Autotest

Mazda 3 SkyActiv-D 105 Skylease GT

Nu de Mazda 3 alweer een tijdje onder ons is, leek het de Japanners een goed moment om een kleinere dieselmotor te monteren. Samen met wat andere aanpassingen spelen ze zo met de Mazda 3 SkyActiv-D 105 de Nederlandse zakelijke rijder in de hand

Door Mattijn Nederend

Gepubliceerd op 24 augustus 2016 om 20:00 uur

Check deze TopGear-deals 🏁

De nieuwe richting die Mazda een aantal jaar geleden inzette – met het aansprekende Kodo-design en slimme, eigenzinnige techniek – kan ons goed bekoren. De 3 is een voorbeeld van hoe geslaagd deze aanpak kan zijn: het is een atletisch, stijlvol model met leuke opties, een bijzonder laag gewicht en uitstekende rijeigenschappen. Waar het aan ontbrak, was een kleine dieselmotor – voorheen was de enige optie voor kilometervreters een 2.2 met 150 pk – om de leasefiguren naar de showroom te lokken.

En toen kwam de Mazda 3 SkyActiv-D 105

Met de introductie van de nieuwe 1,5-liter SkyActiv-D 105 dieselmotor lijkt de zakelijke markt voor de 3 wijd open te liggen. Een sprinter is de Mazda 3 SkyActiv-D 105 geenszins, maar daar gaat het tegenwoordig al een tijdje niet meer om; het financiële plaatje, dat telt. De uitvoering met handgeschakelde zesbak haalt met zijn 99 g/km aan CO2-uitstoot in Nederland dit jaar nog de 21 procent bijtelling, waarmee Mazda plots een antwoord voorhanden heeft op de Golf BlueMotions, Peugeot 308 BlueHDi’s en Volvo V40 D2’s van deze wereld.

Het is een aardig antwoord. De motor werd verfijnd ten opzichte van de versie die we eerder in de 2 en CX-3 zagen verschijnen. De compressie is met 14,8:1 bijzonder laag en de vorm van de zuigers, met een trappetje en een soort bol ei in het midden (veel meer kunnen wij er ook niet van maken), zorgt voor een efficiëntere verbranding met minder hitte. Een turbo met variabele geometrie jaagt de boel aan, terwijl vier zogeheten Natural Sound Smoothers – licht flexibele zuigerstangen – ongewenst genagel en trillingen tegengaan. Het resultaat is een behoorlijk geciviliseerde motor die hooguit onderin het toerengebied wat futloos is. Waarbij we moeten aantekenen dat de concurrenten stuk voor stuk krachtigere én schonere opties bieden.

Mazda maakte van de gelegenheid gebruik om de ophanging van de 3 te herzien en de besturing directer te maken. Tussen de twee uiterste standen van het stuur zit nog slechts tweeënhalve draai. Nu vonden we de 3 altijd al prima rijden; met deze nieuwe setup zijn bochten en rotondes een traktatie. Ondertussen is het comfort van grote klasse en zijn we ook nog altijd te spreken over de kort schakelende zesbak, de prettige stoelen, de ruimte en het simpel te bedienen infotainmentsysteem. Als ergens nog een inhaalslag gemaakt kan worden, is het in de afwerking: het dashboard ziet er leuk uit, maar het is nog altijd een ratjetoe van materialen en structuren, met hier en daar een flauw nep-koolstofvezelprintje en aluminium dat wel erg overduidelijk geen aluminium is. Een smetje dat niet genoeg is om ons op de Mazda 3 te laten afknappen. Sterker nog: zochten wij een leasediesel met lage bijtelling, dan zouden we ‘m zeker op ons proefritlijstje zetten.