Hennessey Venom F5: Hoe houd je 1.842 pk in bedwang?

Als je je hypercars liever met een tikje meer haar op de tanden hebt, kon de 1.842 pk sterke, dik 480 km/u snelle Hennessey Venom F5 weleens jouw ding zijn. Ga mee, gaan we wat banden én voorstellingsvermogens verpulveren.

Ik zweet als een kudde otters in de Texaanse zon, hoe hard de airco ook zijn best doet. Een kwartmijl asfalt, dat er door de zinderende hitte uitziet alsof het trilt, strekt zich voor me uit. Achter me doet een stationair lopende V8 alsof hij een tyrannosaurus is die net een paar sloffen Marlboro soldaat heeft gemaakt.

In de startblokken met de Hennessey Venom F5

De hele auto schudt op zijn vering terwijl ik met opgetrokken wenkbrauwen naar de manettino-achtige draaiknop voor me staar. Aan de horizon staat het volledige ontwikkelingsteam van de Hennessey Venom F5 zich af te vragen of ik in slaap ben gevallen of gewoon een hartaanval heb gehad. Voor elke extreme uitdaging in een leven – of het nou big-air snowboarden is, stierenvechten, vliegtuigacrobatiek of, in dit geval, het rijden van een nauwelijks vermomde dragster met 1.842 pk – is er een ‘hou m’n biertje even vast’-moment.

Een onvermijdelijke stap in het onbekende. Je eerste looping, eerste stap in een ring waar een bijzonder boze koe patrouilleert, eerste poging tot iets idioots tussen hemel en aarde – je weet wat je moet doen, maar kunt nooit zeker zijn van wat er gaat gebeuren. Hier treffen we elkaar, als ik mijn volgende actie overpeins, want op zoek naar de puurst mogelijke eerste ervaring heb ik de Hennessey Venom F5 tot nu toe nog helemaal niet gereden, en mijn brein doet zijn uiterste best me te verlammen.

Er doen verhalen de ronde over minder potente Hennessey-creaties die onverwachte dingen doen, precies op dit stuk asfalt. Ongewenste wielspin in de vierde versnelling bij 225 km/u, bijvoorbeeld. Vandaar die knagende ongerustheid. Met voornoemde draaiknop op het yoke-stuur (zo’n ding waarbij ze de bovenkant van het stuurwiel vergeten lijken te zijn) selecteer je de rijmodus – er zijn er in totaal vijf, maar slechts twee die er echt toe doen.

In Sport wordt de boost enigszins teruggeschroefd, wat het vermogen terugbrengt tot zo’n 1.200 pk. Genoeg om de kinderen mee naar school te brengen, maar voor de volle bak van 1.842 pk heb je toch echt standje F5 nodig. Dus wat te doen, voor die eerste keer?

De eerste meters in de Hennessey Venom F5

Ach, yolo, doe eens gek: ik kies F5, mep ’m in zijn eerste versnelling, gas, en het gekrijs van de banden die om grip smeken wordt alleen overstemd door de bliksemse donder die uit de uitlaten rolt. Tweede versnelling, gas, we komen bij 5.000 tpm en lijken op te stijgen. Iets onder de 8.000 tpm schakelen we op naar z’n drie en BOEM – meer van hetzelfde.

Ik zie de naald van de snelheidsmeter richting 150 mph (241 km/u) klimmen en besluit dan maar, geheel arbitrair, tot daar te gaan. Dan druk ik het rempedaal in, en druk nog wat harder-want-lieve-help-het-eind-van-de-startbaan-komt-in-zicht-en-rap-ook. Nu sta ik zo’n beetje met m’n volle gewicht op het rempedaal, ABS is volop aan de slag en ik stuur naar de vluchtstrook aan de linkerkant van de baan. Mocht iemand het willen weten: het past allemaal precies.

Heeft de Hennessey Venom F5 eigenlijk wel concurrentie?

Tsjonge, de manier waarop dit apparaat snelheid opbouwt is meedogenloos. De beuk van 100 naar 200 km/u is hooguit, en alleen maar, vergelijkbaar met die van een Rimac Nevera of Pininfarina Battista, maar de herrie, de geuren, de vibraties – het is hier allemaal zoveel bedwelmender. Het is juist die zintuiglijke input die je vertelt wanneer je je nek en romp schrap moet zetten, dus ik zit me hier, met trillende handjes, af te vragen hoe het in hemelsnaam mogelijk is dat ik niet op de vangrails uit elkaar ben gespat.

Mag ik nog een keer? Dat mag, maar eerst even vertellen hoe het ook alweer allemaal zat. De Hennessey Venom F5 is waarschijnlijk de krankzinnigste hypercar ter wereld en bij uitstek geschikt om de barrière van 300 mph (483 km/u) te slechten. Daarnaast is het de baby van John Hennessey – de wandelende tegenpool van elektrificatie en liefdesbrief aan karrenvrachten pk’s, die hij al een jaar of 30 in de vorm van gemodificeerde pick-ups en musclecars aan het publiek serveert.

Helaas, alle Hennessey Venom F5’s zijn al vergeven

Maar dit is iets heel anders, iets dat geheel op maat gemaakt is naar het idee ‘wat is de extreemste supercar met verbrandingsmotor die ik kan bedenken?’. Buiten de mensen van het bedrijf zelf zijn we de eersten die het resultaat mogen proberen en hoewel er bij dit exemplaar nog wat puntjes op wat i’s gezet moeten worden, is hij voor 90 procent klaar – en voorzien van alle 1.842 pk’s.

Alle 24 coupés zijn verkocht, voor zo’n 1,9 miljoen euro per stuk, hoewel er nog 30 roadsters (met een targadak) aankomen en een handjevol hardcore, vol op het circuit gerichte exemplaren met hoge downforce. Er zijn tegenwoordig niet veel supercars waar je serieus de bibbers van krijgt. Bugatti Chiron? Neuh, bijbels snel, maar ook gebouwd om vooral bruikbaar en grotendeels foolproof te zijn.

De haren te berge rijzende F40- en Carrera GT-generaties zijn al lang vervlogen, de dagen dat je een Viper V10 over de straat moest zien te knokken een verre, vage herinnering, maar de F5 brengt iets van die rauwheid terug door vast te houden aan een mantra dat John zo dierbaar is dat hij het op een enorm billboard zette bij de ingang van zijn terrein: ‘Everything’s bigger and faster in Texas.’

Hoe het voelt om inn de Hennessey Venom F5 te rijden

Joh, echt? In de F5 klimmen voelt een beetje als jezelf aan een raket vastbinden – reuzespannend, maar doodsangst is nooit ver weg. De naam van de motor is, zonder overdrijven, Fury, en net als Tyson deelt hij aardige klappen uit – 6,6-liter twin-turbo V8, 1.842 pk – en omdat alles wat van het spul gemaakt kón worden, gemaakt is van koolstofvezel, weegt hij maar 1.360 kilo.

Dat is maar 30 kilo meer dan een Ferrari F8 Tributo, terwijl hij 1.000 pk méér heeft. Het maximale vermogen wordt geleverd bij 8.000 toeren per minuut, de rode lijn ligt 500 tpm hoger en de maximale trekkracht van 1.616 Nm staat paraat bij 5.000 tpm. De motor is losjes gebaseerd op de LS V8 van GM, maar is geheel herbouwd, waarbij de interne delen op drag­race-specs zitten en de turbo’s van XXL-pizzaformaat zijn.

De versnellingsbak is een zeventraps semi-automaat met enkele koppeling en de geclaimde prestatiecijfers lijken uit een ander universum te komen: van 0 naar 100 km/u in 2,6 seconden, 0 naar 200 in 4,7 en 0 naar 400 in 15,5, wat bijna twee keer zo snel is als die grote, lieve, knuffelbare Chirons.

Het exterieur van de Hennessey Venom F5

Wat onmiddellijk opvalt als je naast de Hennessey Venom F5 staat, is hoe simpel en uitgekleed ie eigenlijk is. Je krijgt koolstof-keramische remmen van Brembo, fixed-rate dempers om gewicht te besparen, Michelin Pilot Sport Cup 2’s die je gewoon overal uit het rek kunt trekken (geen gillend duur op maat gemaakt rubber hier), gesmede aluminium wielen en deze redelijk ‘glibberige’ carrosserie.

Logisch, want voor zo’n hogesnelheidsmonster wil je geen enorme hoeveelheden downforce, je wilt alleen maar géén lift. Zoals we al zeiden: er komen nog F5’s aan met een verwijderbaar dak of grote vleugels, maar dit is de versie die je wilt. Johns visie in zijn puurste vorm.

Waar staat F5 voor?

De naam komt van de tornadoschaal van Fujita, waar F5 de hevigste vorm is met windsnelheden tot wel 520 km/u. Dat past wel bij de auto, want in theorie, op een weg die lang genoeg is, kan hij nog sneller dan dat – 547 km/u, puur gebaseerd op de berekening van vermogen en versnellingsbakverhoudingen – hoewel de echte topsnelheid een stuk lager zal zijn.

Tot nu toe is hij tot 435 km/u gekomen, op de vrij korte NASA shuttle-landingsbaan bij het Kennedy Space Center in Florida (toevallig dezelfde recordbrekende snelheid die de Venom GT in 2014 neerzette), maar er zit nog veel meer aan te komen. Zo mag je in de nabije toekomst rustig rekenen op een poging de magische grens van 300 mijl per uur (483 km/u) te doorbreken op een afgesloten weg.

Aan de andere kant heeft Hennessey duidelijk gemaakt dat dat niet per se een doel op zich is: ‘We willen geen auto die alleen een one-hit top speed wonder is, we willen een auto met de juiste hoeveelheid balans en downforce bij 300 mph, maar die je ook op een b-weggetje in Europa kunt rijden.’

Hoe rijdt ie op de openbare weg?

Helaas hebben we geen Europees b-weggetje bij de hand, maar het verschijnsel wegen is Texas ook niet geheel onbekend. Het voelt als waanzin dat een auto zo krachtig en extreem als deze legaal op de openbare weg gereden kan worden. Qua agressie laat ie een McLaren 720S aanvoelen als een trapautootje.

De geluidsisolatie is op z’n best rudimentair, dus je hoort elk kiezelsteentje in de wielkasten, elke sis en grom van de motor en elke ‘klunk!’ van de versnellingsbak. En hij is inderdaad rijdbaar, en nog op een leuke manier ook, omdat de basis gewoon goed is – hij is laag en licht en de motor zit achter je, waardoor de voorkant prachtig een bocht in te dirigeren is.

Als je het gaspedaal maar niet als een aan/uitknop behandelt, kun je redelijk vroeg beginnen met uitaccelereren en veel snelheid meenemen. Ik heb het idee dat een aantal ronderecords zich serieus zorgen mag gaan maken als Hennessey de downforce opschroeft en volle bak in circuitmodus gaat.

De nadelen van de Hennessey Venom F5

Zitten er deukjes in het harnas? Ja: de zeventraps geautomatiseerde handbak. Daar zijn ze nog druk mee bezig, zeker met z’n gedrag bij lage snelheden, dus het zal beter worden, al zal het nooit perfect zijn. Bij het opschakelen op niet al te hoge snelheden voel je je als zo’n hoedenplankhondje met zo’n loszittend hoofd; een Lambo Aventador heeft precies hetzelfde.

Je kunt het enigszins tegengaan door op exact het goede moment even het gaspedaal te liften, maar bij lagere snelheden blijft het schokkerig. Opschakelen bij vol gas gaat juist precies zoals het hoort: gewelddadig, een ram in de tandwielen en daar gaan we weer.

Het weggedrag is meer 765LT dan 720S, maar door die fixed-rate dempers zit er net iets meer veerweg in, zal de carrosserie net een klein beetje hellen voordat ie zich in de bocht vastbijt, en zul je er op een leuke weg best wat flow in kunnen krijgen. De stoelen zijn ook goed – ze zien er akelig dun uit, maar geven ruim steun op precies de goede plekken.

Binnenin de Hennessey Venom F5

Het interieur is in zijn geheel een beetje een verrassing, eigenlijk. En dan heb ik het niet eens over dat yoke-stuur, dat een beetje een straaljagergevoel geeft en prima is voor rechte stukken, maar volkomen waardeloos is als je het voor meer dan de helft moet draaien. Verder is er niet veel: een centraal scherm waarmee je je telefoonfuncties kunt bedienen, een digitaal instrumentenpaneel voor de belangrijkste gegevens, en veel leer en koolstofvezel.

Maar wat er is, is mooi in elkaar gezet. Hennessey blijkt zeker te begrijpen dat mensen voor hun 1,9 miljoen euro een pakket kopen, niet alleen een monsterlijke motor met wat gratis beetjes auto eraan vast. Is ie die 1,9 miljoen (daar komt nog ‘wat’ bij aan belastingen) waard? Tsja, is íéts dat waard? Hypercar-prijzen lijken tegenwoordig nogal uit de lucht gegrepen, maar ja: alle 24 F5 Venom coupés hebben wel al een baasje gevonden.

De prijs is echter niet veel meer dan een nietszeggende barrière; waar het werkelijk om gaat, is het feit dat Hennessey het schier onmogelijke heeft geflikt. Dat hij een bizar project, dat er alle schijn van had nooit voltooid te zullen worden, heeft omgetoverd in een coherente auto die niet alleen onbeschoft snel is in een rechte lijn… maar ook nog eens leuk is om te rijden.

Baas boven baas

Ik weet zeker dat iemand, misschien John zelf wel, in dit apparaat door die grens van 300 mph zal gaan, en wel zeer binnenkort, maar dat is alleen maar een stunt. Het is veel belangrijker dat de Hennessey Venom F5 karakter heeft, dat ie een spektakel is, een bloedstollende, verbijsterende aardbeving van een auto die op een ultieme manier Amerika en haar liefde voor de V8 symboliseert.

Elektrische auto’s nemen alles over; zelfs Hennessey is al bezig met een zeswielige elektrische hyper-GT met 2.000 pk (codenaam Project Deep Space; nee, serieus), maar dit is het spul waar we over een aantal jaren met ware weemoed aan zullen terugdenken. En het verhaal van de Hennessey Venom F5 is nog lang niet over. We moeten er nog eens een circuit mee op, we willen nog eens écht hoge snelheden met hem bereiken. Maar op basis van dit eerste contact is het een verbluffende prestatie van zo’n klein bedrijf – een monument voor de verbrandingsmotor dat nog lang nadat de laatste druppel benzine is verdampt, zal worden aanbeden.

Specificaties Hennessey Venom F5