Al in de zomer van 2019 werd hij aangekondigd en sinds vorig jaar rijdt hij rond in de VS: de nieuwe, achtste generatie Corvette – met middenmotor. Chevrolet bouwde in de jaren zestig voor het eerst conceptcars met die lay-out en engineers probeerden de ommezwaai er decennialang door te krijgen. Het kwam er steeds niet van, maar nu vond General Motors de tijd rijp: met de motor voorin liep de C7 tegen grenzen aan waar concurrenten al voorbij waren. Ze konden niet achterblijven.

Na veel verder ontwikkelingswerk en uitstootgedoe is de Chevrolet Corvette C8 (hier als Stingray Convertible) nu klaar voor Europa. Door de hier verplichte partikelfilters en andere aanpassingen heeft ie iets minder vermogen: 482 in plaats van 502 pk. En waar de opgegeven acceleratietijd in de VS 2,95 seconden bedraagt van 0 naar 96 km/u (60 mph), meten we hier tot 100 en zonder ’m stiekem weg te laten rollen – ‘onze’ waarde is 3,5 seconden.

Sommige auto’s staan je na aan het hart. Voor ons is de Corvette zo’n auto. We houden van zijn insteek van veel voor weinig, zijn rechtschapen blue-collar karakter en zijn wat onbeholpen, maar altijd lollige maniertjes. In de ellenlange aanloop naar de Europese introductie zagen we berichten over de C8 langskomen die ons een beetje zorgen baarden. Hij zou een veel betere sportauto zijn dan vroeger, zo goed en effectief dat hij zijn concurrenten makkelijk aan zou kunnen, waar hij er vroeger nog weleens een beetje omheen moest dansen.

Zou de Corvette niet té goed zijn?

Oh jee. Een middenmotor, een DCT-transmissie (dag handbak), een raceversie op Le Mans die zijn diep hamerende soundtrack verruilde voor een generieke blèr… Zou GM te ver zijn gegaan? Zouden ze in hun streven om een betere Corvette te bouwen een té goede Corvette hebben gebouwd? Een fantastische supercar die voorbijgaat aan wat dit model ooit groot maakte?

Met die vrees benaderen we de Chevrolet Corvette Stingray Convertible die in Frankfurt voor ons klaarstaat. Via een videoverbinding spreken we kort met de Vehicle Dynamics Manager van de C8, Alexander MacDonald, in Detroit. ‘De grote uitdaging was niet om hem goed te laten rijden – daarover waren we al snel tevreden. Maar hem laten aanvoelen als een Corvette, daar hebben we veel tijd en moeite in gestoken’, vertelt hij.

Het interieur van de Chevrolet Corvette Stingray Convertible

De Chevrolet Corvette C8 Stingray Convertible is imposant om te zien: laag, scherp en gemeen gelijnd. De deurgreep zit in de prominente luchtinlaat op de flank. In het interieur zit je als bestuurder ingebouwd achter een gebogen, puntige middenconsole met een rij aircoknoppen op de rand. Het is een gaaf design, mooi afgewerkt met leer en alcantara. Een head-up display, een groot tellerscherm en een bescheiden centraal touchscreen vertonen gelikte animaties en duidelijke info. Er is een soort muis met een draaicontroller voor de rijmodi, een paar knoppen voor de transmissie en een vierkantig stuur dat ver naar je toe komt. De stoelen – in dit geval de middelste van drie oplopend sportieve opties – zien er heftiger uit dan ze zitten.

Tot zover zorgwekkend hoogwaardig, zouden we bijna zeggen. Dan starten we de motor en valt er een last van onze schouders. De 6,2-liter LT2 V8, compleet nieuw ontwikkeld maar volgens oud recept (twee kleppen per cilinder, één onderliggende nokkenas), komt met een brul tot leven en bestookt je zintuigen meteen met rauw charisma. Nadrukkelijk, krachtig, een ietwat slordige loop waardoor je ’m voelt roeren en woelen. Nu niet vóór maar achter je, maar toch: dit klopt.

De Chevrolet Corvette Stingray Convertible is handelbaar

Bij een uiterlijk als dit zou je een Lambo-achtige leercurve verwachten, maar de C8 blijkt verrassend handelbaar. Hij is niet eens zo heel breed en het zicht naar buiten valt niets tegen. Er zijn bruikbare bagageruimtes voorin en achterin, en in de Convertible kun je het dak met een druk op de knop laten zakken, of het achterruitje los openen. De turboloze V8 heeft overal en altijd koppel te geven: met 1.200 toeren in z’n vier kruip je moeiteloos een steile helling op. Het Magnetic Ride-onderstel smoort elke oneffenheid in de kiem en laat slecht wegdek aanvoelen als, eh, veel minder slecht wegdek. Cruisend met 250 km/u op de Autobahn is de Stingray kalm, solide en stabiel. Hij is geenszins intimiderend in de omgang. Tot je hem gaat uitdagen.

Het kost ons even tijd om de nieuwe rijervaring te rijmen met de vlagen van herkenning. Je zit nu 42 centimeter dichter bij de voorwielen dan voorheen en gaat dus meteen mee de hoek om, in plaats van dat je een lange neus richt en volgt. De voorkant is licht, de besturing snel en accuraat, het onderstel verruilt in de sportievere standen z’n meegaandheid voor doelmatige scherpte. Zet je de motor aan het werk, nauwkeurig afgemeten via de bizar lange slag van het gaspedaal en rappe schakelmomenten, dan krijg je de eerlijke, onversneden performance van een moderne small-block V8 voor je kiezen: beukend in een rechte lijn naar de rode lijn. Ondanks de EU is het geluid nog altijd verslavend. Het wordt deels versterkt via de Bose-speakers, maar dat mag de pret niet drukken: een mechanisch orkest en gesis van de transmissie vullen het gedonder en gerommel treffend aan.

Is de nieuwe Corvette link genoeg?

Een Corvette moet een zweempje gevaar hebben. We accelereren een bocht uit op nat wegdek en breken, met alle elektronica ingeschakeld, ongenadig uit. Ah, als vanouds: de C8 helpt je uit de brand, maar nét iets te laat om je helemaal op je gemak te voelen. Uiteraard kan ook alles uit – of nog beter: je kunt de boel finetunen via Performance Traction Management, een nauw luisterende serie parameters voor meer of minder psychotisch gedrag. Wat je overhoudt, is een heerlijk gebalanceerd beest.

Het is buffelen, stoeien, plaagstoten uitdelen en incasseren. Wie puur en efficiënt hard wil gaan, koopt een Porsche. Wie met vuisten en voeten wil werken voor z’n snelheid, moet hier zijn. Ietwat dik hout, ongepolijste randjes, een tikje ruw, een tikje link. Niet een tekortkoming – levenslust. Dit is de ziel van een Corvette, en ze wisten ’m te behouden in dit radicaal andere, gladgestreken pakket.

Volop tech

Opstandig gedrag en een motor met twee kleppen per cilinder betekenen niet dat de C8 een ouderwetse lomperik is. Allereerst is z’n basis een stijf, aluminium geheel met het compacte blok laag in z’n buik. De transmissie is het werk van Tremec en opereert niet alleen snel met de flippers, maar voelt je bedoelingen ook in de automatische stand goed aan. We noemden al Performance Traction Management, dat je bijstaat om het vermogen zo effectief mogelijk in te zetten in verschillende situaties. Europese Corvettes hebben altijd het Z51-pakket (handmatig instelbare vering voor circuitgebruik, Brembo-remmen, een elektronisch sperdifferentieel, aero-foefjes).

Ook een ingebouwde dashcam met performance-data en een camerabinnenspiegel zijn standaard. Al te veel rijassistentie kent de Stingray dan weer niet: buiten (niet-adaptieve) cruisecontrol, dodehoekherkenning en waarschuwingen voor kruisend verkeer aan de achterkant mag je het zelf opknappen. En, raar maar waar, ook een regensensor ontbreekt. Vast iets met freedom, of zo.

Wat kost de Chevrolet Corvette Stingray Convertible in Nederland?

‘Turboloze V8’: je weet wat dat in Nederland betekent. De prijs is nog niet bekend, maar zal waarschijnlijk de 160.000 euro overstijgen (tegen rond de 90 mille in België en de rest van Europa). Voor dat geld zijn er aardig wat andere goede, heel goede auto’s om uit te kiezen. Maar als jij een karaktermatch bent met deze Stingray, is het maar de vraag of je die nog zult overwegen.

Specificaties Chevrolet Corvette Stingray Convertible (2021)


Motor
6.162 cc
V8
482 pk @ 6.450 tpm
613 Nm @ 4.500 tpm
Aandrijving
achterwielen
8v automaat
Prestaties
0-100 km/u in 3,5 s
top 296 km/u
Verbruik (gemiddeld)
12,1 l/100 km
277 g/km CO2 (G-label)
Afmetingen
4.634 x 1.934 x 1.234 mm (l x b x h)
2.722 mm (wielbasis)
1.692 kg
70 l (benzine)
bagageruimte n.b.
Prijzen
n.b. (NL)
n.b. (B)

Reacties

Geef een reactie

(verplicht)