Autotest: Jaguar XF 2.7 D Premium Luxury

Een paar jaar geleden was een Jaguar met dieselmotor nog een krankzinnig idee. Inmiddels weten we beter. Sterker nog: de XF diesel is niet gek.

 

Wanneer heb je voor het laatst gelachen om een auto? Nee, de keer dat je die eigenaar van een SsangYong Rodius midden in zijn gezicht hebt uitgelachen telt niet mee. We bedoelen dat je je wenkbrauwen optrekt zodat je net kijkt als Henny Huisman. Die kán niet anders meer kijken na zijn facelift, maar je begrijpt wat we bedoelen.

 

Normaal gesproken vinden we de klep van een dashboardkastje geen dijenkletser maar die van de Jaguar XF toverde een glimlach op ons gezicht. Strijk je vinger er even langs en een spookhand doet ‘m voor je open. Met een soortgelijk foefje kun je de binnenverlichting aandoen.

 

Het zijn natuurlijk gekkigheidjes, maar ze geven wel aan op welke manier de ontwerpers te werk zijn gegaan. Er zijn hele volksstammen die er anders over denken, maar een auto is een van de meest doodse dingen die je op aarde kunt vinden. Een geintje kan net dat beetje flair geven. Inderdaad, flair is een Engels woord dus helemaal op zijn plek voor Jaguars jongste loot.

 

Of je deze gadgets kunt waarderen, geeft aan in welk kamp je je bevindt. Aan de ene kant staan de mensen die de XF helemaal geweldig vinden; aan de andere kant staan de haters. Nu er een dieselmotor leverbaar wordt, zullen de meningen helemaal op scherp worden gezet. Onder druk van de Duitse concurrentie moest er wel zo’n economisch verantwoorder blok komen. Het is dezelfde 2,7-liter V6 als in de XJ. Met zijn twee turbo’s schopt hij het tot 207 pk. In de grote XJ voldoet hij prima, in de XF is dat niet anders. Als de motor stationair loopt, hoor je een licht geratel, maar tijdens het rijden loopt hij zijdezacht. Met een koppel van 435 Nm is de motor in het middelste toerengebied bovendien erg rap. Het gemiddelde verbruik is 7,5 l/100 km, de co2-uitstoot is 199 g/km.

 

Dat zijn mooie cijfers, maar BMW doet het beter. Zij hebben niet alleen die briljante 535d, eveneens een bi-turbomotor, de 530d doet het met een turbo minder, maar is wel sneller. Ook in gewicht, vermogen en brandstofverbruik geeft hij de Jag klop. Is de XF dan nog het overwegen waard? Zeker wel. Als je de juiste kleur en wielen hebt gekozen is het één brok dynamiek.

 

Dan het onderstel. Kenners vinden dat Jaguar teveel beknibbeld heeft door bestaande onderdelen te gebruiken. Ja, en? Als het onderstel oorspronkelijk van een XK komt, hoor je mij niet klagen. Er zijn wat onderdeeltjes van de bodemplaat van de oude S-Type overgenomen, maar het onderstel, de stuurinrichting en een hoop andere delen komen van zijn modernere, grote broer.

 

Met de relatief zware dieselmotor voorin moet de ophanging zich bewijzen, maar de wegligging van moderne Jaguars is bijna niet te overtreffen. De XF diesel doet daar met zijn 1,7 ton niets aan af. Het comfort van de modellen met 19-inch velgen staat op hoog niveau, de besturing is strak en direct. Het beste is toch wel de zesversnellingsbak, na een recente wijziging schakelt hij in de XF 10 procent sneller. Hij doet zijn werk zonder nukken, maar doods is de bak niet.

 

De diesel is eigenlijk de beste keuze die je kunt maken als je op een XF uit bent. Iets meer pit zou welkom zijn, maar een moderne Jaguar verdient een moderne motor en op dit moment is dat deze. Bovendien is de actieradius met een volle tank 912 km, waardoor je minder vaak bij zo’n tochtig tankstation staat te vernikkelen. Alleen dat idee zou een vette glimlach moeten garanderen.