We maken een ritje met de Lamborghini Gallardo Spyder door het door orkaan Katrina bezochte Miami. Na de rampspoed die de stad geselde, is er met de Lamborghini opnieuw storm op komst. En niet alleen omdat Jeremy Clarkson er een besteld heeft…

Weersomstandigheden zetten de stad op de kop

Een of andere reusachtige, vernietigende kracht is hier recentelijk voorbij geraasd. De restanten van versplinterde palmbomen liggen overal verspreid als kort geleden uitgereden compost. De ingewaaide ramen van financiële instellingen die miljarden beheren zijn provisorisch dichtgetimmerd met multiplex planken. Jachten liggen gehavend langs de kant van de weg. Ze zijn als speelgoed uit zee getild en vervolgens ergens neergesmeten.

Drie maanden nadat orkaan Katrina Miami aandeed, en met de grote schoonmaak nog in volle gang, staat een heel ander soort storm op het punt te gaan huishouden. Dit keer zal de kracht worden gemeten op een heel andere schaal. Eentje die geheel en al van menselijke makelij is. Op komst is een laag-bij-de-grondse precisieaanval op de zintuigen. Het heeft duizelingwekkende kleur, lawaai en snelheid, het is blauw. De lak, die naadloos aansluit op de art-decogevels die de zeeboulevard omzomen.

Het klinkt als de hel

Met het donderende lawaai van een vijf-liter V10 die meer dan 8.000 toeren per minuut maakt. En in staat om van nul naar 100 te gaan voordat je goed en wel tot vier hebt geteld, om vervolgens onbelemmerd naar bijna 310 km/u door te trekken, als je althans de moed hebt om het gaspedaal ingedrukt te houden. Dit is een van de slechts twee Lamborghini Gallardo Spyders die zich in de Verenigde Staten bevinden, ingevlogen vanuit Bologna en ontscheept in de midwinterse zonneschijn van Florida. Iedereen draait zich naar hem om wanneer hij over de kruispunten, vierbaanswegen en spiraalvormige snelwegafslagen van Miami zoeft.

Je verstoppen heeft geen zin. Gooi die kap maar open, zet de airco in de juiste stand en laat het allemaal over je heen komen. De canvas kap omlaag doen – eenvoudiger kan niet. Eén druk op de knop en in minder dan twintig seconden vouwt hij zichzelf op onder de brede, getraliede motorkap uit carbonfiber, een klusje dat wordt geklaard door zes hydraulische cilinders en twee elektrische aandrijfmechanismen. Daarbij heb je de keuze om het lage glazen achterraampje op zijn plek te laten of het elektronisch naar beneden te laten zakken, waardoor de Lamborghini Gallardo Spyder er nog flitsender uitziet. Wanneer de kap is neergelaten, blijven de strakke lijnen intact en de uitstraling onaangetast. In vergelijking hiermee is het drukke ontwerp van de Ferrari F430 Spider een rommeltje.

Het is een Spyder en dat betekent dakje naar beneden

Met de kap naar beneden ben ik helemaal overgeleverd aan de elementen. Zwoele tropische lucht golft naar binnen, zalft de longen en vaagt de herinneringen weg aan koude, korte winterdagen thuis, ver weg. Het interieur van de Gallardo toont zich nu in al zijn uitbundige ingetogenheid, voorzien van zacht, gestikt marineblauw leder, niet alleen als bekleding van het dashboard en de kuipstoelen, maar ook van de binnenkant van de portieren, de transmissietunnel en de omlijsting van de ramen. De rest van het interieur dat niet vervaardigd is uit koeienhuid, bestaat uit gelakt carbonfiber.

Een rij in aluminium gevatte tuimelschakelaars voor de verlichting en het stabiliteitscontrolesysteem strekt zich uit over het dashboard, alles van originele Lamborghini-snit. Alleen het navigatiesysteem en de digitale displays verraden banden met het moederbedrijf van dit exclusieve huis, Audi, samen met de afwerking en de subtiele details die de Lamborghini Gallardo Spyder kenmerken – niet bepaald iets waar Lamborghini zich in het verleden op kon laten voorstaan.

Je rijdt rond als de Engelse koningin

De aandacht die we trekken, leidt voortdurend onze eigen aandacht af. Er wordt getoeterd, duimen gaan omhoog en ik beland bijna in de vangrail wanneer er opeens een motor naast me komt rijden waarvan de berijder me met gedempte kreten enthousiast toeroept, waarna hij een ‘wheelie’ maakt en uit het zicht verdwijnt.

Afgaand op al die V8-aangedreven pick-ups, muscle cars en zelfs bestelbusjes die voortdurend langszij komen, verleiden we iedereen tot een wedstrijdje wegracen. Na een aanpassing van de aandrijving die is doorgevoerd op alle Gallardo’s, is de afstelling van de afzonderlijke versnellingen veranderd om het vermogen bij lage toerentallen te maximaliseren. De V10 is nog altijd op zijn best wanneer de toerenteller boven de 2.500 aanwijst, waarbij gas geven aanvoelt alsof ik door een kogel in mijn achterhoofd word geraakt (volgens betrouwbare informatie die ik kreeg, is de kans dat dat gebeurt tegenwoordig minder groot, aangezien de wet in Miami en omstreken met hardere hand wordt gehandhaafd).

Heb je ook nog wat specificaties?

Er zijn nu een vermogen van 520 pk en een koppel van ruim 510 Nm aan het werk. Door een permanente vierwielaandrijving worden ze moeiteloos op het wegdek overgebracht. Je hoeft alleen maar het aan de onderzijde vlakke, uit carbonfiber vervaardigde en met suède beklede stuur vast te pakken. De vingers houd je op de stuurversnelling. Je bent klaar om door te schakelen naar een van de versnellingen van de sequentiële zesbak.

Noch in de gewone, noch in de nog sneller reagerende Sport-stand schakelt de E-Gear (zoals Lamborghini hem gedoopt heeft) enorm soepel. Wél soepel bereik ik in 4,3 seconden vanuit stilstand een snelheid die pakweg 10 km/u hoger ligt dan de meest ruimhartige maximumsnelheid in heel Florida. De bevestiging van die enorme uitbundigheid komt van het ongelooflijke gedonder achterin. De laatste keer dat we iets dergelijks hoorden, was bij het op groen springen van de lichten tijdens de start van een Formule 1-race. Als reactie op het indrukken van het gaspedaal zetten de kleppen het uitlaatsysteem nu helemaal open. Dat wel op de meest luidruchtige stand.

Tunnels zijn Lambo’s beste vriend

Nadat ik de drukke achtbaans South Dixie Highway achter me heb gelaten, rijd ik een paar keer op en neer door een tunnel, om te genieten van het geluid van de V10 dat door de betonnen wanden terug de auto in wordt gekaatst. Uit een huis pal voor de tunnel komt een man schreeuwend en gesticulerend naar buiten. Nu zul je het hebben! Of hij heeft de politie gebeld, of hij wil zijn woede op me koelen. ‘Zou je hier alsjeblieft vijf minuten willen blijven staan?’ verzoekt hij me. ‘Mijn vrouw is even een filmpje voor de camera aan het halen.’

Ik bevind me aan de periferie van Little Havana, waar een concentratie van zo’n 300.000 Cubaanse bannelingen woont, die het hier sinds de jaren ’60 proberen te rooien. Dit is niet het Miami van Miami Vice, van patserige cokedealers, colbertjes met opgerolde mouwen, turkooizen espadrilles en glimmende Beretta’s. Het decor is weinig verheffend, inclusief de laagbouw, de lucht bezwangerd van de zware geur van garnalen met jalapeño-pepertjes die gebakken worden voor de lunch. Op sommige plekken weet je niet of de rotzooi orkaanschade is of al van daarvóór dateert.

De reacties van andere weggebruikers is hier nog enthousiaster

Alleen vliegen de vragen me nu in het Spaans om de oren: ‘¿Cuánto cuesta?’, ‘¿Es rápido?’ en zelfs ‘¿Se compra con el dinero de las droga?’ Ik kan niet anders dan mijn schouders ophalen. Ik breng een achteloos statement voor door het gaspedaal in te trappen. Ze zullen horen wat er voor monster onder de motorkap schuilgaat.

Wanneer je zo open en bloot in de lage, brede Lamborghini Gallardo Spyder zit, kun je je niet aan de indruk onttrekken dat de straten in deze wijk meedogenloos zijn. Niet in de zin dat ze hier de auto onder je kont wegjatten, maar doordat het wegdek waarover we rijden nou niet bepaald rimpelloos is. De oneffenheden en gaten in het asfalt zouden al snel genadeloos opspelen bij een niet perfect ontworpen cabrio. Maar ik voel het nergens schudden of trillen. De Lamborghini Gallardo Spyder is opvallend stevig.

Laten we de rustigere wegen opzoeken

Sterker nog, deze Lamborghini Gallardo Spyder is in alle opzichten opvallend. Explosief, in veel opzichten zelfs van het kaliber Ferrari. Wanneer ik de stad achter me laat en het langgerekte viaduct richting Key Biscayne over ben gegaan, begint de weg door een mangrovebos te slingeren, met bizar gevormde, verwrongen wortels die in de lucht steken. Een enorme, wervelende vlucht haviken beziet vanuit de lucht dit vreemde, zinderende blauwe object.

In de snelle, ruime bochten is de middelpuntvliedende kracht nauwelijks merkbaar. En dat terwijl de ophanging er voor zorgt dat de auto soepel over oneffenheden en overgangen in het wegdek glijdt. De direct reagerende stuurinrichting wordt steeds pittiger naarmate er meer kracht wordt overgebracht op de banden. Ze zijn gemonteerd op opzichtige 19-inch lichtmetalen velgen. En de enorme, geperforeerde, inwendig geventileerde remmen geven door hun gedrag een geruststellend signaal af.

Relaxed rijden kan niet in de Lamborghini Gallardo Spyder

En altijd weer is er dat voortdurende besef dat ik mijn voet maar even hoef te bewegen om een razende snelheid te bereiken. Dat in combinatie met het stampende, alles overstemmende lawaai. Mocht je ooit de kans krijgen in deze Lamborghini Gallardo Spyder te rijden dan zal dat je altijd bijblijven. In de krap behuisde voetruimte druk ik het gaspedaal wat verder in. Ik schakel naar de tweede, derde en vervolgens vierde versnelling. De auto spuit weg. Het lijkt alsof mijn hersenen naar een andere tijdzone gelanceerd worden. Wanneer ik naar z’n vijf wil gaan, dringt het tot me door dat bij deze snelheid door de volgende bocht gaan wel eens een enkeltje gevangenis zou kunnen betekenen. Om nog maar te zwijgen over de inbeslagname van deze superauto van zo’n 240.000 euro.

Een veruit te verkiezen alternatief dient zich aan in de vorm van een bord dat in de richting wijst van wat toepasselijk Star Island gedoopt is. Basketballegende Shaquille O’Neal en de Cubaans-Amerikaanse zangeres Gloria Estefan hebben hier optrekjes. Het staat overigens naast het huis van de directeur van een zekere farmaceutische multinational van wie wordt beweerd dat hij een slordige 54 miljoen dollar, onder meer verdiend aan middelen tegen erectieproblemen.

 Conclusie?

De bewaker bij de toegang tot deze privé-enclave werpt een blik op de Lamborghini Gallardo Spyder. Hij glimlacht veelbetekenend en wuift me zonder vragen te stellen door. Terwijl het toerental omhoog en omlaag schiet moet de V10 hard werken om de juiste benzinetoevoer te regelen. Hierbij brengen de spruitstukken door het afkoelen een tikkend geluiden voort. In het oog gehouden door de bewakingscamera’s hou ik me keurig aan alle regels. Vervolgens stop ik langs de kant van de weg. Ik zet de motor af en wacht tot de adrenaline die nog in mijn slapen hamert, is opgetrokken. Dit is de stilte na de storm.

Reacties