Audi RS e-tron GT: heel anders dan de Porsche Taycan?

Wie ooit bang was dat de elektrische transitie saai zou zijn, wordt de laatste jaren op zijn wenken bediend. Nadat Elon Musk een voorzetje gaf, struikelen ’s werelds autobouwers over elkaar heen om de meest spectaculaire batterijmodellen op de markt te brengen. Je kunt het vergelijken met de horsepower race onder de Amerikaanse fabrikanten in de jaren zestig, die culmineerde in rammend snelle en spectaculaire musclecars. Of de Duitse strijd om de meest winnende compacte sedan te bouwen, waaraan we de BMW M3 en Mercedes 190 Evo overhielden – en de vele auto’s die zij inspireerden.

Toch is deze EV-race anders. Want waar een autobouwer bij benzineauto’s niet hoefde te zoeken naar karakter – de keuzes voor een bepaald type motor en transmissie mondden daar al snel in uit – is bij elektromotoren nog niet echt duidelijk hoe je ze ‘een merkidentiteit’ kunt laten uitdragen. Ze klinken hetzelfde (als in: bijna niet), ze doen hetzelfde (ogenblikkelijk heel hard gaan) en het belangrijkste: ze voelen allemaal hetzelfde aan. Dus zul je als fabrikant je creativiteit de vrije loop moeten laten en het zien te gooien op zaken als design en kunstmatig geluid, maar zeker ook besturing, remmen en onderstel.

Audi RS e-tron GT vs Porsche Taycan

Dit effect zullen we des te sterker zien wanneer een elektrisch platform voor meerdere merken wordt ingezet. De Porsche Taycan beet het spits af met het J1-platform van de VW Groep, en hoe: het is een van de heerlijkste, meest complete en zielvolle EV’s van dit moment. Ga er als Audi maar eens aan staan om je e-tron GT op dezelfde basis te bouwen en je niet alleen van de Taycan te onderscheiden, maar hem op je eigen manier te evenaren.

We zagen bij recente Audi RS-modellen een trend ontstaan van minder hardcore, vriendelijker gedrag. Het zorgde dat we de RS 5 typeerden als een ‘S5 Plus’ en nogal teleurgesteld waren in z’n uitvoering. Maar hier, bij de Audi RS e-tron GT, valt een en ander wonderwel op z’n plaats.

Op z’n kracht valt niets af te dingen: 646 pk en 830 Nm, net iets minder dan de Taycan Turbo. Z’n design is wat ons betreft een schot vol in de roos, met een laag, breed voorkomen dat hem tot misschien wel de gaafste Audi van het moment maakt. En in het interieur is de sfeer anders – overdadiger – dan in de Porsche.

Ander soort rijervaring

Maar qua rijden gooit de Audi RS e-tron GT het over een andere boeg. Er zit minder scherpte in de remmen door de langere slag van het pedaal. Zelfs in de Dynamic-stand blijft de besturing licht en het onderstel vriendelijk van aard, terwijl beide toch nauwgezette controle bieden. De power wordt net zo spookachtig effectief over de vier wielen verdeeld als bij de Taycan, wat inhoudt dat tractieproblemen worden voorkomen in plaats van opgelost. Zo ga je altijd knoerthard en zonder drama van je plek, als een betrapte UFO in een slechte sciencefictionfilm. Maar de algehele rijervaring is amper te vergelijken. Zelfs met de twee beruchte letters op z’n achterklep is de e-tron GT vriendelijk en voorkomend waar de Taycan het mes tussen de tanden zet.

Het is een beetje een voorzichtige RS, deze Audi RS e-tron GT. Misschien mocht ie niet harder en heftiger, om de Taycan niet te dicht te naderen. Of misschien is het een bewust pad dat Audi is ingeslagen; een nieuwe, minder extreme insteek voor hun topmodellen. Waarschijnlijk een combinatie van beide. Hoe dan ook is het resultaat een wezenlijk andere auto dan de opper-Porsche, waarmee je qua rauwe snelheid toch nauwelijks minder aan je trekken zult komen.

Specificaties Audi RS e-tron GT (2022)