Baby-crossovers

De crossover wint gestaag aan populariteit, helemaal in het segment van de allerkleinsten. Dus werd het tijd voor een test: vier stoer ogende supermini’s met SUV-ambities.

Het is een epidemie in de autowereld. Je ziet ze overal: De tweewielaangedreven crossovers. Van grote bakbeesten tot compacte middenklassers. Iedere zichzelf respecterende fabrikant heeft tegenwoordig een handjevol crossover-modellen in de prijslijst staan. Het begon bij de grotere modellen, maar sinds kort zijn de kleintjes aan de beurt: de supermini’s.

De voordelen van een crossover komen bij een kleine auto uitstekend tot hun recht. Door de hogere zitpositie ten opzichte van het wegdek waan je jezelf in een veel grotere auto. En dat neemt voor een groot deel het kwetsbare gevoel weg dat de bestuurder van een compacte auto wel eens kan bekruipen. De iets grotere dimensies van deze kleine crossovers levert bovendien extra binnenruimte op en dat is geen straf. Wat het uiterlijk betreft, zit het wel goed. Het crossover-concept geeft veel van de grotere modellen een wat brallerige uitstraling, maar bij deze kleine auto’s werkt het juist prima.

De Nissan Juke was er als een van de eersten bij. Peugeot en Renault hebben besloten om de verkoopcijfers van de Japanner eerst scherp in de gaten te houden voordat ze zelf een auto in dit segment ontwikkelden. Je kan het de Fransen niet kwalijk nemen dat ze de kat uit de boom wilden kijken. Na het smadelijk falen van hun eerdere pogingen om een non-conformistische kleine auto te introduceren, zijn ze wat voorzichtig geworden. Wat je ook mag denken van de huidige Franse inspanningen, de Captur en de 2008 zijn allicht beter uit de verf gekomen dan de onder een slecht gesternte geboren Renault Modus en de Peugeot 1007 met zijn malle schuifdeur.

Fiat is nog niet zover dat het zijn echte concurrent in dit segment op de markt brengt. Op de 500X moeten we nog even wachten. Vandaar dat we in deze test de Panda Trekking inzetten. De Trekking is de voorwielaangedreven versie van onze favoriete mini-SUV, de Panda 4×4. De Panda is weliswaar kleiner dan de andere drie auto’s, maar we zijn benieuwd: de populair geprijsde Italiaan kan door z’n brutale en eigenwijze karakter verrassend uit de hoek komen en in dat geval kan de Panda het de andere drie crossovers moeilijk maken.

Het sleutelwoord dat je in de catalogi van deze auto’s steeds weer terugziet is ‘urban’. Volgens de marketingjongens is urban foldertjestaal voor hip en progressief. Het suggereert dynamiek en een kosmopolitische levensstijl. Voor ons staat urban veelal synoniem aan ‘gaat niet erg snel’, dus hebben we voor dit viertal meteen maar gekozen voor een bescheiden motorisering en een relatief sobere uitrusting. Wanneer je zulke modellen te uitbundig optuigt met opties en extra’s ga je naar onze mening ook voorbij aan het karakter van compacte crossovers.

De twee naaste concurrenten, Peugeot en Renault, gaan in bijna alle opzichten gelijk op. In maat komen ze het meest overeen. Renault streeft naar wat zachtere lijnen en zet met de Captur een fraai ogende auto neer. Peugeot koos voor een wat ruigere benadering, waardoor de vormgeving van de 2008 er meer SUV-achtig uitziet dan die van de Captur. Van voren valt dat niet zo op, maar uit de vormgeving van de flanken van de Peugeot spreekt een onmiskenbare SUV-ambitie. De 2008 weet het op mysterieuze wijze voor elkaar te krijgen om er op foto’s beter uit te zien dan in werkelijkheid. Dat valt tegen. De dakdragers zijn handig, maar de optisch oplopende daklijn aan de achterkant is gebakken lucht en voegt geen ruimte toe. Zou het een voorzichtige vingerwijzing zijn naar de vroegere Matra Rancho?

De daklijn van de Juke loopt aan de achterkant juist extreem af. In combinatie met de breedgeschouderde wielkasten en de in het oog springende lampen ziet de Nissan er energiek uit, maar wanneer je langere tijd op de achterbank moet doorbrengen, of een flinke hoeveelheid bagage moet vervoeren, zal je al snel minder waardering voor de proporties van de Juke opbrengen. De Renault en Peugeot zijn duidelijk wél ontworpen met de hele familie in gedachten. Beiden beschikken over fatsoenlijke zitplaatsen achterin.

De Fiat heeft zelfs nog minder beenruimte achterin dan de Nissan Juke. De bagageruimte van deze generatie Panda is weliswaar groter dan die van z’n voorganger, maar steekt nog altijd schril af bij die van de andere auto’s in deze test, zelfs bij die van de Juke.

'Fiats tweecilindermotoren staan bekend om hun fluctuerende brandstofverbruik. Dat bleek'

In de basis is de Panda natuurlijk ook geen supermini. We moeten de vergelijking eerlijk houden. Deze Fiat is een excellente stadsauto en daar wreekt zich de vergelijking met de andere drie kandidaten. In z’n soort is de Panda misschien wel onverslaanbaar. Door z’n geringe afmetingen en het panoramische zicht rondom voelt de Panda zich in de nauwe straten van Europese steden prima thuis. Snel, wendbaar en in staat om de kleinste parkeerplek op te eisen. De grote veeruitslag van de Trekking gaat soepel om met verkeersdrempels en het gretige koppel van de tweecilinder TwinAir maakt de Panda tot de ultieme stadsauto. Alles is gericht op veelvuldig schakelen, optrekken en remmen. De versnellingspook zit dan ook lekker hoog en direct onder handbereik. Met z’n wat onbeholpen vierkante styling is de Panda aandoenlijk om te zien; de Fiat maakt ook slim gebruik van iedere vierkante centimeter ruimte die ‘m ter beschikking staat.

De Nissan, Peugeot en Renault zijn groter. Nét groot genoeg om hun bestuurder een snuifje van het gevoel te geven waar iedere SUV-eigenaar naar verlangt, namelijk de indruk boven de rest van het verkeer uit te steken. Toch zijn ze niet zo groot dat ze in de stad niet op hun plaats zijn.

De iets boven de kap uitstekende lampen van de Juke blijken heel handige oriëntatiepunten tijdens het manoeuvreren, maar verder is het zicht rondom buitengewoon slecht en is de achteruitrijcamera in de Tekna-uitvoering geen overbodige luxe.

De Peugeot en Renault hebben beide een comfortabele vering, die soepel overweg kan met verkeersdrempels. Die epidemie van gezwellen op het wegdek lijkt zich steeds meer tegen zichzelf te keren. Mensen kiezen in toenemende mate auto’s met vering die daar moeiteloos mee overweg kan zodat je de hindernissen nog een beetje vlot kunt nemen. De Nissan hoort niet tot die categorie. De configuratie van de Juke is nogal sportief en iedere keer dat je een drempel of hobbel tegenkomt, krijg je een flinke opdonder.

In de Allure-uitvoering biedt de 2008 een prima niveau van afwerking. Alles wat je aanraakt, voelt prettig aan: stuur, versnellingspook, handrem, deurknoppen, zelfs het neopreenachtige materiaal op het dashboard. De 2008 heeft ook geweldige stoelen. Het stuur is klein en staat relatief laag waardoor je over het stuur heen de instrumenten kunt aflezen, vooropgesteld dat je de rugleuning niet al te ver achterover zet. In een crossover is dat geen probleem. Daarin wil je juist hoog en rechtop in zitten.

Mogelijk leek de materiaalkeuze voor het interieur van de Renault in de ontwerpfase een goed idee, maar in realiteit valt het fors tegen. Het enige dat wij mooi vinden, is de bekleding van de stoelen. Die stoelen bieden overigens weinig steun in de onderrug. De Captur heeft wel een zee aan beenruimte en verstelbare zitplaatsen achterin. Zelfs wanneer die zitplekken helemaal naar achter staan, blijft er een fatsoenlijke bagageruimte over. Snelheidsmeter en toerenteller van de Juke doen denken aan het display van een motorfiets, maar dan met een dakje erboven. Ook is er een multifunctioneel display, waarvan onder anderen het geleverde vermogen, het koppel en het verbruik valt af te lezen. Een eenvoudig systeem; niet zo geavanceerd als dat van de Renault. Het schermpje van het navigatiesysteem van de Nissan is minuscuul en daardoor slecht afleesbaar.

De Peugeot en Renault zijn uitgerust met een relatief simpel navigatiesysteem. De Fiat heeft een optioneel TomTom-systeem dat gekoppeld is aan het motormanagementsysteem waardoor gegevens omtrent de verbruikscijfers kunnen worden getoond. Dat kan nuttig zijn, want Fiats tweecilindermotoren staan bekend om hun fluctuerende brandstofverbruik. Dat bleek. In de stad was de Fiat veel economischer dan de andere drie auto’s, maar op de buitenweg en de snelweg zijn de rollen omgekeerd. Het verbruik van de Panda kwam overeen met dat van de Peugeot en de Renault en met onze rijstijl noteerden wij voor deze drie auto’s een gemiddeld gebruik van ongeveer 1 op 14. De Nissan deed het wat minder goed, met een gemiddelde van 1 op 12,4.

Dat de werkelijke verbruikscijfers fors kunnen afwijken van de fabrieksopgave is bekend. Volgens de officiële cijfers zou de Fiat in verbruik en uitstoot aanmerkelijk beter moeten scoren dan de Peugeot en Renault en zou de Nissan juist fors achterblijven bij de twee Fransen. Van de Nissan is dat voorstelbaar. De Juke heeft meer vermogen dan de andere drie auto’s, maar is ook aanzienlijk zwaarder. Toch voelt de Juke pittiger aan dan de Captur en de 2008.

De acceleratie en topsnelheid van de Fiat zijn vergelijkbaar met die van de Nissan. Het levendige motortje van de Panda is een gezellige metgezel. De Trekking kwettert lekker door en het is net alsof het TwinAir-motortje hele gesprekken met je voert. Afhankelijk van de omstandigheden en het toerental klinkt het afwisselend brommerig en sikkeneurig, pruttelend en uiterst tevreden, of juist opgewekt en energiek.

De Captur en de 2008 hebben allebei een driecilinder. Met name de turbomotor van de Renault komt wat geluid betreft prima uit de hoek. De Fiat en de Renault hebben allebei een eco-knop die het vermogen drukt. Activeer je dat systeem, dan voelen zowel de Panda als de Captur net zo sloom aan als de 2008. Schakel je het systeem uit, dan is de trekkracht in het middelste toerengebied precies wat je zou verwachten op basis van het koppel dat beide motoren kunnen leveren. De motor van de Renault klinkt niet alleen beter dan die van de Peugeot, hij is ook veel sneller. Ook de kwaliteit van de versnellingsbak van de Captur laat die van de 2008 ver achter zich.

Laten we reëel blijven. Met deze bescheiden motorisering is geen van de auto’s geschikt voor een snelle inhaalmanoeuvre. Daarvoor ontbreekt het ze aan acceleratievermogen. De langzaamste, de Peugeot, doet er maar liefst 13,5 seconden over om van 0 naar 100 km/u te gaan. Dat is dan nog uitsluitend het geval wanneer de auto leeg is, want met volle belading durven we niet te voorspellen hoe veel minuten het duurt. In zo’n geval strekt het meenemen van voldoende lectuur waarschijnlijk tot aanbeveling.

'Het instapmodel van de Captur is nauwelijks duurder dan de Panda Trekking, maar dan heb je wel veel meer auto voor je geld'

De Nissan heeft een traditionele Japanse viercilinder. Geen geweldig klinkende motor, wel effectief. Zeker wanneer je hem op toeren brengt. De Juke is lawaaiig, iets dat nog versterkt wordt door de lage overbrengingsverhoudingen, het zoemende wespengeluid van de motor en het niet aflatende bandengeruis. Op de snelweg is de Nissan met afstand het rumoerigst. Ook de Peugeot is niet erg stil. Zowel in de 2008 als de Juke is het bij snelheden boven de 80 km/u lastig om de radio goed te kunnen horen. De Renault heeft daar geen last van en is bovendien uitgerust met een veel betere stereo-installatie.

Verrassend genoeg is ook de Panda stiller dan de Juke en de 2008. Gezien het forse profiel op de stoere bandjes van de Trekking is dat opmerkelijk. Die banden zijn overigens niet nadelig voor het weggedrag van de Fiat. De Panda draait gretig in, heeft meer dan voldoende grip, laat je ruim tevoren weten wat er te gebeuren staat en gaat prima overweg met kuilen, gaten en hobbels. Vanzelfsprekend helt de Panda af en toe flink over, maar dat hoort bij ‘m. Het is zeker niet storend en eigenlijk zelfs best grappig.

Ook de 2008 reageert snel en accuraat. Op een bochtig traject (of dat nou op een buitenweg of over snel genomen rotondes in de stad is) toont de Peugeot zich een geanimeerde reisgenoot die de stemming er goed in weet te houden. Net als de Juke heeft de 2008 een nare eigenschap die we wel vaker zien bij SUV’s: een uiterst stugge stabilisatorstang om teveel overhellen te voorkomen. Het resultaat is dat de auto flink door elkaar wordt geschud wanneer je aan één kant van de auto een oneffenheid raakt. Verder staat de nerveuze besturing er borg voor dat je vrijwel zeker uit je rijbaan schiet wanneer je je arm uitstrekt om het touchscreen te bedienen.

De rijeigenschappen van de Renault zijn op de meeste vlakken beter dan die van de andere auto’s. Geen onnodige geluidsoverlast, geen geprononceerd overhellen in bochten en een fijne, progressieve besturing. De Captur voelt volwassen aan en is minder nerveus en vooral veel stiller dan de 2008.

De solide rijeigenschappen van de Juke maken het tot een prettige auto op glad gebaande wegen, ook omdat de evenwichtig aanvoelende besturing en het chassis van de Nissan zich prima lenen om bochten en rotondes in hoog tempo te nemen. De direct schakelende versnellingsbak past in dat plaatje.

Toch gaat het bij deze auto’s niet alleen om de rijeigenschappen. Als het daarom zou gaan, kun je beter iets kiezen met een lager zwaartepunt en meer vermogen. Een Citroën DS3 of een Mini Cooper, bijvoorbeeld.

Deze kleine crossovers moeten zich bewijzen op andere vlakken. Hun stoere uitstraling bijvoorbeeld. Of hun grotere hoogte en daardoor makkelijker instap.

Uiteindelijk zijn het alle vier prima allrounders, maar wat nu als je naar meer zoekt? Als een goede crossover in jouw optiek beslist overweg moet kunnen met ruwe hobbelige paden en terrein, dan heeft Fiat een speciaal esp-systeem om je het leven makkelijker te maken onder glibberige condities. Sommige modellen van de 2008 zijn leverbaar met een nog geavanceerder uitvoering van een dergelijk systeem, waarbij je kunt kiezen tussen diverse typen terrein, maar dat systeem is alleen leverbaar in de uitvoeringen met een zwaardere motor. We reden daar wel eens mee, maar echt veel verschil maakte het niet – zo’n systeem is daarmee voor de 2008 overbodig.

Terug naar normale omstandigheden: de Fiat is onverslaanbaar in de stad, maar buiten de bebouwde kom wordt het erg marginaal. De Panda is ook hooguit een 2+2, dus de ruimte is beperkt. Wij vinden het een charmante auto, maar voor de meeste mensen zal het uitrustingsniveau spartaans aandoen. Daar zit wat in: het instapmodel van de Captur is nauwelijks duurder dan de Panda Trekking, maar dan heb je wel veel meer auto voor je geld.

De Captur en de 2008 komen uit vergelijkbare Franse stallen en zijn gestoeld op dezelfde gedachte. De Fransen waren er in dit segment bewust pas laat bij. Ze hebben rustig kunnen nadenken hoe ze vorm zouden geven aan deze crossovers en dat is goed gelukt. Bij de Peugeot 2008 valt vooral het fraaie interieur op. Dat van de Renault laat steken vallen, maar de Renault Captur is voor ons zonder twijfel de winnaar. Grotere verfijning en raffinement dan de andere drie kandidaten, een soepele turbomotor en een geweldig chassis. Dat zullen doorslaggevende argumenten zijn vanuit de optiek van de bestuurder.

Voldoende ruimte achterin, een vrolijk uiterlijk en slimme marketing zal de passagiers al snel over de streep trekken. Die passagiers, dat zullen hier over het algemeen kinderen zijn. Kinderen kunnen flink zeuren, dus wij vermoeden dat ze wellicht een grotere stem in de uiteindelijke keuze hebben dan menig ouder beseft. Wordt het uiteindelijk toch de Captur, dan is dat beslist geen slechte keuze.

Peugeot 2008 1.2 VTi Allure

Prijs: € 21.590 (NL) / € 18.700 (BE)

Motor: 1.199 cc, driecilinder turbo, benzine

Vermogen: 82 pk @ 5.750 tpm

Koppel: 118 Nm @ 2.750 tpm

Gemiddeld verbruik: 1 op 20,4 (fabrieksopgave)

CO2: 114 g/km

Aandrijving: voorwielen, 5 versnellingen handgeschakeld

Prestaties: 0-100 km/u in 13,5 s, top 169 km/u

Gewicht: 1.020 kg

 

Fiat Panda Trekking TwinAir

Prijs: € 15.395 (NL) / € 14.450 (BE)

Motor: 875 cc, tweecilinder turbo, benzine

Vermogen: 85 pk @ 5.500 tpm

Koppel: 145 Nm @ 1.900 tpm

Gemiddeld verbruik: 1 op 23,8 (fabrieksopgave)

CO2: 95 g/km

Aandrijving: voorwielen, 5 versnellingen handgeschakeld

Prestaties: 0-100 km/u in 12,0 s, top 177 km/u

Gewicht: 950 kg

 

Renault Captur TCe 90 Dynamique

Prijs: € 19.490 (NL) / € 19.000 (BE, Energy Intens)

Motor: 898 cc, driecilinder turbo, benzine

Vermogen: 90 pk @ 5.250 tpm

Koppel: 135 Nm @ 2.500 tpm

Gemiddeld verbruik: 1 op 20,4 (fabrieksopgave)

CO2: 113 g/km

Aandrijving: voorwielen, 5 versnellingen handgeschakeld

Prestaties: 0-100 km/u in 12,9 s, top 171 km/u

Gewicht: 1.076 kg

 

Nissan Juke 1.6 Tekna

Prijs: € 25.900 (NL) / € 21.170 (BE)

Motor: 1.598 cc, viercilinder turbo, benzine

Vermogen: 117 pk @ 6.000 tpm

Koppel: 157 Nm @ 4.000 tpm

Gemiddeld verbruik: 1 op 17,2 (fabrieksopgave)

CO2: 136 g/km

Aandrijving: voorwielen, 5 versnellingen handgeschakeld

Prestaties: 0-100 km/u in 11,0 s, top 178 km/u

Gewicht: 1.213 kg