Autotest: Jeep Patriot 2.0 CRD Sport

Uit de VS komen alleen grote, vervuilende bakken. Tot nog toe. Sommige merken lijken het te begrijpen. Kijk naar de Jeep Patriot.

 

Amerikanen hebben het moeilijk. Hun auto’s zijn momenteel behoorlijk uit de gratie omdat dit stuk voor stuk logge, zuipende en dus vervuilende SUV’s zijn. Houd daarbij in gedachten dat de kwaliteit van Amerikaanse auto’s dikwijls bedroevend is, en je snapt waarom menig yankee-fabrikant in zak en as zit. Maar het lijkt wel alsof het milieubewustzijn dat Europa en Azië al langer in zijn greep heeft ook vat krijgt op de nieuwe wereld. Keert het tij? Als je op de naam afgaat, zou de Patriot zich vooral thuis moeten voelen in zijn vaderland. Maar ook bij ons kan hij goed door de beugel. Om te beginnen is hij voor Amerikaanse begrippen klein. Zonder gelijk met allerlei cijfers op de proppen te komen zeggen we: qua formaat is het eerder een midi-MPV dan een gemiddelde SUV. Achter het stuur voel je je prima, zelfs in wriemelig verkeer, smalle straatjes en krappe parkeerplekjes. Dat zijn eigenschappen die zich niet laten combineren met het begrip SUV.

 

Wij reden het model dat wel eens de populairste versie kan worden, de 2.0 CRD. Bij hoge toeren ratelt hij er lekker op los, maar kracht is er genoeg. De 140-pk sterke viercilinder levert 310 Nm. Hij krijgt de anderhalve ton staal van de Patriot verbazingwekkend goed in beweging. De aandrijving gaat in normale gevallen via de voorwielen, indien gewenst doen de achterwielen mee. Een gemiddeld verbruik van 6,7 l/100 km is voor een auto met een Jeep-badge ongelooflijk laag.

 

Het vreemdste aan de Patriot is toch wel dat je echt lol met hem kunt trappen. Het zwaartepunt van de auto ligt veel lager dan je gewend bent van een SUV, waardoor de carrosserie niet om zijn lengteas draait. Hij rijdt messcherp. Een hot-hatch is het niet, maar je kunt aan de Patriot een hoop plezier beleven. Niet iets dat je van een SUV verwacht.

 

Het punt waar Jeep-adepten over kunnen vallen, is dat de Patriot niet zo’n vanzelfsprekende klautergeit is als de grotere modellen. Voor wat betreft de Compass geven we ze gelijk. Dat is een typisch voorbeeld van veel geschreeuw, weinig wol. De Patriot staat toch heel best zijn mannetje in het terrein. Met een hendel schakel je de lage gearing in, waarmee je je uit de meest benarde posities kunt bevrijden. De snelheid is dan wel beperkt tot 15 km/u. Ondanks de beperkte grondspeling en een hoop gepiep en gekraak kun je meer situaties aan dan je in de praktijk ooit zult tegenkomen.

 

Met zijn prijs loopt de Patriot geheel uit de pas met de concurrentie in zijn klasse. In positieve zin: hij is veel goedkoper dan de vergelijkbare RAV4 of de Freelander (scheelt 10.000 euro) en gaat gelijk op met auto’s die het met een veel minder sterk imago moeten doen, zoals de Hyundai Tuscon. Voor een aantrekkelijk bedrag koop je dus een auto die als SUV-alternatief voldoet, zonder dat je geitenwollensokkendragende buurman je ter verantwoording roept vanwege je keuze.