellingstarief. In het laatste kwartaal van 2016 – net op tijd voor de nieuwe bijtellingsregels – komt het snoepje voor de zakelijke rijder: de 21-procents­versie van deze 180 pk-variant. Die wordt echter alleen geleverd met de achttraps automaat, die nog eventjes op zich laat wachten – de handgeschakelde versies zijn er nu al.

De prestaties van de Alfa Romeo Giulia 2.2 JTD

Goed, zoals je kunt verwachten levert de Alfa Romeo Giulia 2.2 JTD zijn kracht met bijzonder speels gemak. In 7,2 seconden rij je 100 km/u en je stoomt onverdroten voort naar 230 km/u. Invoegen en inhaalacties zijn z’n ware kracht. In een vloek en een zucht zijn ze voorbij, waarbij het niet eens zo veel uitmaakt als je eigenlijk een versnellinkje te hoog zit: je hebt toch kracht zat. Direct na het starten en bij optrekken laat hij behoorlijk van zich horen (dat doen concurrenten beter), maar op koers is hij mooi stil.

De vering en demping hebben een sportief randje, maar zijn verder zeer comfortabel. Meer BMW dan Mercedes, zeg maar, en zo hoort het bij Alfa ook. Het weggedrag is onberispelijk. De Italianen claimen de meest directe besturing van het segment te hebben, en dat zou zomaar eens kunnen kloppen. Hij stuurt bijzonder scherp, al laat ook bij de Giulia de bekrachtiging weer iets te duidelijk merken dat hij ook meedoet. Kennelijk hebben fabrikanten en masse besloten dat dat is ‘wat de klant wil’, al kunnen wij ons niet herinneren dat ze ons daar ooit naar hebben gevraagd. Het is geen halszaak, maar het gaat wel ten koste van de communicatie – daar blijft nu een betrekkelijk vaag gemompel in de verte van over. Om in vergelijkende termen te blijven: BMW doet dat beter, maar Audi een stuk slechter.

Wij reden met de handmatige zesbak. Die is best in orde, tot je echt snel wilt gaan schakelen; dan wil hij nog wel eens nukkig doen. Nu zul je in een diesel als deze Alfa Romeo Giulia 2.2 JTD niet snel als een bezetene gaan zitten poken (waarom zou je, met zo veel trekkracht?), maar we moeten het er wel bij vertellen. Er is immers ook een uitmuntende automaat met dubbele koppeling, die wel eens de best mogelijke combinatie met deze motor zou kunnen zijn. Zeker omdat je met de bekende DNA-knop ook de schakeltijden kunt beïnvloeden om het maximale rendement uit de trekkracht van de motor te halen. Zelf schakelend heb je met zo’n diesel nog wel eens de neiging te ver door te trekken, waarvan je bepaald niet sneller gaat. Dat doet zo’n automaat gewoon beter.

Is het interieur de Alfa kwaliteit die we gewend zijn?

Verder is het leven aan boord heel, eh, Italiaans. Het interieur is typisch Alfa: loeistrak vormgegeven, met een af en toe aparte aandacht voor details. Zo kun je je afvragen of het stuur nou echt de beste plek voor de startknop is. Ach, als het goed genoeg is voor Ferrari… Het middenscherm is enorm breed en uitstekend afleesbaar, al verandert dat als de volle zon erop staat; dan wordt het snel flets, zeker vanuit de passagierspositie. De stoelen zitten stevig en erg goed, en ook achterin is het goed te doen. Als de mensen voor je een béétje aardig zijn, kun je het daar lang uithouden. De bagageruimte heeft een tildrempel(tje), maar is groot en uit te breiden naar heel groot als je de achterbank neergooit.

In deze uitvoering is de Alfa Romeo Giulia 2.2 JTD nét iets duurder dan vergelijkbare Audi’s en ­BMW’s, bij Mercedes ben je snel meer kwijt. Een competitieve prijs dus.

Er zal veel van afhangen of mensen weer bereid zijn Alfa het vertrouwen te schenken – ze zijn sinds het afscheid van de 159 toch een jaar of vier afwezig geweest in deze klasse en daar wordt je imago nooit beter van. Daarbij is het aanbod van de concurrenten er bepaald niet kleiner of kwalitatief minder op geworden. Je moet iemand ook nog eens die A4, C-klasse of 3-serie (of die SUV) uit z’n hoofd zien te praten en dat is een hele klus. Maar goed, Alfa heeft gedaan wat het kon en, op een paar kleinigheidjes na, een auto afgeleverd die zeker op die taak berekend is.

Motor
2.143 cc
viercilinder turbo
180 pk @ 3.750 tpm
380 Nm @ 1.500 tpm
Aandrijving
achterwielen
6v handbak
Prestaties
0-100 km/u in 7,2 s
top 230 km/u 4,2 l/100 km
109 g/km CO2 C
Afmetingen
4.643 x 1.873 x 1.436 mm (l x b x h)
2.820 mm (wielbasis)
1.349 kg 52 l (diesel)
450 / 1.200 l (bagage)
Prijzen
NL € 43.750 (25%)
B € 35.605

Vonnis
Alfa zou best eens hoge ogen kunnen gaan gooien met deze diesel. Het is ze in elk geval van harte ge­gund, want hij is mooi, rijdt voortreffelijk en doet de sportieve merkwaarden alle eer aan, zonder veel op comfort in te leveren. Ze zijn terug!

Reacties

Geef een reactie

(verplicht)