Autotest

Cadillac ATS-V Coupé Premium: slimmekracht

Een spierbundel met weinig inhoud, of toch een behendig sportman?

Door Ruben Baeten

Gepubliceerd op 22 juli 2016 om 15:00 uur

De meest excentrieke sportcoupé komt niet uit Duitsland of Japan. Het is de op en top Amerikaanse Cadillac ATS-V, die misschien het nodige Nürburgring-gedrag vertoont, maar je niet laat vergeten waar hij vandaan komt.

Het is altijd verleidelijk geweest om alles wat uit de Verenigde Staten komt en veel pk’s heeft meteen maar weg te zetten als log en lomp musclecar-spul, enkel bedoeld om hard en luid van stoplicht naar stoplicht te knallen. Ervaringsdeskundigen weten dat dit stigma al tijden niet meer terecht is. De vraag is: wat krijgen we voor dat klassieke, rechtlijnige geweld in de plaats? Deze Cadillac ATS-V Coupé, bijvoorbeeld.

Had je vijftien jaar geleden beweerd dat Cadillac vooraan zou staan bij het pesten van de gevestigde performance-orde, dan kon je waarschijnlijk rekenen op een slabbetje en een meewarige aai over je bol. Cadillac, bekend van de gemoedelijke opa-boten met motorkappen zo lang als een Fiat Panda; wat had dat merk met sportiviteit te maken? Een hoop, sinds de hoge piefen in Detroit besloten dat hun auto’s ‘jong en dynamisch’ moesten zijn. Plots kwamen er compacte carrosserieën met strakke onderstellen en potente motoren. De CTS-V trapte elf jaar geleden de extra hete V-Series af. Het nieuwste wapenfeit is deze ATS-V. Hij is er als sedan of coupé en met zowel een handbak (niet in Nederland) als een automaat.

Die laatste is niet misselijk: het is dezelfde achttraps transmissie die in de Chevrolet Corvette te vinden is. Hij hoeft in de ATS-V bepaald niet minder hard te werken. De speciaal voor dit model ontwikkelde 3,6-liter biturbo V6 levert meer vermogen – 470 pk tegen 466 voor de ‘Vette – en nauwelijks minder koppel.

Dat zorgt zeker voor vrij bizarre prestaties?

Reken maar. Zet je de ATS-V naast de BMW M4 en Mercedes-AMG C 63, dan zie je dat hij als enige in minder dan vier seconden van 0 naar 100 km/u accelereert (hoewel de C 63 S – met 40 pk meer – zijn tijd evenaart) en dat hij de hoogste topsnelheid bereikt. Dat zijn leuke feitjes voor op internetforums, maar in de echte wereld irrelevant. Ook deze Cadillac is weer gedoemd een marginale rol te blijven spelen. Hij kan er nog zo dik uitzien en nog zo goed presteren, in deze klasse staat de prestige van een Europees premiummerk boven aan de meeste verlanglijstjes.

Maar wat nu als je je wél wilt onderscheiden? Als de mening van anderen je niets kan schelen? Of als je kickt op onthutste en verbijsterde blikken in plaats van bewonderende of afgunstige? Heb je met de ATS-V dan een waardig alternatief voor het Duitse establishment te pakken?

Je kunt in ieder geval niet beweren dat ze bij Cadillac hun best niet hebben gedaan. Een koolstofvezel motorkap, een instelbaar onderstel met magnetorheologische dempers, Brembo-remmen, structurele verstevigingen om de zijdelingse stijfheid met 25 procent te verbeteren, configureerbare stabiliteitscontrole, een aerodynamicapakket; allemaal zaken die je bij een auto als deze inmiddels mag verwachten. Toch sloeg Cadillac hier en daar een eigen weg in, en niet alleen wat betreft de vlijmscherpe styling.

Zo krijg je CUE – een vibrerend aanraakscherm dat ongeveer een maand van je tijd vraagt om alle functies te verkennen. Er is een Performance Data Recorder, die met een camera achter de binnenspiegel alles opneemt wat er voor je neus gebeurt. Daarnaast legt het systeem onder andere je snelheid, toeren en g-krachten vast. Achteruitrijden doe je met trillende billen, omdat je stoel gelinkt is aan de parkeer- en kruisverkeersensoren. Een start/stopfunctie kent de ATS-V niet, evenmin als een Eco-stand. Maar je krijgt wel een knop op je afstandsbediening waarmee je de motor op afstand kunt starten. Zo kun je je interieur koelen of voorverwarmen voordat je instapt. Met veel liefs aan GroenLinks.

Laat die Amerikaan eens wat bochten zien!

Met de zestienvoudig (!) verstelbare Recaro’s in een lekker actieve houding verkennen we een paar interessante weggetjes met de ATS-V Coupé. In eerste instantie zorgt dit voor enige verbazing – onder de 3.000 à 3.500 toeren is de motor muisstil – en ook aardig wat frustratie, omdat we het idee hebben dat de versnellingsbak niet heel besluitvaardig te werk gaat. Of we nu in de Tour-, Sport- of Track-modus rijden (die laatste heet in de Nederlandse boordcomputer trouwens ‘Spoor’ – iemand bij GM heeft Google Translate ontdekt), de achtbak schakelt regelmatig te vroeg op, houdt dan weer te lang vast aan hoge toeren en maakt zo over het algemeen een rommelige indruk. Tot we ons realiseren waar het aan ligt: aan ons.

De techniek van de ATS-V blijkt in hoge mate zelflerend. Dus als wij ons professionele test-rijgedrag toepassen – dan weer vlot, dan weer rustig, dan blazen als gekken, dan cruisen alsof het zondag is – heeft de auto geen idee wat we nou eigenlijk willen. Wat blijkt: hanteer je deze Cadillac ferm en standvastig, dan heb je z’n volle aandacht. Dan hangt ie aan de bal van je voet zoals een hond hangt aan zijn speeltje als je het af wilt pakken. De magnesium schakelflippers reageren plots onmiddellijk. De loodzware en extreem directe besturing past ineens feilloos in het plaatje. De motor is nu alert en klinkt hees en rasperig.

In korte wendingen zorgt het scherpe sperdifferentieel voor een neiging naar dwarse uitspattingen. Maar als je het lef opbrengt om een lange, vloeiende bocht ongeveer een kwart harder in te duiken dan je durft, word je meteen gerustgesteld door de monumentale grip en weet je het zeker: deze machine is van grote klasse.

Ik hoef me dus niet te schamen als ik de ATS-V Coupé eigenlijk best cool vind?

Welnee. Het vergt behoorlijk wat moed en daadkracht om de Duitse topfabrikanten aan te vallen op hun eigen terrein, in een segment dat ze zelf hebben uitgevonden. De ATS-V Coupé heeft heus genoeg onhebbelijkheden – zoals het feit dat geen normaal geproportioneerd persoon achterin kan zitten. Maar hij weet aan te haken bij de grote jongens zonder een sprankje wanna-be, zonder enig kopieergedrag en met behoud van de karakteristieke, Amerikaanse ruigheid. Cadillac heeft zich de premium sportcoupé eigen gemaakt. En dat betekent dat wij, de liefhebbers, er weer een verfrissende optie bij hebben. Zelfs al drijven Nederlandse belastingen de prijs op tot bizarre hoogtes. Bijzonder zijn was nooit goedkoop.