Mercedes EQA 250

Wie graag wat over koetjes, kalfjes en auto’s kletst, heeft het er qua Mercedes de laatste jaren niet makkelijker op gekregen. Als je immers informeerde wat voor auto je gesprekspartner eigenlijk reed en het antwoord ‘een Mercedes A-klasse’ luidde, wist je precies nóg niks.

Het kon van alles wezen. Een smakelijk ogende dieselsedan die ‘limousine’ heet? Kan. Een bangig hatchbackje dat bij het zien van de eerste de beste eland op z’n rug ging liggen: kan ook. Een ouder, wigvormig driedeursje? Zo’n bijzonder ogende shooting brake? Of een SUV misschien, die ze dan tenminste nog GLA noemen, maar toch gewoon een A-klasse is? Of misschien die verzengend snelle vijfdeurs die er dankzij de Magiërs van Affalterbach niet minder dan 421 pk uitpompt? Of dat aparte ding dat ze ondanks zijn vier deuren hardnekkig ‘coupé’ blijven noemen? Het kan allemaal.

De Mercedes EQA is een elektrische GLA

En nog is de A-koek niet op, want nu is er ook een vol-elektrische variant. Hij valt onder het elektrische submerk dat Mercedes ‘EQ’ heeft gedoopt en heet volgens hun onwrikbare logica Mercedes EQA. Waarschijnlijk zullen dus niet heel veel EQA-rijders op je vraag antwoorden dat ze een A-klasse rijden, maar de basis is nog altijd ‘gewoon’ een A-klasse. Uit het nogal riante aanbod aan A-carrosserieën is de keuze gevallen op de GLA; logisch, want SUV’s zijn hip + elektrische auto’s zijn hip = een elektrische SUV is überhip.

Dichte neus

Hoewel je het GLA-voorbeeld nog heel goed kunt terugzien, heeft de EQA duidelijk een eigen gezicht. Dat zit ’m natuurlijk vooral in die dichte neus en de doorlopende led-lichtunits aan de voor- en achterkant die alle EQ-modellen gemeen (zullen) hebben. Verder oogt de EQA een stuk ‘gladder’ dan zijn broertje; ook dat ligt voor de hand, want die laatste hoort vooral stoer- en onverzettelijkheid uit te stralen, waar bij EV’s vanuit actieradiusoverwegingen juist aerodynamica een grotere rol speelt. En dat blijft niet bij looks alleen: de EQA scoort een Cw-waarde van 0,28, wat er haast op neerkomt dat de wind hem pas in de gaten heeft als ie alweer vertrokken is. Dat zal hoe dan ook een paar kilometers bereik schelen.

Verder opvallend is het gebruik van een kleur die je eerder met horloges associeert: roségoud. Je vindt het terug in bijvoorbeeld de velgen, maar ook in de ventilatieopeningen en instrumenten; zelfs de piping van de stoelen kan (afhankelijk van de uitvoering) in die kleur worden uitgevoerd. Het is mooi, maar komt op ons wel wat ‘vrouwelijk’ over – maar dat is ook ongetwijfeld een substantieel deel van de doelgroep.

De Mercedes EQA steekt goed in elkaar

Nu we toch binnen zijn aanbeland: dat is allemaal op Mercedes-typische wijze perfect voor elkaar. De stoelen, bekleed met fraai geperforeerd leer, zitten uitstekend en zijn tot in het oneindige verstelbaar. Ze hebben ook een massagefunctie, die wij echter niet verder kregen dan het af en toe lichtjes wisselen van de hoek van de leuning en de zitting. De hele tijd denken ‘ik zit nét niet lekker’, om daarna in een nog iets oncomfortabeler positie te worden gedwongen; het is niet helemaal wat wij onder massage verstaan. Maar goed, we hadden de Mercedes EQA maar een paar uur ter beschikking; het kan goed zijn dat de echte Thaise ‘massasieeee?’-expert zo goed verstopt was dat we haar gewoon niet hebben gevonden.

Het feit dat er überhaupt zo’n functie aanwezig is, duidt er al op dat comfort in de EQA met hoofdletters geschreven dient te worden. Er zijn zes ziljard kleuren sfeerverlichting, er is heel, héél veel gedaan aan de isolatie om enge-buitenwereldgeluiden tegen te gaan – rijden in de Mercedes EQA dient vooral een ontspannen aangelegenheid te zijn. Dan moet je je natuurlijk ook niet eindeloos zorgen gaan zitten maken of je je bestemming wel haalt. En dus is de EQA uitgerust met een 66,5-kWh accu, waarmee je volgens de WLTP-protocollen zorgeloos 426 kilometer zou moeten kunnen halen. Dat je dat alleen redt als je niet de hele tijd op de snelweg zit, vertellen we in elk EV-verhaal en ja, dat beginnen we inmiddels zelf ook een beetje vervelend te vinden.

Wat is het punt?

Feit blijft echter dat de meeste verse EV-rijders die we spreken dat een enórm ding blijken te vinden, dat ze na ‘een hele dag rijden nog maar 20 procent over hadden, terwijl het 50 had moeten zijn’. Dus? Je had nog over, haalde het makkelijk, dus wat was het punt ook alweer? Feit is ook dat de meeste verse EV-rijders die wij spreken leasers zijn die alleen maar een EV rijden vanwege de bijtelling en dus überhaupt niet zouden moeten zeuren, maar dat zien zij nu eenmaal heel anders. Prinsjes. Goed, da’s een andere discussie. Laatste feiten: de EQA kan tot 100 kW snelladen en is dan in een half uur weer op 80 procent van zijn accucapaciteit. Opladen bij een publiek- of thuispunt van 11 kW duurt vijf uur en drie kwartier.

Rijden in de Mercedes EQA is zo zorgeloos als je op basis van het voorgaande zou verwachten. Vering en demping zijn comfortabel, terwijl van hinderlijk overhellen in vlotte bochten nauwelijks sprake is. Met zijn 191 pk is hij niet overdreven snel, maar zeker vlot genoeg. De besturing is licht, trefzeker en geheel volgens de gangbare mode niet overdreven communicatief. Er zijn diverse manieren om het rijgedrag te beïnvloeden. Zo zijn er vier rijmodi (Auto, Eco, Sport en Normal) en kun je de mate van afremmen op de elektromotor (en daarmee weer energie terugwinnen) zelf bepalen met peddels achter het stuur.

Zeilen en remmen

Je kunt dat echter ook aan de auto zelf overlaten, en daar heeft Mercedes veel energie in gestoken. De Mercedes EQA kan, zeker als de navigatie is ingeschakeld, in hoge mate zelf rekening houden met hellingen, rotondes en maximumsnelheden. Zo kan hij via het GPS een heuveltje-op zien aankomen en eropaf ‘zeilen’, om vervolgens heuveltje-af zodanig op de elektromotor af te remmen dat je je braaf aan de geldende snelheid houdt. Het zit allemaal behoorlijk slim in elkaar.

En dat geldt ook voor de bediening van de twee bekende doorlopende schermen; best een prestatie als je ziet wat een hoop functies erin verscholen zitten. Van slimme laadstrategieën, eindeloze personaliseringsmogelijkheden via sfeerverlichting of een ander uiterlijk van je scherm, tot slimme connected apps en allerhande info over je verbruik – het zit erin. Toch zul je zelden lang op zoek zijn voordat je het gevonden hebt. Tenzij je wilt weten hoe je die massage werkt, tenminste…

Wat nog komt

Voorlopig is de Mercedes EQA er alleen als 250, in een aantal uitvoeringen. Zo is er de Electric Art-versie, met die in het artikel vermelde roségouden accenten en 18-inch wielen. Als gebruikelijk bij een nieuwe Mercedes is er ook een volgepakte Edition 1, die andere detailkleuren (vooral blauw) combineert met 20-inch lichtmetaal. Ook zijn er op de zakelijke rijder gerichte Business Solution-varianten.

Daarnaast kun je kiezen uit drie pakketten. Advanced heeft onder meer die doorlopende schermen en uitgebreide parkeerhulp. Premium doet daar keyless go, dual-zone airco, draadloos opladen en betere audio bij. Premium Plus gooit daar nog Burmester-audio en een panoramadak op.

Uiteraard komen er ook nog andere versies, waaronder vierwielaangedreven varianten die minimaal 320 pk zullen leveren, en een versie met een grotere actieradius (500+ kilometer). Waarbij Mercedes wel aantekent weinig te zien in het steeds groter maken van de accupakketten, maar meer mikt op het efficiënter maken van ‘alle voertuigonderdelen’.

Specificaties Mercedes EQA 250 (2021)