De DS 9 is niet de übercomfortabele Franse sedan die je zou verwachten. Hoe bevalt ie?

Kijk eens even wat we hier hebben. De DS 9 is inderdaad een grote sedan die niet Duits is – en we weten wat je denkt. Heeft geen zin, laat maar zitten, wie koopt zoiets nog? Nou moet je eens even goed luisteren. Jij, wij en de rest van de mensheid mogen om het even welk opperwezen op onze blote knieën danken dat er überhaupt nog uit de toon vallende, ongewilde dingen worden gemaakt, ja?

Wat als de gehele muziekwereld zou zeggen: laat maar zitten die bluesrock, hardstyle en klassiek, we gaan alleen nog maar licht verteerbare top-40 hitjes maken. Alle artiesten voor het grote geld, één grote pompende autotune-brij en verder helemaal niets, nooit meer. Griezelig, toch? Of wat als alle restaurants ter wereld alleen nog maar hamburgers en pizza zouden serveren? Oké, dat zou zo gek nog niet zijn.

Frankrijk moet een eigen limousine hebben

Het punt is: als marktonderzoekers en focusgroepen altijd maar leidend zouden zijn en iedereen zich enkel nog op ‘wat men wil’ zou storten, kregen we nooit meer iets interessants voorgeschoteld. Nooit meer een verrassend boek, of een obscure film uit een vreemd land die je onverwacht week in de knieën maakt. En nooit meer een forse Franse berline die tussen de Duitse heerschappij en de Barbapapa-crossovers zijn eigen weg durft te kiezen.

Wees dus blij dat hij er is, deze DS 9. Hij is hard nodig. De regels dicteren nu eenmaal dat Frankrijk een eigen limousine moet hebben: lang en weelderig, opvallend en eigenwijs. Er was er lange tijd geen, want de Peugeot 607 en Citroën C6 zijn allang overleden en Renault vond het na de Safrane en de ondefinieerbare Vel Satis niet langer de moeite om te proberen iets groots aan Europeanen te slijten (de Talisman is in feite gewoon een beter smoelende Laguna). En nu DS dan toch bestaat: in de naam van Charles de Gaulle, aan welk merk kun je het beter overlaten om deze nationale eer hoog te houden?

De DS 9 is groter dan de Peugeot 508

Tuurlijk, de DS 9 staat op hetzelfde platform als de Peugeot 508, maar hij is groter. Z’n wielbasis is 100 millimeter langer en je kunt op z’n achterbank dan ook nog net niet de saltarello dansen. Had z’n vormgeving onderscheidender gekund? Ja hoor, wat ons betreft, al hebben we dat idee vooral als we ’m op foto’s bekijken.

Spot je ’m in het echt, zoevend over de snelweg, dan ríjdt er toch wel wat. De DS-ontwerpers zijn niet te overdreven losgegaan met hoekjes en ruitjes en patronen en structuren, zoals ze eerder nog weleens pleegden te doen. En dat Europa vindt dat die retro-knipoogknipperlichten in de c-stijlen niet mogen branden, dat kan DS ook niet helpen.

Maar wat voor een auto is dit écht?

Deze DS 9 is het E-Tense 4×4 360-topmodel, en dan ook nog eens in de uitvoering Performance Line +. Veel meer sneaker kun je je lakschoen niet maken. Het legt meteen de vinger op de onbetwistbare dilemma van het moderne DS: wat willen ze nu eigenlijk zijn? Je associeert die twee letters, zeker in het geval van de 9, toch met luchtige souplesse en wolkig zacht veercomfort. Maar iemand bij Stellantis (toen nog PSA) besloot dat het nieuwe DS vooral snoeihard wiel aan wiel door straten moest stuiteren in de Formule E. Hoe smelt je zoiets als merk samen met je luxeverleden?

Nou, zo dus. De DS 9 is bepaald geen vliegend tapijt, zelfs al heeft ie een camera die gaten en hobbels in het wegdek detecteert en de ophanging erop voorbereidt. Hij is niet oncomfortabel, maar om nou te zeggen dat ie een nieuwe onderstelstandaard zet, nee. Dat voelt ergens als een gemiste kans voor het topmodel van DS, al staat er tegenover dat de E-Tense 4×4 360, die ‘werd getuned door de mensen achter het Formule E-team’ (denk ervan wat je wilt), verbazend goed bochtenwerk levert. En niet alleen voor een grote limousine – überhaupt.

De DS 9 E-Tense 4×4 360 is verlaagd

De 360 ligt dichter bij het asfalt (15 millimeter voor, 5 achter) dan de standaard DS 9 en heeft een grotere spoorbreedte (24 millimeter voor, 12 achter). Hij staat op 20-inch lichtmetaal gewikkeld in Michelin Pilot Sport 4S’en, en heeft geventileerde voorremmen van 380 millimeter met vier zuigers. Je zit laag, hij voelt breed aan en de besturing vraagt weinig omwentelingen. Dit alles betekent dat je deze grote jongen op leuke wegen vanzelf in het rond begint te flikflakken. Op het droge Zuid-Franse asfalt bespeuren we nauwelijks tot geen onderstuur. Hoe ie ook precies goochelt met z’n krachtverdeling, je kunt tempo maken zonder dat z’n forse gewicht steeds rechtdoor blijft duwen.

Langzaam is deze DS 9 niet

Natuurlijk (we kennen de technisch identieke 508 PSE) sluiten de prestatiecijfers hier mooi bij aan. 360 pk dankzij een boost van twee elektromotoren – een tussen de 1.6 benzinemotor en de transmissie, een van 113 pk op de achteras – betekent een 0-naar-100-tijd van 5,6 seconden en een begrensde top van 250 km/u.

Door die elektromotoren is de gasrespons razendsnel en kun je z’n vermogen nauwkeurig inzetten. Helaas blijven ze wel een kort moment doorduwen bij gas los – een vreemde gewaarwording – en voelt het rempedaal wat wollig. Ook heb je niks aan de schakelflippers, die vastzitten aan de stuurkolom en zo klein zijn dat je er zelden goed bij kunt. Maar voor de rest: wat een verrassend plezierige en wendbare machine, deze DS 9.

Af en toe stil elektrisch rijden

Als plug-in hybride is ie uiteraard ook geschikt om rustig en stilletjes mee voort te zoeven: vol-elektrisch haalt ie 47 kilometer uit z’n 11,9-kWh accu. Ga je voor de E-Tense 250, die het zonder achterste motor en sportieve onderstelaanpassingen moet stellen, dan krijg je 15,6 kWh en kom je 61 kilometer ver. Rij je met volle accu in de hybridemodus naar een navigatiebestemming, dan zorgt de DS 9 dat de lading netjes over de gehele route wordt verdeeld.

Een Energy Coach kan je helpen om zoveel mogelijk regeneratief te remmen, maar volgens ons is het bij noodzakelijke remacties toch het belangrijkst dat je, zeg maar, op tijd stilstaat. Een goed voorbeeld van eco-doorslaan. Volgens DS wordt 84 procent van de DS 9’s in de chique uitvoering Rivoli + besteld, en dat is ook wat wij zouden doen. Deze Performance Line + (niet op de foto) oogt ongepast hitsig, met meters alcantara en rode en gouden stiksels in z’n verder prachtige, zij het soms wat verwarrende interieur (zoek de spiegelverstelling).

Voor wie is de DS 9 bedoeld?

Dus: wie, behalve lange-wielbasisliefhebbers in China, koopt of leaset nu precies een DS 9? Misschien iemand die de 5-series en A6’en nu wel gezien heeft en eens iets heel anders zoekt. Zo iemand hoeft niet heimelijk te hopen op ouderwets Frans comfort, maar zou zomaar eens prettig kunnen worden verrast door de combinatie van uniciteit, ruimte, stijl en uitstekend weggedrag die DS hier heeft gevonden.

Specificaties DS 9 E-Tense 4x4 360 Performance Line + (2022)