Het gebeurt zelden dat een auto een klasse totaal domineert, maar dat deed de vorige Ford Fiesta ST wel degelijk – de rest kon het eventueel onderling verder uitzoeken, maar hun leider was bekend. Deze nieuwste versie maakt de zaken er tijdens de Speed Week voor de concurrenten er niet beter op, want hij voelt precies goed aan.

De beste kleine hot hatch

Precies goed aanvoelen is de ongrijpbare factor bij het testen van auto’s en roept meer vragen op dan het beantwoordt – want wat voelt er dan precies zo precies goed aan? Maar ga je zitten in de dikke bestuurdersstoel van de Fiesta en neem je het stuur in handen, dan denk je onwillekeurig toch: dit voelt precies goed aan.
Hij rijdt ook precies goed – 200 pk zorgt ervoor dat hij echt krachtig uit de hoek komt, en het onderstel is werkelijk supergetalenteerd. Maar hij is niet perfect – de motor blijft iets te lang hoog in de toeren hangen, en sommige mensen vinden ’m een beetje aan de ordinaire kant. Maar toch is dit de beste kleine hot hatch die je momenteel kunt kopen.

De AMG G 63 heeft de wereld misleid

En hij kost minder dan de opties waarmee de nieuwe Mercedes-AMG G 63 is uitgerust. Tegen de tijd dat je jezelf af begint te vragen wat je eigenlijk met een ruim twee ton zware SUV op een circuit doet, heb je al zo veel lol met ’m dat je niet geïnteresseerd bent in het antwoord. Ik vermoed dat Mercedes de wereld een beetje heeft misleid: iedereen vroeg zich al jaren af hoe de nieuwe Land Rover Defender eruit zou zien, en dan komen de Duitsers zogenaamd ineens op de proppen met een perfect gerenoveerde G. Hij rijdt goed, er past nu een volgroeide volwassene achter de bestuurder en hij biedt genoeg laadruimte. Hij is charmant genoeg om het op te nemen tegen de concurrentie in z’n segment (dat bestaat, voor de duidelijkheid, uit andere ruim twee ton kostende SUV’s). Dit in tegenstelling tot de Lamborghini Urus, die ik niet reed omdat ik daar geen zin in had.

Stelvio rijdt geniaal, maar is goedkoop afgewerkt

De Alfa Romeo Stelvio is een eigenaardig uitziende machine, maar hij beweegt geweldig. Gelukkig zorgt dat rijgedrag ervoor dat je je ogen op de weg houdt en niet naar het dashboard kijkt, want dat laatste is gemaakt van gerecyclede wc-borstels. Iedereen die zoekt naar een uiterst snelle SUV moet ’m proberen; hij is exact Italiaans genoeg om een Audi saai(er) te maken.

De Vantage mist iets

De Aston Martin Vantage vind ik niet zo mooi. Uiteraard is dat een kwestie van smaak, maar het is de eerste Aston in tijden die me niet vervult van trots dat ik een Brit ben. Hij rijdt ­grandioos, en toen het circuit nat was, bleek hij zelfs het best te rijden van alle deelnemers aan deze Speed Week: hij gaf de bestuurder vertrouwen, waar de meeste andere auto’s prikkelbaar en onvoorspelbaar werden. Maar de cabine is een zootje en hij heeft een identiteitsprobleem vanwege de AMG-aandrijving. Over de hele breedte van het rij-spectrum was hij wellicht de beste auto in dit gezelschap, maar hij schopte het toch net niet tot de laatste vijf.

Sorry, voor de Porsche waren we te bang

De geweldige, losgeslagen GT2 RS kwam niet eens in de buurt van de top vijf, want van de Porsche waren veel collega’s toch een beetje bang. Waren ze wat flinker geweest, dan hadden ze de fundamentele pracht van deze machine wel op waarde weten te schatten; maar bijna allemaal klaagden ze erover dat hij een lastig portret is. Stelletje angsthazen. Maar omdat dit een democratisch proces is, zei ik er niets van, spande mijn biceps aan, sloeg op mijn ­harige borst en stapte met mijn kolossale lengte van 1,70 meter in de Alpine A110. Na een bakje quinoa leeg te hebben gelepeld.

De Alpine A110 stal meteen al onze harten

Van de frisse Fransman hielden we allemaal. Door middel van consensus win je TopGears Speed Week, en volgens mij waren de meeste aanwezige collega’s behoorlijk positief over deze kleine dondersteen – misschien wel enthousiaster dan over enig andere aanwezige auto. Hij flatteert de minder ervaren bestuurders en biedt gelaagde diepte voor de meer bekwame types onder ons. Ik ben gek op z’n uiterlijk, op de kale cabine, op de verbazingwekkend snelle motor en op de reacties die hij krijgt van andere weggebruikers. Net nu Porsche de plank misslaat met de nieuwe Cayman, die een vreselijk geluid voortbrengt, is daar zomaar de kleine Alpine A110 om in de leemte te springen. Avez ça!

De M2 Competition mocht unaniem door naar de finale

Voor iets meer geld verkoopt BMW je de nieuwe M2 Competition, die in essentie een geüpdatete M2 is, uitgerust met een iets afgezwakte M3-motor en een verbeterde ophanging. Hij is uitstekend. Het extra gewicht van de nieuwe motor speelt geen rol, en de hele auto voelt wat minder grillig aan dan voorheen. Hij is makkelijker in de omgang en rijdt soepeler, maar kan nog steeds als een dwaas uit de hoek komen als je daar prijs op stelt. Ik ben gek op de nieuwe tellers, op het geluid van de motor bij veel toeren, en ik vind dit de mooiste M die momenteel te koop is. Hij is zo goed dat we hem unaniem doorstuurden naar de laatste vijf. Dat gold trouwens ook voor de Alpine, er was niemand die aan zijn finaleplaats twijfelde.

‘De 600LT is de leukste en beweeglijkste auto die het merk ooit heeft geproduceerd’

De McLaren beantwoordt onze smeekbeden

Aangezien de 570S waarschijnlijk de lekkerste auto is in het gamma van McLaren, werd er een en ander verwacht van deze LT-versie – ik bedoel: hoe veel beter en sneller moest een baby-McLaren eigenlijk zijn? Op het circuit bleek er toch nog een behoorlijk verschil te bestaan. Vergeet de geringe vermogenstoename; McLaren is juist aan de slag gegaan met de rijeigenschappen, en het resultaat is de leukste en beweeglijkste auto die het merk ooit heeft geproduceerd. Ik ben dol op de manier waarop hij de bochten ingaat en op z’n algehele houding. Een van de ervaren collega’s reed ’m op een zeker moment op een opdrogende baan, en ik kon hem in de GT2 RS niet inhalen – niet eens bijhouden, eigenlijk. De cabine is kaal en mooi, en in een wereld vol steeds duurder wordende auto’s die zowel voor het circuit als voor de openbare weg zijn bedoeld, geeft de McLaren wellicht onopzettelijk het antwoord op de eeuwige vraag: hoeveel auto heb je eigenlijk nodig? De 600LT mag zich scharen onder de uitverkorenen.

Heeft de 488 Pista überhaupt turbo’s?

Is de Pista louter een opgetuigde 488 om de rijkere klanten van Ferrari te verleiden? Zeker niet. De Italianen demonstreren hiermee dat ze de wereld van snelle auto’s daadwerkelijk en fundamenteel begrijpen. Geen enorme vleugels, geen profielloze banden, geen ingewikkelde claims met rondetijden, simpelweg een machine die schreeuwend over het rechte stuk gaat, zich goed houdt in bochten – maar wel met genoeg vermogen en koppel om gehakt te maken van alles en iedereen in de eerste vijf versnellingen – en die je simpelweg een goed humeur bezorgt. En dat is waar het hier om draait. Ja, de besturing is te snel en de velgen lijken zo van Marktplaats gerold, maar verder is het een geweldige machine. Op een zeker moment realiseerde ik me niet eens dat hij een turbomotor heeft.

Dit zijn de vijf finalisten

Dus dat zijn vier helden; we mogen er nog één meenemen naar de finale. En ondanks alle kwaliteiten van deze bonte verzameling is dat geen moeilijke keuze. De Fiesta ST is zo’n auto die zich meteen een weg naar je hart baant. Daarbij toont hij genoeg lef om het op te durven nemen tegen veel chiquere en grotere jongens.

Reacties

Geef een reactie

(verplicht)

Meer van TopGear