Wat is de beste milieuvriendelijke GT? De Bentley Continental GT of Maserati Granturismo Folgore (review)

Op de een of andere manier zijn we er in de loop der jaren van overtuigd geraakt dat ‘snel’ gepaard moetgaan met een totaal gebrek aan comfort. Deze twee auto’s ontkrachten die mythe al in de eerste paar meters. Beide bewegen zich zo vloeiend en ‘op kussentjes’ dat alle scherpe en ruige randjes van akelig wegdek worden gladgestreken. En als je dan een rustig stukje tegenkomt, laten ze alles en iedereen, op hooguit de meest toegewijde sportwagens na, hun hielen zien.

Op een circuit zullen ze misschien niet de snelste zijn, maar bij een robbertje stoeien op gevarieerd wegdek zullen ze de meeste andere auto’s voor aap zetten. Het zijn grand tourers – de allrounders in de wereld der snelle auto’s. En ze hebben allebei een badge die geschiedenis meedraagt en respect afdwingt. De Bentley Continental GT en de Maserati GranTurismo Folgore.

Plug-in hybride versus elektrisch

De ene is een plug-in hybride, de andere elektrisch, dat klopt. Maar waar het verschillende visies zijn op ‘wat een GT tot een goede GT maakt’, vertegenwoordigen ze allebei iets anders – en op hun eigen manier iets heel speciaals. Natuurlijk gaat het bij elke GT per definitie om compromissen, maar het is de elegantie waarmee de afwegingen worden gemaakt die het verschil tussen goed en slecht oplevert.

Je kunt grote afstanden aaneenrijgen in een 911 GT3 RS, maar comfortabel gaat dat niet worden; uiteindelijk nemen je billen de vorm van de koolstofvezel kuipstoeltjes aan. En je kunt een Rolls-Royce Phantom wel over een bergweggetje smijten, maar het zal aanvoelen alsof je een zestiende-eeuws galjoen rond Kaap de Goede Hoop probeert te loodsen. Maar dan met een betere stereo.

Wat we hier hebben is een stel prachtig uitgevallen onderhandelingen tussen comfortabele afstanden/dagelijks gebruik en hersenkrakende snelheid. Beide met twee deuren en vier zitplaatsen (hoewel niet per se met plek voor vier paar benen). Beide hebben de beschikking over buitengewone hoeveelheden vermogen en trekkracht, een luxueuze uitrusting, een stevig gewicht en een prijs die op geen enkele manier leuk genoemd kan worden. Ze zijn hetzelfde, en toch ook zeker niet.

Bezoek aan een vriendelijke plastisch chirurg

Laten we maar eens beginnen met de Bentley: de nieuwe plug-in hybride V8. De makkelijkste manier om hem te herkennen is dat ie nu eyeliner rond z’n koplampen heeft. Hij heeft nog altijd die messcherpe vouwen in zijn carrosserie, dat typische gezicht en het grote lichaam van een Bentley. Hij is naar een vriendelijke plastisch chirurg geweest en heeft daar wat degelijk faceliftwerk laten doen. Heel erg Bentley – daar pakken ze van de ‘luties’ altijd eerder de evo dan de revo. Maar bij deze verandering zit het grootste gedeelte onderhuids.

De Maserati Folgore ziet er ook uit als… een GranTurismo. Dat klinkt misschien niet direct positief, maar zo is het wel bedoeld. Dit is een auto die enorm lekker in zijn vel zit. Geen pretenties; je kunt aan weinig dingen zien dat hij elektrisch is, op een paar badges en speciale wielen na. Wonderbaarlijk, gezien het feit dat dit een elektrische auto is die er dankzij slimme technische oplossingen tóch normaal uitziet.

Hij is er ook met een Nettuno V6-motor, maar deze Folgore EV is het interessantst. De accu herbergt zo’n 83 kWh aan bruikbare energie, maar zit niet, zoals bij de meeste elektrische auto’s, onder de vloer. Hij zit in wat Maserati een ‘T-bone’ noemt: onder de neus en in wat normaliter de transmissietunnel zou zijn. Zo zit je dus echt ‘in’ deze GranTurismo. Hij is 1.353 millimeter hoog; laag voor een EV, en 44 millimeter lager dan de Continental.

Nog niet eens zo zwaar voor een elektrische auto

En dat heeft zijn gevolgen voor de balans. Hij heeft een 50/50-gewichtsverdeling en is met 2.260 kilo niet eens zó zwaar, voor een elektrische auto dan. Het platform bestaat voor 65 procent uit aluminium (er wordt ook magnesium en hoogwaardig staal gebruikt) en is ontworpen om modulair te zijn: het kan voor zowel verbrandingsmotoren als elektra dienen, en heeft zo een wat natuurlijker uitgangspunt.

We zijn er niet helemaal zeker van dat het nou méér grip oplevert dan een conventioneel skateboardplatform, maar het is in ieder geval intuïtiever. En tsjonge, wat kun je er een lol mee hebben. Oké, de wegen zijn wat vettig tijdens onze test, als ze al niet met een laagje ijs zijn bedekt.

Maar een pk of 750 in de Corsa-modus, met een onmiddellijk aanspreekbaar koppel van, jawel, 1.350 Nm, komt neer op spinnende achterwielen bij 110 km/u als je vol op het rechterpedaal gaat staan en de tractiecontrole in zijn slaapstand hebt gezet. Hij heeft drie motoren en is vierwielaangedreven, maar voelt aan als een achterwielaandrijver. De voorste motor heeft 400 pk om de boel mee recht te trekken als ie dat nodig vindt, dankzij slimme rekenkunde en digitale reactietijden.

Pk’s uitdelen naar eigen goedddunken

En dus kan de Folgore eigenlijk pk’s naar eigen goeddunken uitdelen. Je kunt de volle 750 pk naar de achteras sturen, of tot 400 pk naar één enkel achterwiel of de vooras, mocht een of andere bizarre gripsituatie dat vereisen. Met drie motoren kun je met grotere precisie ‘koppelverdelen’ dan met een enkele motor op elke as – je kunt de auto scherper de bocht om krijgen, minder laten ondersturen en de bewegingen van de carrosserie onder controle krijgen.

Doe het verkeerd en de auto voelt nep aan, alsof ie nergens mee in verbinding staat. Doe het goed en de auto is strak, trefzeker en gripgraag. Maserati heeft het goed gedaan. Ja, hij wordt een handjevol als het ESP uitstaat en ja, de voorkant zal zichzelf uiteindelijk altijd recht proberen te trekken. Maar deze auto voelt meer aan als een 911 Turbo dan als een GranTurismo. En dat is een groot compliment.

De Bentley is zo ontspannend als een warm bad en een tabletje valium, met Rolls-achtig comfort. Iets met deze meegaandheid en wolligheid kan niet echt presteren als de zaken bochtiger worden. Maar als je naar de Sport-modus gaat en het systeem op ‘alles aan’ zet, transformeert hij. De besturing is misschien een tikje aan de trage kant, maar wel accuraat, en de controle over de ooit zo loom lijkende carrosserie is heel behoorlijk voor zo’n grote auto. Hij voelt altijd ‘vierkanter’, meer vierwielaangedreven aan dan de Maserati, maar mik hem een bocht in en de auto zal de apex aanvallen en er aan de andere kant met een toefje overstuur uit komen. Jekyll, ontmoet Hyde.

De V8 klinkt als ver weg klinkend onweer

Hoewel de Folgore zo’n beetje op elk front sneller en directer is, zit er een glorieuze hoeveelheid meedogenloosheid in de Continental. De manier waarop de V8 er als een ver weg klinkende klap onweer in beukt, de manier waarop hij als een bullebak een paar arme bochten aanpakt, de manier waarop hij zijn gewicht weet te verhullen bij het remmen en van positie veranderen. Hij is op snelheid op een haast geologische manier solide.

Dit voelt aan als een Continental, ziet eruit als een Continental, maar heeft meer ballen dan ooit tevoren. Hij stijgt in alle opzichten boven de laatste-generatie W12 uit, behalve dan het aantal cilinders. Hij heeft dankzij zijn vierwielbesturing nu zelfs een fatsoenlijke draaicirkel. En in deze Candy Red-lak is hij een ware revelatie.

Beide zijn ‘vlot zat’. De Bentley gaat naar 100 km/u in 3,2 seconden en buldert door tot 335 km/u. Al is het een belachelijk gezicht om een Bentley kopstoten aan de horizon te zien uitdelen met een vleugje wielspin. De Folgore is nog een halve seconde sneller en je kunt je passagiers er behoorlijk misselijk in rijden. Bentleys briljante mix van batterijen, V8 en achttraps automaat is subliem, maar de GranTurismo is echt één naadloos brok snelheid.

Bizarre prestaties voor de Maserati

En als je van zoveel vermogen al gekke dingen gaat doen, dan ga je dat met dit soort bakken koppel al helemaal. Er is geen inhaalmogelijkheid zo marginaal of je kunt het, ergens in het midden van dat lange gebied, veilig voor elkaar krijgen. De Folgore gaat door tot 320 km/u en doet het standaardsprintje in 2,7 seconden. Dat is niet gewoon snel, dat is gaan als de bliksem.

En het goede nieuws beperkt zich niet tot het uiterlijk en de prestaties, want beide zijn ook vanbinnen absoluut speciaal. De Maserati zit ergens tussen de nieuwe school en de oude in, met lasergesneden gerecyclede stoffen, koolstofvezel elementen waar koper doorheen is geweven, nieuwe digitale displays en die lekker lage zitpositie. Het geheel oogt prachtig en komt over als een grote verandering voor het merk.

En toch zul je, als je wat beter gaat kijken, ook wat mindere dingetjes tegenkomen. Het voelt allemaal wat licht en flodderig aan, geeft niet dat granieten gevoel dat je krijgt van de Bentley, en die drukknopjes voor de versnellingen passen er niet helemaal bij. Met degene die besloten heeft dat de richtingaanwijzer moet klinken als een oude stationsklok moet ook eens een gesprekje worden gevoerd. Kleinigheidjes, maar als de rest van de auto zo goed voor elkaar is, doen ze ertoe.

Kwaliteit van de Bentley is niet te evenaren

Het helpt ook niet dat de Bentley een haast ouderwets eerbiedwaardige kwaliteit heeft die gewoon niet te negeren is. Je kunt een Continental zo samenstellen als je hem wilt hebben, en hem dan gewoon tot je dood houden. Hij is degelijk en onverwoestbaar, en zelfs al is ie niet wezenlijk veranderd sinds de vorige generatie, hij is ontzettend bruikbaar en intuïtief te bedienen. Het is niet allemaal hosanna, echter: beide hebben verbazingwekkend kleine bagageruimtes, en hoewel de achterbank van de Bentley net iets meer hoofdruimte biedt dan die van de Maserati, wil je daar als volwassene in geen van beide auto’s veel tijd doorbrengen.

Dus, wat is ons oordeel over deze zeer verschillende grote toermachines? Wel, een van de olifanten in de kamer is het hele idee van toeren. Daarvoor heb je namelijk bereik nodig. We kunnen de uiterst optimistische, 500 kilometer verklarende WLTP-actieradius rustig even buiten beschouwing laten; in de vrieskou en met wat stevig werk van de rechtervoet kwam de Folgore uit op een verbruik van 32,7 kWh/100 km. Dat is ongeveer 257 kilometer bereik; niet genoeg voor werkelijk gebruiksgemak tijdens een lange reis, omdat je niet met 0 procent batterij bij een lader kunt aankomen.

De Bentley, ter referentie, heeft een 80 liter grote benzinetank en een accu waarmee je 70 kilometer ver komt. Dan heb je het dus over 860 kilometer gemak (minder als je alleen maar aan het rammen bent, natuurlijk), zij het dat je er dan wel weer 160 euro aan slurp in mag gooien. De Folgore gooiden we bij een lader ‘vol’ voor 8,83 euro, en daar hebben we 386 kilometer mee gedaan. Dat is… de moeite van het overwegen waard, hoe goed je ook bij kas zit.

En, wie wint de dubbeltest?

Wat betekent dat de Bentley de betere keuze lijkt als het erom gaat welke de beste grand tourer is. Hij biedt gebruiksgemak en heeft een elegante gespleten persoonlijkheid. Hij is de beste Bentley GT die hij kan zijn. Die mix van sportieve capaciteiten en kalm comfort (waarbij de elektrische support helpt) leidt tot enorme tevredenheid, en de compromissen waar we het eerder over hadden zijn hier tot in de perfectie uitgewerkt. Ja, hij is echt zo goed.

Maar de Maserati GranTurismo Folgore is ook buitengewoon, in die zin dat hij het idee van wat een gran turismo werkelijk is heeft weten om te vormen, meer als Maserati-model dan als type auto. Hij is snel, leuk, sober en stijlvol – volwassen en vol-elektrisch, op een manier die erg goed bij het merk past.

En er is ruimte voor meer: de motoren die erin zitten, kunnen tot wel 1.200 pk leveren, dus een Trofeo Corsa of ‘Furioso’-variant behoort tot de mogelijkheden. Hij is veel meer een dagelijks rijdbare auto dan een sportauto. Daar wordt ie alleen maar beter van, maar het maakt van hem niet per se een elektrische GT. Nog niet. Dus voor nu wint de Bentley – nog even – een fraaie beker met een handgestikt leren handvat van heel lieve koeien.

Alternatieven voor beiden

PORSCHE TAYCAN TURBO S/AUDI RS E-TRON GT

De Duitse tweeling. De Taycan Turbo GT is de snelste, maar de Turbo S is snel zat. Audi’s RS E-Tron GT is wat softer. Allebei goede opties

Prijs € 219.600/€ 151.990 (NL) / € 213.600/€ 155.550 (B)

ASTON MARTIN DB12

Soortgelijke power en snelheid als onze twee kandidaten. Mooi, maar rijdt iets minder goed. Zit qua vibe ergens tussen deze twee in

Prijs € 309.807 (NL) / € 232.000 (B)

FERRARI PUROSANGUE

Oké, een buitenbeentje. De Purosangue is een V12-lawaaipapegaai met wandelschoenen, uiterst geschikt voor toeren. Het probleem? De prijs begint bij 6 euroton…

Prijs € 600.084 (NL) / € 444.749 (B)

Oordeel

Winnaar: Bentley Continental GT

Exceptionele grand tourer met een kwaliteit die bijna ouderwets overkomt
Score: 18/20

Runner up: Maserati Granturismo Folgore

Fantastische elektrische sportauto die veel goeds voor de elektrische toekomst van Maserati voorspelt
Score: 18/20