Autotest: Fiat Punto Evo 1.4 MultiAir 16V

De firma Fiat blijft maar komen met nieuwe motoren en vernieuwde koetswerken. De nieuwe Punto Evo wordt een succes.

 

Revolutie is gewelddadig, in de wereld draait al het goede, sinds Charles Darwin, om evolutie. Dat is de boodschap van Fiat-baas Lorenzo Sistino als hij de nieuwe Punto voorstelt. Die heet dan ook Punto Evo.

Langzame ontwikkeling, rustig-aan-zodat-het-lijntje-niet-breekt, dat is hoe de mooiste resultaten worden behaald. Kijk naar de mensheid, zegt Sistino, en kijk eens naar de middelkleine Fiats. Aanvankelijk was daar de 600, gevolgd door de 127, toen de Uno, waarna de Punto kwam, en die beviel zo goed dat zijn opvolgers Grande Punto heette. En nu is er de doorontwikkelde Punto, de Evo.

 

Wat kan en is die kersverse Punto meer dan de Grande Punto? Natuurlijk is z’n uiterlijk wat moderner en bijdetijdser (een beetje maar: evolutie, en een beetje richting de kleine broer 500), diepere lakkleuren, het Maserati-neusje van de Grande Punto heeft plaatsgemaakt voor een iets rondere vorm, er zijn nieuwe, rondere achterlichten, maar daar draait het Sistino niet in de eerste plaats om. Het gaat erom dat de Evo kleiner is (al scheelt dat weinig: evolutie) en milieuvriendelijker (hetgeen vooral afhangt van de gekozen motor, waarover zo dadelijk meer).

 

De kopers worden veeleisender, weet Fiat (lees: de concurrentie zit niet stil), en zodoende moet je als automaker steeds met nieuwe trucs en vondsten op de proppen komen. De meest zichtbare innovatie op de Punto Evo is de – niet op alle varianten ingebouwde – TomTom. Deze doet niet alleen z’n eigen bekende, TomTom-achtige dingen, hij kan ook thuis achter de pc worden uitgelezen opdat de berijder te weten komt hoe nog zuiniger, efficiënter en beter met zijn Fiat om te springen. We zien onszelf die functie nog niet elke dag gebruiken, maar voor een smaldeel van de kopers zal het een meer dan gewenst snufje zijn. We zijn best trots dat Fiat heeft gekozen voor samenwerking met een Nederlands bedrijf (al is het besturingsysteem, Blue&Me, van Microsoft).

 

Behalve de reeds bekende motoren, valt er te kiezen uit vier compleet nieuwe motoren. De MultiJet (diesel) kenden we, al zijn er nu twee nieuwe MultiJets beschikbaar, en de MultiAir (benzine) kennen we pas sinds heel kort. Het zijn allemaal fijne motoren (de MultiJet 1.6 is zelfs geweldig), en dit keer reden we de MultiAir 1.4 met 105 pk, zoals die ook in de Alfa Mito leverbaar is. Het is een motor om je vingers bij af te likken, werkelijk op maat geschapen voor een auto van dit formaat en nog geschikter voor de Punto Evo dan-ie voor de Mito al is. Zuinig zijn ze ook: tot 12 procent meer vermogen en tot 17 procent minder CO2-uitstoot.

 

Hoe prettig die nieuwe motoren ook mogen zijn, het interieur baart pas echt opzien. Het heeft wat weg van het interieur van de Fiat 500, maar dan op een minder speelse, dus juist een volwassener wijze. Anders gezegd: het is heel modern, gelukkig net-niet-maar-wel-bijna-hip, en het bestaat uit prachtige, serieuze materialen – het ene materiaal is nog prettiger om te voelen en vast te houden dan het andere, en je wilt er ook echt je handen op leggen. Het lijkt te zijn ontsnapt uit een veel duurdere auto, en hoe langer we ernaar keken, hoe mooier we het begonnen te vinden. Neem daarbij zaken als het steeds beter werkende Start & Stop-systeem, een stijvere carrosserie, een elastischer ophanging en een geluidsarm interieur, en wij kunnen zo snel even niet bedenken waarom iemand deze Punto niet zou willen rijden.