Autotest: Fiat Punto Evo 1.4 MultiAir 16V 135 Sport

Fiat heeft de Punto stevig gereviseerd en er de passende titel ‘Evo’ bij bedacht. De 135 pk Sport-versie is voorlopig de verst geëvolueerde.

 

Fiat doet het niet eens onaardig – meer verkopen in een dalende markt, dat is bepaald niet ieder merk gegeven. Het zijn vooral de 500 en de Panda die voor die stijging zorgen en dat zijn niet de modellen waar Fiat veel geld mee verdient, maar vooruit. Tijd dus om te zorgen dat ook een auto als de Punto weer wat extra impulsen krijgt. En aldus geschiedde. Er zijn een paar milde wijzigingen aan de buitenkant, maar vele malen belangrijker zijn het nieuwe interieur en de nieuwe motoren.

 

Om met dat eerste te beginnen: daar is enorme vooruitgang geboekt. Een aantal bedieningselementen bleef ongewijzigd (de kachelbediening zal trouwe Puntisten bekend voorkomen), maar voor de rest ging alles op de schop. Het resultaat is, zeker voor een auto in de kleine klasse, verbazingwekkend. Alles wat neigde naar goedkoop plastic is vervangen door mooie, zachte materialen. Dat komt het best tot uitdrukking in de versies waarin een dashboard in twee kleuren is gemonteerd – het zachte, leerachtige deel voor de bijrijder is dan bijvoorbeeld rood en dat ziet er fantastisch uit. De onze had dat niet, want dat was een Sport en de Sport is altijd integraal zwart. Nou ja.

 

Die Sport-versie is trouwens gereserveerd voor de twee dikste benzinemotoren (105 en 135 pk) en voor de sterkste diesel. De benzinemotoren zijn allebei van het type Multiair, de meest recente Italiaanse technische vondst om meer vermogen te genereren en toch minder te verbruiken (en dus minder viezigheid uit te stoten). Hoe het werkt is minder interessant dan het feit dat het 15 procent meer trekkracht en 10 procent meer vermogen oplevert, terwijl de CO2-uitstoot 10 procent lager is en er van het aanzienlijk naardere broeikasgas NOx 60 procent minder de lucht ingaat.

 

Wij reden met de voorlopig dikste motor, de 135 pk sterke Multiair en dat is een bijzonder fijn ding. Hij zit bij 1.750 toeren per minuut al op z’n volle trekkracht, maar hij vindt het net zo leuk (zo niet leuker) om ontzettend op zijn falie te krijgen. Hij klinkt daarbij een stuk gemener en ronkender dan je van een 1.4’tje zou verwachten.

 

Hij kan in 8,5 seconden naar de 100 km/u en stopt er bij 205 km/u pas mee. Niet dat je dan dat mooie gemiddelde verbruik van 5,6 l/100 km gaat halen, maar lol zul je hebben. Dat komt ook doordat de onderstelafstemming past bij vermogen, geluid en naam van de Punto Evo Sport. Hij is niet eens echt hard geveerd, maar stevig genoeg voor een wat ambitieuzer bochtje. Het enige wat achter blijft, is de besturing: die is wel precies en direct, maar overenthousiast bekrachtigd. Op dat lichte sturen na: een mooie goal.