Land Rover Discovery Sport 2.0 Si4 HSE Luxury

Zoals dat bij extreme rijtests hoort: ze zijn uitdagend. Ik ben net door het oog van de naald gereden met een Land Rover Discovery Sport – tussen twee lege motorhulzen van een Boeing 747 door – en nu ik de bocht omga in de richting van de fotograaf, wordt mijn aandacht getrokken door een eenzaam landingsgestel dat op zijn kant ligt: een even macaber als mistroostig stuk aeronautisch vernuft dat zich precies in mijn rijrichting be­vindt. Normaliter wordt het, als het vastzit aan een 747, ondergesneeuwd door de afmetingen van het vliegtuig, maar eenmaal los gezien van zijn natuurlijke plek in het universum is het werkelijk enorm. Zelfs de delen die normaal een beetje moeten meegeven, zijn opgepompt tot 14,2 bar en vormen onbeweeglijke rubberen rotsen waar je niet tegenaan wilt rijden. Toen we aanvankelijk vroegen of we gebruik mochten maken van dit vliegtuigkerkhof aan het eind van de Mojave-startbaan, deden we dat – als we eerlijk zijn – onder het voorwendsel dat we een fascinerende achtergrond nodig hadden voor de fotografie bij dit artikel. Maar toen we eenmaal aan tafel zaten met Scott en zijn partner, die hier het management doen teneinde zoveel mogelijk delen van de gevallen giganten te recyclen, kregen we de vrije hand. Carte blanche. Dus wat begon als louter een aardige fotolocatie, werd al snel ‘s werelds meest bizarre terreinautotestbaan. Dat we het hier zo extreem vinden, wordt door twee zaken nog eens benadrukt. Ten eerste hebben we zeer duidelijke en enigszins dreigende instructies gekregen om uit de buurt te blijven van drie specifieke vlieg­tuigen (die er op het eerste gezicht niet anders uitzien dan alle andere vliegtuigen hier): ‘Kijk er niet naar, kom er niet in de buurt en maak er vooral geen foto’s van. Ze worden gebruikt voor de training van speciale militaire eenheden, en die gasten wil je niet achter je aan krijgen.’ Oké. Helder.

En nog andere dingen die de Land Rover Discovery Sport tegenhouden?

De tweede factor is dat het vannacht heeft geregend. Niet een beetje. Slagregens. Urenlang. Die regen heeft de woestijngrond veranderd in een met olie doordrenkt zandoppervlak dat nog het meest wegheeft van een bak spekgladde, ge­stolde pap. Pap, bovendien, die je tanden doet klapperen, want overal in de gestolde pap liggen schroeven, moeren, en onbestemde stukjes en brokken luchtwaardig aluminium die de banden van de Land Rover Discovery Sport bij iedere omwenteling bedreigen. Wat nog bijdraagt aan de spanning is dat bepaalde delen van het terrein, op het eerste gezicht niet te onderscheiden van andere, zan­derig moeras zijn, terwijl die andere delen drijfzand blijken te zijn, en wel het soort drijfzand dat dol is op rubberbanden. Pas als je oog in oog staat met een Boeing 747 besef je hoe groot zo’n machine is, hoe mooi en gedetailleerd z’n buitenkant in feite in elkaar zit, en wat voor technisch wonder het eigenlijk is dat zo’n 178.756 kilo zware gigant de alledaagse gewichtheffer van de lucht is geworden. Op een veel kleinere schaal – maar niet per se minder indrukwekkend – is de verpakking van de Land Rover Discovery Sport een van de troeven van z’n uitrusting, en daarom voor een fiks deel verantwoordelijk voor het winnen van onze TopGear Award voor Gezinsauto van het Jaar.

Zoals iedere ouder je kan vertellen, is het effect dat het hebben van een gezin heeft op de keus voor een auto niet te onderschatten.

Tweede­hands-autoadvertenties zijn niets meer of minder dan de begraafplaats van automobiele dromen; wie ze goed doorspit, doorziet precies hoeveel mensen onvrijwillig afscheid nemen van een auto omdat ze simpelweg behoefte hebben aan meer ruimte. Je weloverwogen trots inruilen voor iets praktisch – je denkt dat het jou niet zal overkomen. De eerste twee, drie jaar is dat ook niet zo. Maar daarna constateer je tot je eigen verbazing dat ook jij ineens bent gedegradeerd tot een gratis, altijd afroepbare taxi. Kinderen moeten naar sportclubs worden gebracht, ze moeten naar school, en na school ben je plotseling deelnemer aan een loterij die nog het best kan worden omschreven als ‘hoeveel klasgenootjes neemt mijn kind vandaag mee om te komen spelen’. De jaren verstrijken, en jouw taak verandert alleen omdat je kinderen groter worden en niet meer van de voetbalclub moeten worden gehaald, maar van feestjes. Samenvattend kan worden gesteld dat gezinsauto’s flexibel moeten zijn, en zich moeten kunnen aanpassen aan onvoorziene omstandigheden – zoals de dag dat je partner besluit een hond te nemen zonder dit eerst met je te overleggen. Daarom zetten wij ons geld dit jaar op de Land Rover Discovery Sport. Z’n zevenzits configuratie, waarbij de derde zitrij zich bevindt in de immense laadruimte en iedere passagier een eigen – zij het optionele – USB-ingang heeft, bewijst dat deze auto is ontwikkeld door mensen met gezinnen en dat die lui ook vanuit gezinnen denken.

Dus een zevenzitter die niet meer suf is?

Tot voor kort was de zevenzitter de auto­mobiele manier om te zeggen dat alle hoop was verloren: de MPV. Dus om al deze zeven mensen in een compacte SUV te lepelen, is een waar verpakkingskunstwerk. Waar een grote SUV makkelijk kan worden weggezet als te veel van het goede, te zwaar ook, en een MPV als te saai, draagt de Sport z’n gebruiksgemak met opmerkelijke lichtheid. Hij nestelt zich listig in de nauwe bandbreedte tussen de sociale acceptatie en het gebruiksgemak dat je nodig hebt om de kinderen te vervoeren, en de mening van je baas als je een auto van de zaak mag uitkiezen. Dat ie zo sociaal geaccepteerd zal gaan worden, is voor een groot deel te danken aan z’n design. Na met de Evoque een nieuw icoon te hebben geschapen, hebben de ontwerpers van Land Rover nooit meer een steekje laten vallen. Het is niet te ontkennen dat de huidige modellenreeks uiterlijk precies uitdrukt wat de auto vermag. De Discovery Sport laat een nieuwe, verfijnde ontwerptaal zien die zijn tijd vooruit is. Die taal zal later dit jaar worden onderstreept door de komst van zijn grotere broer: de Discovery.

Maar zoals dat gaat bij autodesign, kunnen de kopers ieder zorgvuldig ontworpen imago ruïneren.

Bestel de verkeerde Sport, en je rijdt voor aap. Ons advies is daarom in ieder geval de versie met het Black Design Pack te bestellen, die de auto enigszins ontblingt maar waarbij je wel de optionele 20 inch grote, glimmende wielen krijgt. Als je in een dappere bui bent, dan kun je ’m bestellen in een opvallende kleur (zoals Phoenix Orange), of, en daarin zien alle huidige Land Rovers er goed uit, een van de wat technische metallic kleuren. Helaas ging er iets fout in de communicatie tussen onze redactie en de Amerikaanse importeur, en stond er voor ons een versie klaar die alleen tot zijn recht komt op het parkeerterrein van een golfclub. Geen paniek. Want het lukt ons tot nog toe uitstekend om niet in een woestijngat te verdwijnen of een vliegtuig aan te rijden, dus we hebben het naar onze zin. Scott en zijn maatje Cletus kijken heel relaxt de andere kant op, en we nemen meteen de mogelijkheid te baat de Sport met nog wat meer enthousiasme tussen de jumbo’s door te laveren. Hij neutraliseert de ondergrond met groot gemak – en we schatten in dat we in de drie uur die wij in dit knekelhuis vertoeven, waar­schijn­lijk meer van de Sport vragen dan de auto ooit in West-Europa te verduren zal krijgen. Maar omdat ie een Land Rover is, weet je nou eenmaal dat er meer mogelijk is dan z’n uiterlijk doet vermoeden. Desondanks heeft het iets enorm geruststellends om te weten dat ie bergen kan verzetten (of in elk geval beklimmen), zelfs als ie nooit veel verder zal komen dan een heuvel in Toscane.

Welke versie van de Land Rover Discovery Sport rijden jullie eigenlijk?

We rijden een luxueuze benzineversie, maar sinds de introductie van de 2,0-liter Ingenium-dieselmotor een halfjaar geleden heeft de Sport de juiste motor om z’n terreincapaciteiten recht te doen. Hij is verkrijgbaar met 150 of 180 pk. De Ingenium is in beide gevallen zuinig en stoot maar 129 g/km CO2 uit, waarmee ie weliswaar geen bijtellingsprijzen wint, maar toch. De ironie om z’n uitstoot te bespreken, gaat niet aan ons verloren – terwijl we slalommen tussen de grootste luchtvervuilers die de wereld kent. Misschien voelt Scott aan dat we linkse praatjes aan het verkondigen zijn, of is ie bang dat we alsnog een aanrijding zullen veroorzaken, maar in elk geval vindt hij dat ons speelkwartier op de begraafplaats voorbij is. Of misschien willen de elitetroepen hun oefenterrein terug? We verlaten het terrein over een pad vol diepe plassen en rijden terug naar Los Angeles – een plaats die nu ineens, in vergelijking, naar de menselijke maat lijkt te zijn ingericht. De Sport legt de 165 kilometers af alsof ze er niet zijn, en alsof ie niet zo-even nog liet zien dat ie ook heel andere ondergrond kan verhapstukken. Het bewijs kleeft echter aan z’n flanken: mensen wijzen ons na. LA en modder zijn geen vrienden. Meer ironie: het is beide gesneden koek voor de Discovery Sport. Dat ie zowel in het terrein als op de weg zo goed uit de voeten kan, maakt deze auto zo aantrekkelijk. Hij doet z’n werk zowel in de brede straten van LA als in de woestijn uitstekend. Hij is flexibel, praktisch en prestatiegericht en dat maakt ‘m het antwoord op een van de grootste automobiele uitdagingen die er bestaat: het gezinsleven.

Motor
1.999 cc
viercilinder turbo
240 pk @ 5.500 tpm
340 Nm @ 1.750 tpm
Aandrijving
vier wielen
9v automaat
Prestaties
0-100 km/u in 8,2 s
top 200 km/u
Verbruik (gemiddeld)
8,2 l/100 km
191 g/km CO2 F
Afmetingen
4.599 x 1.895 x
1.724 mm (l x b x h)
2.741 mm (wielbasis)
1.759 kg
70 l (benzine)
981 / 1.698 l (bagage)
Prijzen
NL € 78.650 (25%)
BE € 56.900