Audi R8 GT review: Is het een passend afscheid van de V10?

Wat het ook is dat de R8 zal vervangen als vlaggenschip van de snelheidsminnende Audi Sport-divisie, het zal een e-tron-logo dragen en een hoop batterijcellen en elektriciteit herbergen. Een kleine zestien jaar nadat de oorspronkelijke R8 V8 Audi’s eerste auto met middenmotor werd, kijk je nu naar de laatste. En nee, je kunt hem niet kopen. Er worden er maar 333 gemaakt en die zijn allemaal al verkocht.

Deze in beperkte oplage gebouwde Audi R8 GT is niet echt een ‘aero-auto’. Audi zegt dat alle uitstekende dingetjes samen met de wat grotere splitter en dikkere diffuser 300 kilo downforce genereren. Dat klinkt als een hele berg, totdat je de kleine lettertjes gaat lezen en erachter komt dat die indrukwekkende hoeveelheid pas wordt bereikt bij de topsnelheid van 325 km/u.

Je vergeet niet snel in welke auto je zit

De R8 GT wordt standaard uitgerust met een koolstofvezel stabilisatorstang vooraan. Samen met de gesmede wielen levert dat een gewichtsbesparing op van 20 kilo. Ook standaard zijn koolstofkeramische remmen en heel veel R8 GT-logo’s; op de achterkant, de dorpels, de vloermatten, de stoelen…

Nu we het er toch over hebben: die stoelen. De exemplaren die normaal gesproken in de R8 GT zitten, zijn niet heel erg bijzonder. En dus kun je een setje zinvollere kuipstoelen krijgen, maar daar moet je wel voor bijbetalen. Net als voor achttienvoudig verstelbare ophanging waarbij ook de rijhoogte 10 millimeter kan variëren. En voor besturing met een vaste overbrenging als alternatief voor Audi’s ‘dynamische’ snelheidsafhankelijke set-up.

Dat alles maakt van de Audi R8 GT een verwarrende auto. Het is een hardcore YOLO-afscheidseditie, en toch heeft Audi ervan afgezien om er meteen de ‘alle vlaggen uit’-versie van te maken die hij had kunnen zijn. Klaarblijkelijk was het niet de prioriteit om de R8 op de snelste manier met pensioen te sturen, maar op de leukste manier. Want dat is de reden dat we een nieuw knopje aantreffen om mee te spelen.

Zevenvoudig tractiecontrole-systeem

Genesteld in de lagere regionen van het stuur zit een knopje met een zwart-wit geblokte vlag. Dit activeert de zogeheten Torque Rear-modus van de R8 GT, een zevenvoudig tractiecontrole-systeem waarmee je bepaalt hoe dwars de auto precies mag gaan voordat de computers aan een reddingsoperatie beginnen.

Nu voelt Audi’s keuze om van de R8 GT een achterwielaandrijver te maken opeens logisch. Deze auto is een regelrechte hooligan met 620 pk op de achterwielen. Je krijgt zeven hulpniveaus om tegenop te boksen, terwijl je er gaandeweg achter komt of je wel zo handig bent als je dacht dat je was.

Nee, het systeem van Audi is uiteindelijk niet zo slim als Ferrari’s grensverleggende en haast griezelige Side Slip Angle Control. Daarbij zijn alle ingrepen onzichtbaar, waardoor het voelt alsof jij het helemaal zelf was die zojuist die enorme drift uitvoerde voor een uitzinnig publiek. Je beschermengeltjes gaan nooit in de weg van je ego zitten.

Eindoordeel van de Audi R8 GT

In de R8 GT kun je door je stoel heen met je billen voelen dat je binaire goede toverfee de ruwe randjes van je gebrek aan talent voortdurend actief aan het bijschaven is. En je kunt de overwerkte remmen ruiken als je na een paar rondjes uit de auto strompelt. Rondjes, ja. Want natuurlijk is dit soort gedrag alleen gepast op een afgesloten circuit. Het zou toch niet in je opkomen om zo’n systeem op de openbare weg te gebruiken, of wel soms?

Specificaties van de Audi R8 GT (2023)