De eerste was erg goed, de vorige was uitstekend, en nu is er een nieuwe generatie Mazda 6. Onze verwachtingen zijn hooggespannen.
Wie schetst onze verbazing als we de eerste foto’s en specificaties van de nieuwe Mazda 6 onder ogen krijgen: van een beschaafde middenklasser is ie plots een knots van een auto geworden, met een imposante neus en een lengte van bijna 4,87 meter. Vervolgens krabben we ons bij de onthulling van de wagon-variant opnieuw achter onze oren: die is minder groot dan de sedan en heeft een wielbasis die 8 centimeter korter is. Wat is hier aan de hand?
Het antwoord blijkt simpel: waar de vorige Mazda 6 nog wereldwijd in verschillende versies en gedaantes verscheen, afgestemd op lokale markten, moet de nieuwe alle continenten bedienen. In bijvoorbeeld de VS, Australië en China wil men ruim bemeten vierdeurs auto’s, en kijkt er niemand om naar stationwagens. Aangezien wij, eigenwijze Europeanen, juist iets minder op hebben met sedans, werd er speciaal voor ons ook een iets kleinere Sportbreak ontworpen. Waarmee niet gezegd is dat dat plots een compacte auto genoemd mag worden.
Het is ergens goed voor, dat formaat, want de nieuwe 6 is ruim van binnen. Erg ruim zelfs: met de voorstoelen afgestemd op onze 1,85 meter kunnen we achterin riant zitten, ook in de wagon. Het zijn geen Skoda Superb-waarden, maar laten we zeggen dat we er nog net geen hoofd-schouders-knie-en-teen kunnen doen. De bagageruimte van de Sportbreak die we testen, is ook niet kinderachtig. Onze bagage tuimelt er in de rondte.
Dat ligt ook een beetje aan onze rijstijl. De 6 nodigt namelijk, net als voorheen, hartelijk uit tot intensief stuurwerk. Bochten nemen we hard, op rotondes doen we een rondje extra. De besturing is vrij direct, niet te zwaar, precies goed voor dit type auto. Mazda heeft hard gewerkt aan de onderstelafstemming, maar wat ons betreft zijn ze er iets te ver in doorgeschoten. Vooral drempels en richels veroorzaken stevige schokken, waarbij de achteras van de op extra laadvermogen beruste Sportbreak nog eens een ferme stomp na geeft. Tja, als je je daar erg aan stoort, moet je misschien eens bij een Frans merk gaan shoppen. Mazda gaat voor sportiviteit, en dat zul je voelen.
Na de bejubelde CX-5 is dit de tweede Mazda van de zogenoemde SkyActiv-generatie. Dat principe, dat meer een filosofie dan een vatbaar stuk techniek lijkt te zijn, duidt er onder andere op dat de 6 op een lichtere en stijvere manier geconstrueerd is, en dat er op motorgebied allerlei trucs uitgehaald zijn om het verbruik en de uitstoot te drukken zonder dat dit afbreuk doet aan het vlotte karakter.
Zo is de compressie van de motoren bijzonder hoog en is bijvoorbeeld de gehele transmissie compacter en lichter. Ook is er optionele remkrachtregeneratie, i-Eloop genoemd, dat in plaats van een accu gebruik maakt van een condensator. Ofwel een capacitor, dat klinkt extra cool.
De 6 komt er met een 2,5-liter benzine- en een 2,2-liter dieselmotor, maar in Nederland wordt eerst alleen de 2.0 benzinemotor met 145 pk leverbaar, die voorlopig nog even 20 procent bijtelling heeft. Deze uitvoering staat in de prijslijst voor 31.990 euro, en is dan redelijk volgeladen met extra’s. Tijdens de persritjes is ie helaas niet voorhanden, dus proberen we de iets sterkere 2.0 HP – ‘High Power’, yeah – met 165 pk en handgeschakelde zesbak.
We mogen niet (te hard) vloeken van onze hoofdredacteur, maar &#^$*!, wat een fijn blok. Mazda kiest ervoor om geen turbo’s te gebruiken op hun benzine-uitvoeringen, en onze eerste indruk is: waarom zouden ze ook? Deze 2.0 heeft een heerlijk smeuïge, voorspelbare en alerte motorkarakteristiek, brengt een lekker geluidje voort en weet de relatief lichte 6 goed vooruit te trekken. Hij wordt met plezier in het rood gejaagd, maar weet ook onderin het toerengebied al aardig wat koppel tevoorschijn te toveren. Ondertussen glipt de zesbak door de versnellingen met korte, heldere slagen; hij is merkbaar gemodelleerd naar de speelgrage transmissie uit de MX-5.
'Bochten nemen we hard, op rotondes doen we een rondje extra. De besturing is vrij direct, niet te zwaar, precies goed voor dit type auto'
Rijdend in de 6 is het al na een halve minuut alsof we ‘m door en door kennen, en voert één gedachte de boventoon: dit klopt. Deze auto klopt.
Als er iets ons een beetje steekt tijdens het rijden, zijn het de vrij korte zittingen van de voorstoelen, en de toch iets te aanwezige herrie die de wind en de banden het interieur in ketsen. Aan de andere kant: dit is een pre-productieauto – een prototype in feite – dus wellicht dat er aan dat laatste nog wat gesleuteld zal worden. Voor het overige is het interieur nu al netjes afgewerkt, met smaakvolle materialen en aardige details, zoals een donkerrode strip aluminium en een iDrive-achtige controller (door Mazda liefkozend multi-commander gedoopt) voor de ingebouwde TomTom-navigatie.
Ook Mazda hangt tegenwoordig hun auto’s vol met allerlei innovaties om ervoor te zorgen dat we elke dag levend kunnen thuiskomen. Zo kan de 6 uitgerust worden met adaptieve cruisecontrole, Smart Brake Support, intelligente verlichting en rijbaanherkenning, en zijn er stoelen die het lichaam bij een aanrijding effectiever ondersteunen. Het zicht naar buiten is sterk verbeterd; volgens verschillende Mazda-grafiekjes is het verschil met de vorige generatie groot. We geloven ze op hun glimlach.
We hoopten dat de nieuwe 6 indruk op ons zou maken, en hij heeft ons niet teleurgesteld. We vinden ‘m mooi, met z’n Kodo-ontwerpfratsen en prominente voorkomen, en hij zit alweer een tikje beter in elkaar dan z’n voorganger. Voor zo ver we nu kunnen inschatten, heeft ie over enige tijd mogelijk slechts één probleem: de nieuwe Ford Mondeo.
Mazda 6 Sportbreak 2.0 SkyActiv-G HP
Cijfers
0-100 km/u: 9,1 s
Top: 214 km/u
Verbruik: 6,0 l/100 km
Motor: 1.998 cc, viercilinder benzine
Aandrijving: voor
Vermogen: 165 pk
Koppel: 210 Nm
Gewicht: 1.310 kg
CO2: 139 g/km
Prijs
NL n.n.b.
BE n.n.b.
Vonnis
Toe aan iets vermakelijkers dan een Passat? Voorheen zouden we je al een Mazda 6 aanraden, en dat doen we nu nog sterker. Een goede en bijzondere auto
Reacties